Browsing Παραδόσεις by Text

Now showing items 26-45 of 6798

“Chιμνιαμίδ” ερπετόν σαυροειδές, σαν μικρό κροκοδειλάκι που ζή μέσα στα σπίτια και σκαρφαλώνει στους τοίχους. Όταν το σκοτώση άνθρωπος λένε πως έκανε μισή λειτουργία, γιατί έπεσε κάποτε στο Άγιο ποτήρι και το λέρωσε κι' η γάτα λένε που τόπιασε δεν είναι συχαμερή σαν το σκυλί.

Σαρέλλης, Εμμανουήλ (1959)
Eν Μάνη οι Καλλικάντσαροι λέγονται Αρουρίται ς΄ Λυκοτσαρδοί κ’ λυκοτσάντσαρος Καλλκάντσαροι παραλείποντες τους διαφόρους τύπας της λέξεως, των παραγωγών κ αρχών αυτή, ης άλλων περί αυτή γραμάντων περτοριζόμεθα μόνόν ς΄ την σημασίαν τη Εν Μάνη λέξεις Λυκοτσαρδή. Αι λέξεις Λυκοτσαρδή κ’ Λυκοτσάντσαρη είναι σύνθετη εκ του λύκου τσαρδή-κάντσαρος. Αλλά τι σημαίνουν οι τσαρδοί κατά Τσάνταρος. Εν τη Μάνη...

Νεστορίδης, Κ. (1921)
gουgουχτούρα (η)= η περιστέρα, η δεκοχτούρα. Στο φώναγμά της έλεγαν ρυθμικά : gουgουχτού και μισό, πάει καdίνα στο λουτρό, δε μ'αφίν'να κοιμθώ.

Πετρόπουλος, Δ.
Kάτω στη βρύση, εκεί που λέμε στο Καμαράκι, είναι κρούσματα. Η γιαγιά μου είχε ιδωμένη μια νύχτα τα μεσάνυχτα έναν παπά, με τη παπαδιά του και με δυό παπαδοπούλες, μα κατάλαβε που δεν ήτονε καλό πράμα κι έκανε το σταυρό της και χαθήκανε απο τα μάτια της. Άλλος πάλι έχει ιδωμένο στο ίδιο μέρος μια γουρούνα με δώδεκα γουρουνόπλα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
A Greek skipper

My skipper was down by the old harbor of Gos, waiting, like Mr Micawber, for something to turn up. I turned up, and took to the old man at once because he was so ragged. He wore what once had been a pair of trousers, above it the relics of a frock – coat, and a waistcoat without buttons; on his head was fez bleached by the weather, its tassel worn away. This was his dress of ceremony; the dress of...

Rouse, William Henry Denham (1906)
Γιατί τα σκυλιά μυρίζονται το ένα τάλλο

Mια φορά και ένα καιρό, τα σκυλιά μιανής μεγάλης πολιτείας μάλωσαν με τα σκυλιά της μικρής πολιτείας, και αρχίσανε ύστερα μεγάλο πολέμο αναμεταξύ τους τα σκυλιά της μικρής πολιτείας είδανε πως δεν μπορούσανε να τα βγάλουνε πέρα με αυτό τον πόλεμο, και αποφασίσανε να γυρέψουνε τη βοήθεια από κάτι άλλα γειτονικά τους σκτλιά. Μαζώχτηκαν οι γερόσκυλοι και έκαναν συμβούλιο, να βρούν με τι τρόπο θα στέλνανε...

Σεφερλής, Παναγ. Δ. (1916)
O Μουριάς μας διηγείται ότι μέσα στους βράχους της ακροπόλεως (του Γαρδικιού) βρέθηκε μπροστά σ'ένα λαγό, που τον εκοίταζε δίχως να δοκιμάση να φύγη. Επειδή το πιστόλι του δεν έπιασε συνέτριψε το ζώον με μια μεγάλη πέτρα. Τότε όμως άκουσε ένα βαθύ αναστεναγμό, σαν να έβγαινε απο ανθρώπινο στήθος. Απομακρύνθηκε χωρίς να τολμήση να σηκώση την πέτρα ούτε να πάρη το λαγό. Έτσι και για τους μουσουλμάνους...

Heuzey, Len (1927)
Tο gαιρό του πατέρα μου πάλι, ένας πήγαινε (τα δωδεκάημερα) νύχτα στο μύλο κι είδε μια στάνη γουρουνόπλα κι ερχούντασε κατά πάνω του. "Μωρέ, λέει, τι τα κατεβάζουνε ούλα τούτα τα γουρούνια τέτοιαν ώρα!'' Έβαλε ευτύς κακό με το νού του κι έκανε το σταυρό του κι ευτύς τραβήξανε ούλα τα γουρούνια κατά το γκρεμό και γκρεμιστήκανε.

Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
Tώρα τι να σας πώ για το ζουζουλικό του Μαυρομάτη στο Μαύροβο που επισκέφθη και ο κ. Τανάγρας; Εκεί γεννήματα μπόλικα... και ποντικαρέοι συντάγματα, με κάτι ουρές σαν πλεξούδες Κινέζικες, που έβγαιναν από τις χαραμάδες του ταβανιού.

Παπαθωμά, Θ. (1936)
Ο κάουρας

α! Τα ασημάδια που’χει ο κάουρας πάνω στη ράχη του είναι οι χτυπηματιές που’ φαγεν σαν εμπάλεβγε με τον Δι(γε)νή κάτω στον άγριο των αγρίων στον Αγριοκαλαμιώνα όπως λέγει και το σχετικό δημοτικό τραγούδι. β! Τα μεγάλα χαλιά του κάουρα είναι κόκκινα στην άκρηα και φαίνονται σαν καμένα γιατί άμαν έκαμναν τα καρφιά, που θα σταύρωναν τον Χριστό, ο κάουρας έτρεξε πρώτος κι’ επήρε πρώτος στον γύφτο την...

Βρόντης, Αναστάσιος (1939)
Α', Η Μάρου είνε κειό τ' αστέρ του λαμπρό, π βγαίν' τν αυγή μι τουν ήλιού. Διν' κουντά π τουν ήλιου, κι πάει πάει κουντά, αλλά δε βουδων' να βασιλέψ' κι μεν πάρα πίσ' απ' απ' τουν ήλιου κι γι' αυτό του βράδ' φαίνιτι. Η Μάρου τουν γελάσι του Γιαννάκ', ένα άλλου άστέρ, κι του καλουκαίρ ου Γιαννάκ'ς πααίν' κι του χ'μώνα 'ς ται βουνά. (βουδων' = Ευοδώνει, Κατορθώνει, επιτυγχάνει.)

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Ο Ιούδας

Α) Η γέννησή του. Οντόν ήτονε αγαστρωμένη η μάννα του Ιούδα να τονέ κάμη, επήγε ο προφήτης Νάθαν και τσ’ είπε: «Το παιδί απού δα κάμης, δα νάναι αφτομένος δαυλός να κάψη τον κόσμο.» Η γυναίκα το πρικάθηκε και μως και γέννησε τόβαλε μέσα σ’ έναν κασελάκι και πήε και τόρριξε στη θάλασσα. Τα κύματα πήρανε το κασελάκι κι επήγανε και το βγάλανε σε μιαν ακρογιαλιά. Εκειά ‘σανε γαϊδουροβοσκοί και το βρήκανε...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Β'. Καλλικάντζαροι

Α) Ονομασίαι: Καλλικατζάροι (Χώρα), καλλικατζάρια (Μαστιχόχωρα), καρκαζζάνοι (=καλλικαντζάνοι), καλλικατζούρια και σκαλλικαντζάροι (Χαλκιός), κατσικαντάρηδες (Καρδάμυλα), κατσικά(δ)ες (Πυργί). Περί του ονόματος καλλικάντζαρος προυτάθηκαν πλείσται ετυμολολίαι. Τούτων η πιθανωτέρα μοί φαίνεται η εκ του τύπου καλλιτσάγγαρος, επιχωριάζοντος εν Τήνω και τοις δυτικοίς παραλίοις του Ευξείνου, κατά μετάθεσιν...

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1928)
Τα ξουτικά

Α) Τα ξουτκά έρκουντι κι αγγαρίζνι τ νύχτα κατ’ αλλόκουτες φουνές. Απάνου τα μσάνυχτα έρκουντι και κάννι ‘ς τ’ αυτά μ Βίτ, Βίτ. Β) Ισμώμουν ΄ς τα Ισμάμια νια βουλά αντάμα με ν’ αδερφή μ. Ταΐησα κι αγγάρζαν αυτά. Άνξα τα μάτια μ’ τα είδα κι το έλιγα τς αδερφής μ’ «Τα είδες ‘συ» Όχ – μ’ είπι – Τάϊκσις; Όχ. Για μένα ήρταν, τ’ είμ’ αλαφρουήσκιουτη ιγώ. Ιγώ είμ’ απουντέσμου ‘π δεν ακούουν απού νιόπαντρον...

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου (1918)
Στοιχειά

(Α)ρπειούμαι = γίνομαι έκπληκτος από στοιχειό. Αυτός είναι σσαρ ρπαμένος = έκπληκτος εκ προσβολής στοιχειού.

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)
Άβολος τόπος = Λέγεται περί τόπου, ένθα νομίζουσι ότι κατοικούσι Νεράϊδες, οίον Καλομοίρες, βρικόλακες

Κανελλάκης, Κωνσταντίνος Ν. (1889)
Άγαν πιστεύουσιν ες τα στοιχειά, ότι δηλ. κατά την νύκτα οι δαίμονες μεταμορφούμενοι εις Νεράϊδες, εις αράπηδες, εις λαγωνικά, εις χοίρους, και εις παντοίους άλλας μορφάς και ενεδρεύοντες εν πηγάς, εν κουφώμασι δένδρων, εν αλωνίοις, εν απόπτου χώρους και αλλαχού εμφανίζονται και τρομοκρατούσιν ή και βλάπτουσι τας ανθρώπους ποικίλως λ.χ. τυφλώνουσι, ξηραίνουσι και καθιστώσι παράλυτα μέλη του ανθρώπου,...

Παπανδρέου, Γεώργιος (1917)
Μον'η των Αγίων Αναργύρων

Άγιοι Ανάργυροι, μοναστήρι νοτίως της προιστορικής πόλεως της Φλακωπής. Είναι μοναστήρι με αρκετά κελλιά. Σήμερον δεν λειτουργεί ως μοναστήρι. Συνεχόμενη είναι η Εκκλησία της Αγίας Σοφίας που είναι προστάτις του νησιού από τους σεισμούς. Στο νησί πάντοτε έχομεν μικροσεισμούς και μεγάλους που πολλές φορές έχουν καταστραφή πολλά χωριά του νησιού από σεισμούς. Τελευταία στο 1917 – 1918, το νησί την παραμονή...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)
Άγιοι Ανάργυροι. Είναι η γνωστή μονή του χωρίου Στρούνι εκείθεν της λίμνης λέγεται ότι αυτού ετάξη η Κυρά Φροσύνη της οποίας το πτώμα εξέβρασε η λίμνη.

Ρέκας, Β. Δ.
Άγιος Ιωάννης, εξωκκλήσι, στη θέσι Μύτακας κοντά στη θάλασσα σε απόστασι 200 μ. Αυτού, στο Μύτακα, μέσα στο δρόμο είναι μια σπηλιά που είναι τώρα η εκκλησία του Αγίου Ιωάννου, εορτάζει στις 26 Σεπτεμβρίου. Αυτού η σπηλιά έχει βάθος 15 μέτρα. Εκεί ο Γιάννης Μάλης ή Ντραμπάλης (έχει αποθάνει προ 20 – 30 χρόνια) είχε πάνω από 100 πρόβατα. Ήτονε μεγάλος βοσκός κ' έβοσκε τα πρόβατα η κόρη του. Μια βραδυά...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1959)

Browsing Παραδόσεις by Text

gουgουχτούρα (η)= η περιστέρα, η δεκοχτούρα. Στο φώναγμά της έλεγαν ρυθμικά : gουgουχτού και μισό, πάει καdίνα στο λουτρό, δε μ'αφίν'να κοιμθώ. ﻿

Στοιχειά (Α)ρπειούμαι = γίνομαι έκπληκτος από στοιχειό. Αυτός είναι σσαρ ρπαμένος = έκπληκτος εκ προσβολής στοιχειού. ﻿

Άβολος τόπος = Λέγεται περί τόπου, ένθα νομίζουσι ότι κατοικούσι Νεράϊδες, οίον Καλομοίρες, βρικόλακες ﻿

Άγιοι Ανάργυροι. Είναι η γνωστή μονή του χωρίου Στρούνι εκείθεν της λίμνης λέγεται ότι αυτού ετάξη η Κυρά Φροσύνη της οποίας το πτώμα εξέβρασε η λίμνη. ﻿

gουgουχτούρα (η)= η περιστέρα, η δεκοχτούρα. Στο φώναγμά της έλεγαν ρυθμικά : gουgουχτού και μισό, πάει καdίνα στο λουτρό, δε μ'αφίν'να κοιμθώ.

Στοιχειά

(Α)ρπειούμαι = γίνομαι έκπληκτος από στοιχειό. Αυτός είναι σσαρ ρπαμένος = έκπληκτος εκ προσβολής στοιχειού.

Άβολος τόπος = Λέγεται περί τόπου, ένθα νομίζουσι ότι κατοικούσι Νεράϊδες, οίον Καλομοίρες, βρικόλακες

Άγιοι Ανάργυροι. Είναι η γνωστή μονή του χωρίου Στρούνι εκείθεν της λίμνης λέγεται ότι αυτού ετάξη η Κυρά Φροσύνη της οποίας το πτώμα εξέβρασε η λίμνη.