Παράδοσις σχετική των θαυμάτων του Αγίου

Άλλο θαυματουργικόν γεγονός αναφέρεται εις το έτος 1922. Μικρόν χρονικόν διάστημα μεσολαβεί από την άφιξιν του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Ήταν ακριβώς 2 Μαΐου, γιορτή του Αγίου Αθανασίου. Όλο το χωριό γιόρταζε κι είχε πάει στο Εκκλησάκι του Αγίου Αθανασίου. Μαζί με άλλα παιδιά είχα πάει κι’ εγώ. Οι Τούρκοι όμως ακόμη δε είχανε φύγει, οι δε Τουρκάλες την ημέρα εκείνη, μαζεύανε κοντά στο Εκκλησάκι χορτάρι. Μετά την λειτουργεία, η Τουρκάλα Φατμέ, γυναίκα του Μουσταφά και έγκυος, μπήκε στο εκκλησάκι κι έβγαλε τα μάτια της εικόνας του Αγίου Αθανασίου. Ύστερα από μερικές ημέρες όμως όταν γέννησε, έκανε ένα αγοράκι τυφλό, τα δε χέρια του και τα πόδια του ανάποδα. Το μικρό αυτό που το ονόμασαν Σιτκή, ήταν να το λυπάσαι. Καθόμασταν στο ίδιο σπίτι με τους Τούρκους, η δε Τουρκάλα είχε μετανοιώσει κι έκλαιγε κάθε μέρα. Φεύγοντας οι οικογένεια για την Τουρκία, το πήρε μαζί της. Την είχε τιμωρήσει ο Άγιος Αθανάσιος. Η εικόνα αυτή υπάρχει και σήμερα στο εκκλησάκι του Αγίου, έτσι ακριβώς όπως την έκανε η Τουρκάλα