Search

Now showing items 1-10 of 705

Εδώ λένε πως παλαιά ήταν νερό κι έμενε ένας με τα δυο παιδιά του. Κάποτε που έλειπε ο πατέρας ήρθε εκεί κοντά μια καρακάξα κι έκανε σαν κατσίκα. Ξέρετε η καρακάξα είναι άτιμο πουλί, πολλές φορές κάνει σαν κατσίκα και κοροϊδεύει. Τόνα παιδί τότε, το μεγαλύτερο εφώναξε τ’ αλλουνού. Άει εκεί διώξε την κατσίκα. Εκείνο δεν πήγαινε κι έλεγε τ’ αλλουνού πως δεν πάει γιατ’ είναι καρακάξα. Τ’ άλλο του ξανάπε να πάη κι επειδή δεν πήγαινε, σα ζόρικο πούτανε του ρίνει μια πέτρα μεγάλη στο κεφάλι και το σκοτώνει. Κατόπι όμως πήγε κι είδε πως ήταν καρακάξα. Ήρθε κι ο πατέρας και σαν είδε τι έγινε έρριξε διάργυρο στο νερό κι εχάθη αυτό από τότε.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)

Γέροι θέλουν χαϊδέματα, αγάδες θέλουν άσπρα

Σακελλαριάδης, Χ. (1917)

Ελέγετο επί Τουρκοκρατίας και νύν δ' επίσης προκειμένου να προβή τις είς δωροδοκία ίνα επιτύχη τι...

Εκ ταύτκο προήλθε και η σημασία της κολάσεως. Στα τάρταρα, στημ πίσσα, στήγ κόλαση να πάς, ηκούσαμεν να εκφέρη εν κατάρα γυνή τις εκ Μάνεις. Η σημασία αύτη, δηλ. της κολάσεως πιθανόν να προήλθεν εκ της εκκλησιαστικής παραδόσεως, ή, απήχησις εύρηται εν στίχω κασιγνώστου άσματος του Λαζάρου(πε μου Λάγαρε, τι είδες εις τα τάρταρα που πήγες). Αλλά πολύ μεγαλυτέραν επίδρασιν της εκκλησιαστικής παραδόσεως έσχεν ως προς τούτο παρά τω Ελληνικώ λαώ κι αθάνατος αρχαία Ελληνική τοιαύτην. Ούτω μόνον εν τη ανωτέρω κατάρα (στα Τάρταρα στημ πίσσα)συνταντίζεται η έννοια των ταρτάρων, προς την της Χριστιανικής κολάσεως, τη πλήρους ως γνωστόν εκλογών, πυρός και πίσσης. Αλλ’όπως παρά τοις αρχαίοις τα τάρταρα ήσαν χάσμα σκοτεινόν και κατάψυχρον υπό την γήν (Κρνόεις Τάρταρος παρ’ Ησιόδω)και εις τοσαύτην απόστασιν υπο τον Άδην κέιμενα, όσον απίχει ο Οδρανός από της γής (Ομ.θ.ητε) ούτω και παρά τω ελληνικώ λαώ νυν τα τάρταρα νιμίζονται ότι είναι κάτω της γής, πλησίον του Αδού, αλ’ ετέρον δε κατάψυχρα κα9ο ζοφερά, ως μαρτυρεί και το επίθετον αυτών κρνοπαγωμένα. Ούτω στα τάρταρα του Άδου υον επήγε (Παίβλια Γορτυνία), λεγόμενον διαν της επτώσευσεν ή έκαθεν άλλην σοβαράν ζημίαν δηλ. κατεβαραθρωθή ως προς το Ζείποτε εξ άλλου ζοφερόν και ανήλιον, εκομένως κατάψυχρον ταρτάρον είναι το πασίγνωστον τουρτουρίζω (ταρταρίχω), πλασθέν και ονοματοποίησιν, όπερ πιθανώσι και το αρχαίο τάρταρος. Ως προς την σημασίαν τη λέξεως τάρταρης παρατηρούμεν τα εξαί: Πρώτον και κύριον είναι συνένυμο τη Χάρος, ως τούτο δείκνυται εκ του εξής μοιρολογίου. (Παιδιά καλώς εσμίζαμε)

Σακελλαριάδης, Χ. (1923)

Άει, βάρα τώρα τον κώλο σου στον τοίχο

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)

Αεί πονώρα στή δουλειά κ' απονωρής στ' σπίτι

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)

Εργατικότης

Αεί νάχη η γειτονιά μου κάλλιο νάχουν τα παιδιά μου, κι από νάχουν τα παιδιά μου κάλλιο νάχη η αφεντιά μου

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1907)

Δεν διανείμω εν ζωή ότι έχω

Αεί νάχη η γειτονιά μου κάλλιο νάχουν τα παιδιά μου, κι από νάχουν τα παιδιά μου κάλλιο νάχη η αφεντιά μου

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)

Τόσο γερνώ, τόσο θωρώ

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1907)

Γηράσκω αεί διδασκώμενος...

Ο άντρας μες 'στο σπίτι, ο διάβολος στην πόρτα

Σακελλαριάδης, Χ. (1919)

Της παροιμίας ταύτης, νυν ήκασα τυχαίως εν Βυτίνη δεν ηδυνήθη να εξακριβώσω την πραγματική της σημασίαν. Ίσως θέλει να δηλωθή ότι όταν ο ανήρ αντί να εξέρχεται ωρός εργασίαν, εξ εναντίας μένει εις τον οίκον, τότε αναγκαίως ανακολουθούσι διχόνοια...

Ήρθε στο αμήν

Κανδηλώρος, Τάκης Χ. (1909)

Εις κακώσεων

«
1
2
3
4
. . .
71
»