• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Αναζήτηση 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Αναζήτηση
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Αναζήτηση

Προβολή προηγμένων φίλτρωνΑπόκρυψη προηγμένων φίλτρων

Φίλτρα

Χρησιμοποιείστε φίλτρα για να περιορίσετε τα αποτελέσματα αναζήτησης.

Αποτελέσματα 51-60 από 28982

  • Επιλογές Ταξινόμησης:
  • Συνάφεια
  • Τίτλος Αυξ.
  • Τίτλος Φθιν.
  • Ημερ. Υποβολής Αυξ.
  • Ημερ. Υποβολής Φθιν.
  • Αποτελέσματα ανά σελίδα:
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
Thumbnail

Η τρίτη τέλος Λίμνη της Πίνδου, κείται επί του Λάκμωνος νύν Περιστέρι, κορυφής ής το ύψος υπολογίζεται ίσον του μεταξύ της Τύμφης και του Λύγγου, κειμένης δε άνωθεν του Μετσόβου και του Συράκου. Η Λίμνη αυτής, πολύ μικροτέρα των δύο προηγουμένων, είναι στρογγύλη και καλείται βλαχιστί, διότι Βλάχοι και περί ταύτην βιούσι, Βρίγγα (κύκλος), είτε εκ του κυκλικού της σχήματος είτε διότι το ύδωρ αυτής, το οποίον εξέρχεται επί της επιφάνειας της γής από βράχον και μετά ελικοειδή ρούν σχηματίζει αυτήν, χωνεύει εν τω πυθμένι της περιστρεφόμενον ως προς τον τοιούτον δε ρούν και την περιστροφήν του ύδατος της λίμνης ταύτης, αναφέρουσιν οι περιοικούντες, ότι ο Δράκος αυτής εξελθών εν μορφή όφεως από του βράχου, αφ’ού εκπηδά το ύδωρ,έρπων δε επί τι διάστημα ελικοειδώς,εισήλθε πάλιν υπό την γήν εις το μέρος ένθα η λίμνη χωνεύει, δηλ. εις το μέσον αυτής και ότι αμέσως τότε ανεπήδησαν τα ύδατα, τα οποία ακολουθούντα τα ίχνη του Δράκου εσχημάτισαν τον ελικοειδή ρούν των και την περιστρεφομένην Δρακολίμνην. Αλλ’ εκτός της οφειοειδούς μορφής ο Δράκος ούτος λαμβάνει και μορφήν κριού, διότι διηγούνται ότι ενεφανίσθη ποτέ υπό τοιαύτην μπρφήν και ρβάτευσεν το περί την λίμνην νεμόμενον ποίμνιον προβάτων. Τα πρόβατα εγέννησαν εις τα χειμαδιά ωραιοτάτους αμνούς, αλλά κατά την άνοιξιν, ότε το ποίμνιον ανήλθεν εις τας θερινάς βοσκάς των βουνών, άπαντες οι αμνοί ούτοι επήδησαν εις την Δρακολίμνην του Λάκμωνος, εν ή και απελιθώθησαν. (εβάτευσε=επέβη) (Πολίτου Παραδόσεις Α, σελ. 272) 

Κρυστάλλης, Κώστας (1948)
Thumbnail

Παλιά που ήταν αθώος ο κόσμος κι ο ουρανός πιο κοντά στη γής, όσα παραμύθια λένε ήτανε σωστά. Και τώρα γώ θα σου μολοήσω ένα για της Τετάρτης το βίος : Δυο-τρείς γυναίκες καθόντανε τα βράδια και γνέθανε παίρνει κ’ η Τετάρτη τη ρόκα της, πάει και γνέθει κι αυτή μαζί. Εκείνες δεν τη γνωρίσανε, γιατί έμοιαζε με κάποια γειτίνισσα και την πήρανε για κείνη. Κάθησε λίγια ώρα, την κοιτάνε, σηκώνεται, βγάνει τα παπούτσια και τη ρόκα της και κατούρησε χάμου στο σπίτι. Από τις γυναίκες που νυχτερεύανε μια είχε αντίληψη για τις Τετάρτες και καταλαβε πως θα γενή κακό το είπε και στις άλλες και το καταλάβανε και τα πετάξανε όλα όξω από το σπίτι, σκάψανε και χώσανε και το κάτουρο. Εκείνη, η Τετάρτη πήγε στο νεκροταφείο κι έβγαλε ένα φρεσκοπεθαμένο κι αυτόν τον έβγαλε, για να φέρη να τις ταιση που γνέθανε την Τετάρτη. Λοιπόμ οι γυναίκες τα είχανε πετάξει τα πράματά της κ’ήρθε αυτή και μιλάει :- Τόκα, ρόκα, άνοιξε μου- Είμαι όξω πεταμένη –παπούτσια, ανοίχτε μου-είμαστ’ όξω πεταμένα- Κάτουρο, άνοιξε μου-είμαι μέσ’στη γής χωμένο. Άει, καημένες μου, είπε τότες η Τετάρτη, μου τη φτιάσατε και τους άφηκε στη πόρτα τον πεθαμένο στηλωμένονε και μαρμακωμένο. Γι αυτό δε γνέθανε άλλοτες τις Τετάρτες τις φυλάγανε, γιατί παθαίναμε κακοί αλλά τράβηξε κι ο θεός χέι, είδε κι απόειδε και δουλεύουμε. 

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1938)
Thumbnail

Γάμος χωρίς παιχνίδια, φάβα χωρίς κρομμύδια 

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1956)
Ερμηνεία: Γάμος χωρίς μουσικά όργανα
Thumbnail

Εκ ταύτκο προήλθε και η σημασία της κολάσεως. Στα τάρταρα, στημ πίσσα, στήγ κόλαση να πάς, ηκούσαμεν να εκφέρη εν κατάρα γυνή τις εκ Μάνεις. Η σημασία αύτη, δηλ. της κολάσεως πιθανόν να προήλθεν εκ της εκκλησιαστικής παραδόσεως, ή, απήχησις εύρηται εν στίχω κασιγνώστου άσματος του Λαζάρου(πε μου Λάγαρε, τι είδες εις τα τάρταρα που πήγες). Αλλά πολύ μεγαλυτέραν επίδρασιν της εκκλησιαστικής παραδόσεως έσχεν ως προς τούτο παρά τω Ελληνικώ λαώ κι αθάνατος αρχαία Ελληνική τοιαύτην. Ούτω μόνον εν τη ανωτέρω κατάρα (στα Τάρταρα στημ πίσσα)συνταντίζεται η έννοια των ταρτάρων, προς την της Χριστιανικής κολάσεως, τη πλήρους ως γνωστόν εκλογών, πυρός και πίσσης. Αλλ’όπως παρά τοις αρχαίοις τα τάρταρα ήσαν χάσμα σκοτεινόν και κατάψυχρον υπό την γήν (Κρνόεις Τάρταρος παρ’ Ησιόδω)και εις τοσαύτην απόστασιν υπο τον Άδην κέιμενα, όσον απίχει ο Οδρανός από της γής (Ομ.θ.ητε) ούτω και παρά τω ελληνικώ λαώ νυν τα τάρταρα νιμίζονται ότι είναι κάτω της γής, πλησίον του Αδού, αλ’ ετέρον δε κατάψυχρα κα9ο ζοφερά, ως μαρτυρεί και το επίθετον αυτών κρνοπαγωμένα. Ούτω στα τάρταρα του Άδου υον επήγε (Παίβλια Γορτυνία), λεγόμενον διαν της επτώσευσεν ή έκαθεν άλλην σοβαράν ζημίαν δηλ. κατεβαραθρωθή ως προς το Ζείποτε εξ άλλου ζοφερόν και ανήλιον, εκομένως κατάψυχρον ταρτάρον είναι το πασίγνωστον τουρτουρίζω (ταρταρίχω), πλασθέν και ονοματοποίησιν, όπερ πιθανώσι και το αρχαίο τάρταρος. Ως προς την σημασίαν τη λέξεως τάρταρης παρατηρούμεν τα εξαί: Πρώτον και κύριον είναι συνένυμο τη Χάρος, ως τούτο δείκνυται εκ του εξής μοιρολογίου. (Παιδιά καλώς εσμίζαμε) 

Σακελλαριάδης, Χ. (1923)
Thumbnail

Κρίμαν 'ς σο βούδιν τ' έσπαξα και 'ς σον γάμον τ' εποίκαμ', πήραμ' τη λιροπρόσωπον, την αγγουρομυτίαν 

Παπαδόπουλος, Άνθιμος Α. (1918)
ΚΜ 79: Τραπεζ. Α. Π. 167: 'ς χαράν τ' εποίκα. Κρίμα 'ς το βόϊδι πούσφαξα και 'ς το γάμο που κάναμε, πήραμε την ασκημομούρη, την αγγουρομύτου. Περί του επιθ. Λιροπρόσωπος πβ. Το πάρ' Ήσυχ. “λιρός = αναίσχυντος, αναιδής” και το νυν εν Καρπάθω λίρης...
Thumbnail

Ήπιενε το αίμα της καρδιάς μου! 

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1949)
Ότι πολυτιμότερο είχα, διότι άνευ του αίματος αδυνατός η ζωή
Thumbnail

Επιστεύετο παρά τους απλοϊκούς της νήσου Ίμβρου ότι προμνημονεύτων χρόνων έξηεν αυτή παρά τω ακρωτήριω τω υπό των ναυτιλωμένων ονομαζομένω «της γριάς τα τυριά» δράκαινα της γραίας ποιμένις έχουσα πάμπολλα ποίμνια αιγών. Ότι δε ετυροκόμειτο γάλα αυτών κατεβίβαζεν εις τον αιγιαλόν τοις τυροίς, δια των οποίων εσχηματίζεν ολοκλήρους βράχους και εφόρτου επί των πλοίων. Χειμώνα τινά κατά μήνα Μάρτιον είχε σύμβη δρυμύ ψύχος, κατά το τέλος του μηνός η γραύς ποιμένις καυχωμέν είπε προς τον Μάρτιον. – Πούρτ Μάρτ μπήκες, βγήκες τα κατσικάκια μ’ δεν τα πάγωσες. Τότε ο Μάρτιος οργισθείς εδανείσατο παρά του Φεβρουαρίου δύο ημέρας, καθ’ ας εποίησε δρυμύτατον ψύχος και θα επαγώνενα πάντα τα ποίμνια της γράος δρακαίνης αν μη αυτή προλαμβάνουσα εκάλυπτε δια του τεραστίου ποιμενικού αυτής λέβητος, ενώ τυροκόμει, τρείς χιλιάδες εριφίων, ήτοι κατά την έκφρασιν των Ιμβρίων χίλια μίγδια, χίλια κούτλα και χίλια με τα κέρατα. Τα δε λοιπά επάγωσε το ψύχος του οργισθέντος Μαρτίου. Ότε παρήλθε το κακόν, η μνησίκακος δράκαινα στοιβάσασα τοις τυροίς επ’ αλλήλων εσχημάτισεν υψηλό τούτον λόφον και λάβουσα ανα χείρας το συνδαύλιστρον (προφ. Στάβλιστρο) του κλιβάνου ανέβη επί του τυρινού λόφου ίνα τιμωρήση τον Θεόν δια την απώλειαν αυτής. Παραταύτα δε μετεμορφώθη μετά των τυρών άυτής εις λίθον και έκτοτε το ακρωτήριον έλαβε την επωνυμίαν της Γριάς τα τυριά. Λέγουσι δε ότι εσώζετο επ’ αυτού και η δράκαινα μετά του συνοαυλίστρου ως ο Κολοσσός της Ρόδου, αλλ’ άνεμος σφοδρός εκρημνήσεν αυτήν εν τη θάλασση. Τα δε ερίφια αυτής διεσκορπίσθησαν εις τα βουνά της Ίμβρου και Σαμοθράκη τα οποία σώζεται εισέτι επ’ αυτών υπό τ’ όνομα αγριοκάτσικα.Διότι λέγεται ότι πάλαι πότε οι δυό αυταί νήσοι απετέλουν μιαν και μόνην, αλλά δι’ ενεργείας ηφαιστείου εκρήξεως διηρέθησαν εις δύο. Οι δε ναυτιλόμενοι νυν προσορμιζόμενοι εις αμφοτέρας τας νήσοις φονεύουσι τα άγρια ταύτα ερίφια η αγριοκάτσικα 

Σαμίδης (1912)
Thumbnail

Όμοιος ομοίω αει πελάζει! 

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Εν χρήσει
Thumbnail

Άει, βάρα τώρα τον κώλο σου στον τοίχο 

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)
Thumbnail

Αεί πονώρα στή δουλειά κ' απονωρής στ' σπίτι 

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)
Εργατικότης
  • «
  • 1
  • . . .
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • . . .
  • 2899
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτό το ΑρχείοΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση

Περιήγηση ανά

ΤύποςΠαροιμίες (24461)Παραδόσεις (4521)ΣυλλογέαςΛουκάτος, Δημήτριος Σ. (1987)Κορύλλος, Χρήστος Π. (1385)Λουκόπουλος, Δημήτριος (1320)Κυριαζής, Νίκος Γ. (1180)Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1142)Λιουδάκη, Μαρία (941)Άγνωστος συλλογέας (827)Βογιατζίδης, Ι. Κ. (736)Σταμούλη – Σαραντή, Ελπινίκη (730)Παπαδόπουλος, Άνθιμος Α. (698)... Προβολή ΠερισσότερωνΤόπος καταγραφήςΚύπρος (1818)Αχαΐα, Πάτρα (1376)Νάξος, Απείρανθος (1248)Καππαδοκία, Φάρασα (744)Κρήτη (743)Ρόδος (720)Άνδρος (712)Αρκαδία, Γορτυνία (705)Ανατολική Θράκη (683)Άδηλου τόπου (620)... Προβολή ΠερισσότερωνΧρόνος καταγραφής1980 - 1987 (1)1970 - 1979 (179)1960 - 1969 (3652)1950 - 1959 (6664)1940 - 1949 (4038)1930 - 1939 (4714)1920 - 1929 (3412)1910 - 1919 (4655)1900 - 1909 (1667)
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.