• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κείμενο 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κείμενο
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κείμενο
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κείμενο

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 1740-1759 από 6798

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Ζ'δjό, το= το ζώδιον: “κάθα άνθρωπος έχ' το ζ'δjότ'” (= την μοίραν του). 

    Κακριδής, Ιωάννης Θ.
  • Ζαγιούλια= δαιμόνια. Αυτά γίνονταν πρόβατα, γάτες κ.τ.λ. 

    Ιωαννίδου, Μ. (1943)
  • Ζαγκούλλιν (το)= “το φάντασμα” 

    Μουσαίος
  • Ζαέρι, το (πληθ. Τα ξαέρια)=ζωντικόν πειράζον τους ανθρώπους, διωκόμενον δε υπό του κεραίου. Άν όμως καή το ξαέρι υπο του κεραυνού, τότε ο ήδη πειρασθείς άνθρωπος δεν θεραπεύεται. 

    Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
  • Το Δασκαλειό της Ρήνας και οι Αγαρηνοί Κουρσάροι

    Ζαν (σαν) θα μπαίννεις στο λεμάνι του Βαθύ, στη Ρήνα, στην (δ)εξιά μερζιά (μεριά), στημ μέση ενούς γκρεμού, πάνω που τηθ θάλασσα, έσει ένα σπήλιο και λιώντον (τον λένε) Δασκαλειό, κ’ι’ ήτον, λέει, Σκολείο τον παλαιόν γκαιρό. Ίσ’σα κάτω, σε μια θαλασσωμένη πέτρα, είσεν μιαν κρικέλλα, κ’ι’ αντίκρυ πέρα το στενό της θάλασσ’ας μιαν άλλη κι η(δ)ένναν αλυσίες κι ηφράτσσ’σαν το λεμάνι, για να μην περνούν...
    

    Ζερβός, Ιωάννης (1958)
  • Διάβολος

    Ζαντατζιούνα (ε)= el diable
    

    Palumbo, Vito D. (1902)
  • Ζαρζαβούλης= ο διάβολος, ο δαίμονας 

    Αγακίδης, Ι. (1895)
  • Ζη και βασιλεύει σαν τ’ Αλέξανδρου τ’ άλογο. 

    Σκορδέλης, Βλ. (1873)
  • Ζιζάνια = αι ψυχαί των αβαπτίστων αποθανόντων μικρών παιδίων, αύται περιφέρονται εις τα βουνά 'ς δάση λέγονται 'ς λυκοκάτσαλα 

    Δουκάκης, Δημήτριος Χρ.
  • Ζορμπή. Εικόνα της Παναγίας, Ζωοδόχου Πηγής. Δώρο απο τον τσάρ-Κρούμ. Ένας Βούργαρος την έβγαλε και την πήγαν στο Μουσείο στη Σόφια. Το σώμα του δεν έλειωσε. 

    Μέγας, Γ. (1937)
  • Ζούδια=Τα στοιχειά. ''βγαίνουν ζούδια (επί της αυτής σημασίας λέγεται και ζούμπερα.) 

    Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1920)
  • Ζούζουλα, τα=μικρά ζωίρια (2) οι αλλαχού λεγόμενοι καλικάντσαροι. (ζούζουλα και μούζουλα). 

    Ρέκας, Β. Δ. (1925)
  • Ζούζουλα. Τα κατα φαντασία βλαβερά, πνεύματα. Ουτυδακά-ζουζούνι= το έντομου, ηπίολος. Ζουλάπι= στοιχειό. Ζούδι= στοιχειό, ο διώχνων δια γοητείας τα στοιχειά κι έν τω καρδαρά Ήλιδος ζούδιαρης. 

    Λάσκαρης, Νικόλαος
  • Ζούμπερα, τα= τα φαντάσματα τα νυκτεριναί. 

    Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1926)
  • Νεράϊδες

    Ζούνε στις ράχες των βουνών. Όταν, καθ’ όν χρόνον χορεύουσι ή διέρχονται εκείθεν όπου ευρισκόμεθα, δεν μιλήσωμεν, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος να μας πάρουν τη μιλιά. Κλέβουν παιδιά. Αυτός που εγεννήθη από Νεράϊδαν. Ως προς τούτο λέγουν. Ανά παν χρονικόν διάστημα 100 ετών μεταβάλλονται εις όψεις. Εις το εξαμηνιαίον διάστημα καθ’ ο είναι όψεις, εάν δεν φονευθούν, μεταβάλλονται πάλις εις Νεράϊδες. Εάν δε...
    

    Ράγκος, Ιωάννης (1939)
  • Κυρά Μάσαρη

    Ζούσε λέει, κάποτε ένα ρήγας, ο ρήγας του Άη – Γιωρκού, με τ’ όνομα, και η όμορφη κυρά του. Είχαν και μια μικρή σκλάβα, την Μασάρα, που ξεχώριζε ανάμεσα στις άλλες για την ομορφιά και την καλωσύνη της. Ο πύργος του ρήγα ήταν σκαρφαλωμένος πάνω σ΄ ένα άγονο λόφο, που κάτω από τα πόδια του απλωνόταν το βασίλειό του: Η εύφορη πεδιάδα της Σκυλλούρας και το τμήμα της γης που περιέχεται μεταξύ του χειμάρου...
    

    Παπασωζόμενου, Ι. Γ. (1955)
  • Ζουλάπι(το).Ούτω νοείται κει λέγεται δαιμόνιον τι, εξωτικόν τι φονεύον αιφνιδίως τα ποίμνια κατά των ποιμένων γνώμων αποδιδόντων ή αυτό τους αιφνιδίους θανάτους των αιγοπροβάτων, εις οι αρχαίοι απέδιδον αυτάς εις τα πάνα. (Αρ. 131-122)[Λάβωμα]= το ζουλάπι. Ούτω χρησιμοποιείται η λέξη εν παγκρατίω, ως και το ελαβώθη το πρόβατον= εφαγώθη υπο ζουλάπι. (Αρ. 131-129). [Χαμοδράκι(το)]=το άλλο λεγόμενον... 

    Παπανδρέου, Γεώργιος (1919)
  • Ζώδι. Πνεύμα κακοποιόν ή μη, όποια και αι αναράδες = νηρηίδες και οι οίτουλοι. Ως επί το πλείστον θεωρούνται κακοποιοί. 

    Λαναράς, Κ. (1876)
  • Ζώδιο πάντοτε επί της σημασίας τον στοιχειον (βρυκόλακας). 

    Διαμαντάρας, Αχιλλέας
  • Ζώνη

    Ζώνη, η, Άθως, εν τη φράση “Αγία Ζώνη” = το κατά παράδοσιν σωζόμενον τεμάχιον ζώνης της Παναγίας.
    

    Παπαδόπουλος, Άνθιμος Α.
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.