Browsing Παραδόσεις by Text

Now showing items 69-88 of 6798

Βρικόλακες

Άλλη μια φορά ήτον ένας άθρωπος 'ς τα Ρίκια κ'έψηνε κρέας, τότες επαρουσιάστηκε ένας καταχανάς και του λέει : Πως σε λένε; Κι αυτός του λέει πως τον λένε Κυριαπατό. Ο καταχανάς είχε σκοπό να του φάη το κρέας κι αυτό μαζί. Μα ο άθρωπος αυτός το κατάλαβε και του 'παιξε το κρέας 'ς τη μούρη και τον εστράβωσε. Κι αυτός εφώναζε ο Κυριαπατός μ'εστράβωσε κ' εμαζωχτήκανε κι άλλοι καταχανά δες, μ'αυτός ήτονε...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1939)
Άλλη μια φορά ήτονε η Τζαβελολιού στο χωράφι μαζί με τη θειά της και είχε το παιδί της βαλμένο στ’ απόσκια κι εκείνες καθόντασε και τρώγανε. Είχανε πάει να βοτανίσουνε. Εκεί ξάφνω ακούει το παιδί και κάνη ά! Σηκώνεται να πάρη το παιδί, «Μην πάς, μην πάς!» της φωνάζει η θειά της. Την κράτησε λίγη ώρα κι ύστερα την άφσε και πήγε και το πήρε και το βρήκε ματατοπισμένο. Τόχανε σηκώσει οι ξωτερικές και...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Παναγία

Άλλη μια φορά, μας είπε η γιαγιά, πως ήρχουντο με τα καΐκια κλέφτες. Εκτύπησαν οι καμπάνες κι' όλοι από το Χωριό ετρέξανε πάνω στην Παναγία του Κάστρου να σωθούν. Επήε όλος ο κόσμος. Μια μάννα επήρε τ' άλλα παιδιά της κ' εξέχασε το μωρό στην κούνια. Μόλις έφθασε στην πόρτα του Κάστρου 'θυμήθηκε το μωρό της. Στρέφει πίσω και πάει και μόλις πρόλαβε και το πήρε και το πήε στο Κάστρο, εκτύπησε η Καμπάνα...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1958)
Άλλη να βολά ο ίδιος ο μπάρμπα Γιώργης ο Τσόκας ερχότανε από τα Γρεβιτσά. Νύχτα, σκοτάδι. Εκεί κάτω από το Ζιζάνι βλέπει δυο να κατεβαίνουνε. «Ώρα καλή, πατριώτες, κατά που; - Κατά του Καπλάνι, του λένε. – Έ, κι εγώ στο Καπλάνι πάω, πάμε μαζί. Τραβάγανε, εκείνοι μπροστά, αυτός πιο πίσω. Μ’ αντί να τραβάνε τον ίσο δρόμο τραβάγανε κατά το γκρεμό να τόνε σκοτώσουνε τον άνθρωπο. Κάποια βολά το κατάλαβε...

Ταρσούλη, Γεωργία (1939)
Άλλη νια γυναίκα που ήτανε βουρκολακιασμένη έβγαινε τη νύχτα κεί που νυχτερεύανε οι γυναίκες. Ανέβαινε σε νια κυδωνιά και κουρναριζότανε. Της έλεγαν οι άλλες γυναίκες: Ποιά είσαι συ μωρή; Εγώ είμαι η Άννα του Παλαιού α α! α!!... εχασκαριζότανε. Ήτανε πολλές γυναίκες και για δαύτο δε σκιαζόντουσαν. ( κουρναριζότανε = μετεωρίζετο ως επί αιώρας, εχασκαριζότανε = εγέλα καγχάζουσα )

Μαντζουράνης, Εμμ. (1914)
Άλλη παράδοις περι Παναγίας της Ατταλειώτισσας, όσο αφορά την 'ιδρυσιν της εκκλησίας ταύτης είναι η εξής : Οτε καταδιώκοντο οι χριστιανοί ηναγκάζοντο να κρύπτουν τα εικονίσματα όπου ηδύναντο δια να μη καταστρέφονται υπό των εχθρών. Τα έκρυπτον δηλαδή και εντός γής και μέσα στη θάλασσαν. Ένα από τα εικονίσματα αυτά έφεραν τα κύματα της θαλάσσσης εις τον Αμίτη, ότε δε, μετά πάροδον πολλών χρόνων ανεκαλύφθη...

Κορακίτης, Δ. (1920)
Παναγία

Άλλη παράδοση για την εικόνα Παναγίας Μαυρωνά. Την εικόνα αυτή την έφερε στο Μοναστήρι ένας κατακουζηνός από την Κωνσταντινούπολη. Είναι φτιαγμένη από μαστίχη και γι΄αυτό σε μια πυρκαϊά δεν εκάήκε. Είναι από τις 72 του Λουκά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)
Άλλη παράδοση λέει, οτι εκεί που ήταν το αγίασμα της Ε Σοφίας ήταν παλιά εκκλησία. Τη νύχτα μέσα στην εκκλησία ήταν ένας κόκορας και λαλούσε στην πηγή του νερού. Την ημέρα ο κόκορας χανόταν.

Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)
Άλλη παράδοση πάλι λέγει ότι από το Μουρτάτ έγινε το Σαμοκόβ: - «Πε το μεγάλο το Σαμοκόβ της Βουργαρίας, διηγείται ο ογδοντάρης Νικόλας Μαλτέζης, κατέβκασι τα καποτνά τα χρόνια αθρώπ’ και γείδασι, στην άκρα το γιαλό στον Άγιο-Παύλο την άμδ’ την μαύρ’ πε το μανdέμ που γήρκουνdαν τέσσερες ώρες μακριά. Αυτοί γήdασι μαστόρ’ και γυθελάσι να νελού(2) το μανdεμ. Πήρασι τον bοταμό, τον bοταμό που λέσι dον...

Πετρόπουλος, Δημήτριος (1941)
Άλλη φορά επήαινε ένας αόμματος, ο Δημήτρης Κουφεδάκης, στο Μαγγανίτη κ επαντήσαν τος εις το δρόμο Καλομοίρες. Των είπε αυτό «Καλησπέρα». Αυτές του ‘δωκαν ένα παιδί μωρό και το σήκωνε. Αυτό το παιδάκι που ήταν τόσο μικράκι του φαινότανε πως ήταν σαράντα οκάδες τα χέρια του. Λέει η μια ης αλληνής «Να του δώσωμε ένα μπάτσο;» Η άλλη της είπε «Όχι, ‘πειδής μας σηκώνει το παιδί». Του είπε άλλη φορά τη...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Άλλη φορά επήαινε ένας παπάς στο Μαγγανίτη, εξημέρωνε μια εορτή, στο δρόμο κατεσκευάστη ένα σύννεφο ‘πο πάνω του. Ο παπάς τα μπέρδεψε κ’ άρχισε κ’ έλεε το Χερουβικό. Και άμα ‘τελείωσε το Χερουβικό εσκόρπισε αυτό το θεριό και ήτανε σάμπως εχάλα ο κόσμος.

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Άλλη φορά ερχόμουν από ένα σπίτι βράδυ κι ήταν φεγγάρι σα μέρα. Ήταν πάλι περασμένες οι δώδεκα. Κοντά να φτάσω σπίτι, έχασα αυτό το φως. Έπεσε πάλι σκοτάδι πίσσα, απότομα κι ήταν σα να μην έβλεπα από τα ίδια τα μάτια μου.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Άλλι μια φουρά τ’ σχουρεμένη τ’ μάναμ μπήρε απ’ τουν κάμπου ως του σπίτ’ απ’ του κουντό κι πότε βέλαζι σα γίδ’, πότε νιαούλζε σα γάτα, άμα έφτασι σπίτ’ άναψε ίσια του καντήλι κι έτσ’ ξηφανίσκει. (Πρόκειται για σιαταναρέους).

Μελάς, Δ. Κ. (1951)
Παράδοσις σχετική των θαυμάτων του Αγίου

Άλλο θαυματουργικόν γεγονός αναφέρεται εις το έτος 1922. Μικρόν χρονικόν διάστημα μεσολαβεί από την άφιξιν του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Ήταν ακριβώς 2 Μαΐου, γιορτή του Αγίου Αθανασίου. Όλο το χωριό γιόρταζε κι είχε πάει στο Εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Μαζί με άλλα παιδιά είχα πάει κι’ εγώ. Οι Τούρκοι όμως ακόμη δε είχανε φύγει, οι δε Τουρκάλες την ημέρα εκείνη, μαζεύανε κοντά στο Εκκλησάκι...

Παπαπασχάλης, Παναγ. (1962)
Άλλο οι Νεράϊδες. Αυτές βγαίν’νε σ’ αλώνια, το βράδ’ προπάντων και χορεύ’νε. Τσ’ είδανε. Τραγούδια άκουσα κι εγώ εδώ στον Τύμπανο. Ήμουνα δραγάτ’ς και τ’ άκ’σα, πολλές φορές. Πάντα βγαίν’νε σε ράχες και χορεύουνε.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Άγ. Ιωάννη – Αγρού (επαρχία Λεμεσού)

Άλλοι λέγουν οτι ο Άγιος φωτίζει κατά καιρούς το ναόν την νύχτα

Κοκολιού, Λ. (1961)
Άλλοι πάλι ελέαν ότι οι καλόεροι είχαν μάθει ότι πήραν οι Τούρκοι την Πόλι κ(αι) ελέαν ο Θεός είναι μεάλος και η Παναγιά μας αγαπάει και (θ)α μας την δώση πάλι και (θ)α γίνη πάλι ελληνική. Τότε πετάχτηκε ένας όχι καλόερος ένας άλλος και λέει όσο μπορούν τα τηανισμένα αυτά ψάρια ‘α πετάσουν μέσα στο νερό και να καλουμπούν, άλλο τόσο (θ)α ‘ίνη και η Πόλι Ελληνική και αμέσως τα ψάρια πήδησαν κ(αι) επήαν...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Στα Νεροβίγλια

Άλλον έναν κεχαγιά τον καβαλλίκευαν κλέφτες, να τις πάη σε χωριό. Κείος τις γύριζε, δεν τις πήγε σε χωριό. Ξένος είμαι. Άμα έφεξε λέει : - Συ δεν είσαι ξένος. Μονέ τόκανες επίτηδες, για να μη μας πάς σε χωριό. Πάνε και τον δέν 'νε το ζνύχι τ' ανάμεσα στα σκέλια τ' και τον βγάλαν ποπίσω 'πο τη μάντρα. Έχ' έναν νόχλο μέτρα, τον γκύλισαν απ' εκεί και κατέβκε μέσα στο ργιάκ' μέσα στις πικρουδάφνες. Έχ'...

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Αφορισμό

Άλλος αφορισμός διαβάστηκε, σε λειβάδι που διεκδικούσαν οι Βετερνικιώτες από τους Λαντζονίτες. Το μέρος πάρθηκε από τους Βετερνικιώτες που δεχτήκανε τον αφορισμό. Λένε ότι το ελάτι, κάτω από το οποίο διαβάστηκε ο αφορισμός, ξεράθηκε αμέσως. Από τότες, οι χωριάτες των γύρω χωριών, πειράζοντας τους Βετερνικιώτες τους νοματίζουν « Οι Αφορισμένοι».

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Τα στοιχειά

Άλλος πάλι έσκαφτεν κ' εβγήκανε κοκκινόσβουροι πολλοί να τον πνίξουνε. Ήτον κοντά στο δρόμο κ' επέρναν κατά τύχη ένας ξένος. Θωρεί πως είχαν οι σβούροι σε κίνδυνο τον άλλο, τρέχει τα του βουξθήξη βγάνει το μαντήλι του κτυπά ένα σβούρο. Ο σβούρος πέφτει κάτω και γίνεται ένα χρυσό φλουρί. Χτυπά ο ξένος δεξιά ζερβά και πέφτουν κάτω οι σβούροι όλο φλουριά και εννοείται πως εκάμαν κ' οι δύο την τύχην ...

Άγνωστος συλλογέας

Browsing Παραδόσεις by Text

Άγ. Ιωάννη – Αγρού (επαρχία Λεμεσού) Άλλοι λέγουν οτι ο Άγιος φωτίζει κατά καιρούς το ναόν την νύχτα ﻿

Άγ. Ιωάννη – Αγρού (επαρχία Λεμεσού)

Άλλοι λέγουν οτι ο Άγιος φωτίζει κατά καιρούς το ναόν την νύχτα