Browsing Παραδόσεις by Text

Now showing items 4661-4680 of 6798

Πάει άλλος να κόψη δένδρον και μέσα στον κορμόν του βρήκε λίρες

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Στο Γιροσόλυμο (τοπων Βαρδανοίων)

Πάλι εκεί έπεσε κάποιος Γιροσόλυμις κάτω κι έγινε χίλια κομμάτια.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)
Προφήτης Ηλίας

Πάμε για ψάρεμα; - Μωρ’ δεν πάω πουθενά. Θαν το κάμω όπως ο Άη Λιάς, θα πάρω τα κουπιά στην πλάτη μου! Ο Άη Λιάς ήτανε ναυτικός και τόσο βαρέθηκε τη ζωή τη ναυτική, τότες που δεν είχανε μηχανές και πανιά, παρά όλο κουπί, που πήρε τα κουπιά στον ώμο του κι είπε : Δε θα ξαναπατήσω στη θάλασσα. Κι επήε στο ψηλότερο βουνό. «Το οποίον» κι όλες οι εκκλησίες του Προφήτη Λιά που υπάρχουνε είναι στα βουνά....

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Πάμετε, πάμετε, κ'έρχετ'ο παπάς με την αγιαστήρα του και με τη κουμπιστήρα του. Λαικόν δίστιχον, κατά την νύκτα του αγιασμού λεγόμενον υπό την πανικοβλήτων φευγόντων παγανών (καλλικαντζάρων ). (το δέμα συμβολικών ανθέων, δι ών ο ιερεύς αγιάζει κατα την ημέραν του αγιασμού, κουμπιστήρα=βακτηρία)

Μαρινάτος, Σπ. (1918)
Πάνε και στσι συκιές και κουνιώνται οι Ανεράϊδες. Για αυτό δεν κάνει στσι σ΄κιές.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Πάνε πολλά χρόνια από τότε που το χωριό έφερε μάστορα να επιδιορθώση την εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Άρχισε να εργάζεται πρώτα το καμπαναριό. Το βράδυ είδε στον ύπνο του τ' οτί ήρθε μια γυναίκα και του λέει : “Δεν το φκειάνεις καλά” Αυτή ήταν η Αγία Κυριακή, Τότε ο μάστορας πάησε και βρήκε άλλους μαστόρους πιο καλούς κι αποτέλειωσε την εκκλησία όπως είναι σήμερα. Παλιαότερα δεν υπήρχε καμπάνα αλλά...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1958)
Πάνε σ' ένα χωριό να κλέψουν και είσαν ωπλισμένοι οι μπέηδες και πειδής δεν μπορούσαν να σημώσουν στο κονάκι λέει ένας γέρος να γίνουμε διαόλοι. Γδύθηκαν τσιτσίδι και πήγαν να περάσουν το ποτάμι. Τους είδε ο μπέης και φωνάζει τους αρβανίτες. Βάρεσαν με τα όπλα και εσκότωσαν ένα. Πάνε το πρωΐ και βλέπουν αίμα.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Θησαυροί κρυμμένοι στη γή

Πάνου τη Νερομάνα οι παλαιγοί είχανε κρύψει τα λεφτά τους.Περνούσανε οι ξένοι κι’ από τα γράμματα που διαβάζανε στα πωριά,καταλαβαίνανε και βρίσκανε μέσα κολονάτα. Ένας δικός μας καθώς αλάτρευε,σκούντηξε τα’αλέτρι του πάνω σε κάτι. Βγάνει τσι φωνές η αδερφή του :Ω, Ώ! Λεφτά, λεφτά! Μ αδεν πρόφτασε να το πή κι’ όλα τα χρυσά γίνανε κάρβουνο.Γιατί έπρεπε, προτού να μελετήση ναν τα ξεστοιχειώση. Να στάξη...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1937)
Πάντα άνθρωπον όταν αποθάνη οι συγγενείς του τον φυλάττουσι και πράττουσι, τούτο, δια να μη διέλθη άνωθέν του, εν τη απουσία των , γαλή, κύων, όρνις ή άνθρωπος εχθρός του Διότι άμα διέλθη, μετά την ταφήν του αποθανών θα βουρκολακιάση. Γίνεται άνωθεν του μνήματός του μια οπή. Από την οπήν ταύτην εξέρχεται ο Βουρκόλακας, δηλ. ο αποθανών, ως ήτο όταν έζη. Περιπατεί εδώ και εκεί και πολλάκις πηγαίνει...

Μαντζουράνης, Εμμ. (1914)
Νεράϊδες

Πάντες εν Βουρβούροις πιστεύουσιν εις την ύπαρξιν των Νεράιδων. Μία θέσις άνω του χωρίου ονομάζεται Νεραϊδάλωνο, πιστεύεται δε ότι εκεί συνέρχονται και χορεύουν οι Νεράϊδες. Αι Νεράιδες χορεύουν εν συνοδεία τυμπάνων (πολλοί μοι διηγήθησαν ότι τα ήκουσαν) και νήθουν εντός σπηλαίων, όπου πολλάκις απώλεσαν τα σφονδύλια των, τα καλούμενα νεραϊδοσφόνδυλα (πολλά τούτων έχουν οι χωρικοί και μοι επέδειξαν,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Η Αγία Τριάδα

Πάνω απ' το Μουντάδο ήβγαιν' ένα φώς στο β'νό. Μιά – δυό το δήκαν, μόλ'ς πηγαίναν ήσβηνε. Είταν θεϊκό σ'μαδ' και κτίσαν εκεί τ'ν Αγία Τριάδα.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Δράκου Τσικουριά

Πάνω απ'το χωριό Δραμίζι ξεπετιέται μεγαλόπρεπο στεφάνι, που άλλοτες μπόδιζε το πέρασμα απο το ένα μέρος στ'άλλο. Λένε πως ένας δράκος κυνηγημένος για να περάσει το στεφάνι, χτύπησε με το τσεκούρι του στο βράχο και έκαμε το πέραμσα.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Βρύση Γκατζάνι

Πάνω απ'το ψηλό Περιστέρι του Χαλικιού, ξεχύνεται σαν απο καζάνι, το κατάψυχρο νερό της ομώνυμης βρύσης, που κατά την παράδοση, δεν το πίνουνη ούτε τα πρόβατα, γιατί γκριζόασπρο στοιχειό με μεγάλα λευκά σγουρλωμένα μάτια, στενόμακαρα καφετιά αυτιά και πελώριο κατακόκκινο στόμα, παραμονεύει, σκοτώνει και καταπίνει το ζώο που θα πλησιάσει στη βρύση για να πιεί νερό. (Βρύση Γκατζάνι= Παραφθαρμένο το...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Πάνω από τη μεγάλη πόρτα του κάστρου είναι μια κασσέλα με φλουριά κι’ είναι γεμάτη φίδια κι’ ά θα βγούν καμμιά φορά τα φίδια θα πνίξουν την Κορώνη. Όταν είχε γίνει ο πόλεμος του 12 ο γιός της Τάδε είχε πιάσει κάτι Τούρκους και τον ρώτησαν αν υπάρχη ακόμα η πόρτα του Κάστρου, εκεί, του λένε, είναι κρυμμένη η χρυσή χήνα με τους μύριους θησαυρούς, που θα πλουτίση όλη η Ελλάδα.

Ταρσούλη, Γεωργία (1927)
Θησαυρός Κωθωνιού

Πάνω από το συνοικισμό Παναγιά του Κωθωνιού, είταν άλλοτες στα παλιά χρόνια το χωριό Κωθώνι. Και πιο πάνω στο καραούλι είταν τ’ ανάχτορο παλιού Βασιλιά. Όταν το παλιό χωριό Κωθώνι χάλασε και οι χωριανοί φύγανε και πήγανε έξω απ’την Πόλη, κρύψανε κάπου εκεί στο κοκκινοστεφάνι, όσα χρυσά νομίσματα κι ‘ άλλα πολύτιμα πράματα είχαν. Η παράδοση αναφέρει για το κρυμένο θησαυρό λέγοντας. ‘’Αντικρυ απ’το...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Στην Αναθεματίστριγια

Πάνω απ’ την Αγιά Σοφιά ένας γραικός απ’ τη Φ’σιν’ ήταν σκάνταλο στο χωριό. Επρόδωνε τους χωριανούς στους Τούρκους για να τους βασανίζουν. Τον εσκοτώσανε για να λείψ’ το κακό και τον εχώσανε μακριά απ’ το χωργιό(1) στο δρόμο κοντά, και τ’ ονομάσανε: «Αναθεματίστριγια». Και όποιος περνούσε, έπαιρνε και μια πέτρα στο χέρ’ και την έρρηχνε κει που τον είχαν χωμένο κι’ έλεγε: «Ανάθεμά τον» και μέχρι σήμερα...

Μέγας, Γ. Α. (1938)
Ο Τάφος του Ασκληπιού

Πάνω απ’ την Καρβουνολεπινίτσα ξεπετιένται δύο σταχτόασπροι βράχοι. Ο πιο μεγάλος βράχος λέγεται Αλμπίνα. Στην κορυφή που φαντάζουν τρεις γέρικες δάφνες. Ο άλλος λέγεται Αλμπινίτσα και έχει το σχήμα πυραμίδας. Κάτω απ’ τα βράχια αυτά λένε πως είναι ο τάφος του Ασκληπιού. [Άλμπα= Λέξ. Κουτσουβλάχικη, άσπρη, ήτοι άσπρη πέτρα, Αλμπινίτσα, σύνθετη. Άλμπα – νίκα= μικρή άσπρη πέτρα. Η πέτρα στην Κουτσουβλαχική...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Πολεμίστρα

Πάνω απ’ το Κουρνέσι, υπάρχει μια παλιόλακκα, περιτριγυρισμένη με πέτρες, ανάμεσα από τις οποίες φαντάζουν πολεμίστρες. Η παράδοση αναφέρει ότι εδώ οχυρωμένος ο Νικ. Στορνάρης, πολέμησε τον Αρβανίτη Δερβέναγα Σούλτζια Κόρτζια το 1823.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Χάϊδω

Πάνω σε άσπρη κι ακανόνιστη πλάκα, στην πετρόσκαλα του Κόζιακα, είναι χαραγμένα από παλιό τσοπάνη τα λόγια: «ΧΑΔΟΑΜΖΟΝΑ 1717». Η παράδοση αναφέρει πως η Χάϊδω η τσελιγκοπούλα, πεντάρφανη είχε χάσει από επιδημία πανούκλας όλους τους δικούς της, φρόντιζε μόνη της για το πολύ βιός της, τριγυρίζοντας τις στάνες. Οι χωριάτες βλέποντάς την πάνω στ’ άλογο του πατέρα της, την νοματίσανε Αμαζόνα. Λένε ότι...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Κουκουρέλος

Πάνω σε λοφάκι, στα Κούτζιανα, βρίσκονται παλιά ερειπωμένα κτίσματα, απο μεγάλες τετράγωνες πέτρες, καταχωμένες στη γής. Λένε πως τις νύχτες βλέπουν να βγαίνουν φωτιές, ακούνε σφυρίγματα και ακατανόητα αλλόγλωσσα λόγια. Οι τσοπάνηδες λένε ότι είδανε κι ανθρώπους βοιδοκέφαλους.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)

Browsing Παραδόσεις by Text

Πάει άλλος να κόψη δένδρον και μέσα στον κορμόν του βρήκε λίρες ﻿

Στο Γιροσόλυμο (τοπων Βαρδανοίων) Πάλι εκεί έπεσε κάποιος Γιροσόλυμις κάτω κι έγινε χίλια κομμάτια. ﻿

Πάνε και στσι συκιές και κουνιώνται οι Ανεράϊδες. Για αυτό δεν κάνει στσι σ΄κιές. ﻿

Η Αγία Τριάδα Πάνω απ' το Μουντάδο ήβγαιν' ένα φώς στο β'νό. Μιά – δυό το δήκαν, μόλ'ς πηγαίναν ήσβηνε. Είταν θεϊκό σ'μαδ' και κτίσαν εκεί τ'ν Αγία Τριάδα. ﻿

Πάει άλλος να κόψη δένδρον και μέσα στον κορμόν του βρήκε λίρες

Στο Γιροσόλυμο (τοπων Βαρδανοίων)

Πάλι εκεί έπεσε κάποιος Γιροσόλυμις κάτω κι έγινε χίλια κομμάτια.

Πάνε και στσι συκιές και κουνιώνται οι Ανεράϊδες. Για αυτό δεν κάνει στσι σ΄κιές.

Η Αγία Τριάδα

Πάνω απ' το Μουντάδο ήβγαιν' ένα φώς στο β'νό. Μιά – δυό το δήκαν, μόλ'ς πηγαίναν ήσβηνε. Είταν θεϊκό σ'μαδ' και κτίσαν εκεί τ'ν Αγία Τριάδα.