Browsing Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας by Legend classification (acc. Politis) "Παράδοση ΛΑ"

Now showing items 146-165 of 391

Ισκαριώτης (ο)= διάβολος

Άγνωστος συλλογέας
Κάποτε έθαψαν ένα νεκρόν και έμειναν μερικοί πίσω να σκεπάσουν καλά τον λάκκον. Μετά από ολίγην ώραν μερικοί απ’ αυτούς, που ήσαν στην κηδεία επέρασαν από το νεκροταφείον, για να πάνε στην δουλειά τους. Είδαν όμως ότι αυτοί που είχαν μείνει πίσω να σκεπάσουν τον λάκκον, ότι έπιναν, εγλεντούσαν, και εχόρευαν. Λέγουν τότε οι περαστικοί. Βρε! Να τους πάρη η ευχή και αυτοί γλεντάνε εκεί πάνω στον τάφον....

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Κάποτε ένας είχε σφαμένο το χοίρο του τα Χριστούγεννα. Η φαμίλια νύκτα ακόμη το πρωΐ τα Χριστούγεννα σηκώθηκε κ’ επήγε στην Εκκλησία. Μόλις έφυε, τραβάει κι αυτός το τραπέζι που είχαν το χοίρο απάνω κ’ έκανε μπριζόλες στην αθράκα κ’ έτρωε. Εκεί μπαίνει ένας τράγος από την πόρτα και λέει αυτός. «Άι κι από πιο κοπάδι εξέκοψες. Θα σηκωθώ τώρα να σε βολέψω (=σφάξω). Σηκώνεται να πιάση το μαχαίρι να τον...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Κάποτε μεσημέρι ο πατέρας του κ. Κ… είχε γίδια, είχε κι αμπέλι. Το πρωΐ είπε στον τσοπάνη. – Σαλάϊσε τα γίδια προς τον Τούρλο. Στσι 11 η γιώρα είδα έναν τράγο, πό ‘τρωε μιαν ελιά, καβαλλαρωμένο πάνω στο δέντρο. Πάω πως θαν εύρω δικό μου γίδι κι είδα πως μόλις εκατέβασε τα πόδια του, από τραγί είδα που ‘γινε γάϊδαρος μεγάλος κι έπειτα εχάθηκε κι αυτός. Η αδερφή μου, που ήτανε κοντά ,δεν είδε τίποτε....

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Κάποτε τα πρόβατα και τα γίδια τα πιάνει ήσκιωμα. Σαν να τα μαρκαλάη δαιμονοπείρασμα και ψοφάνε. Η γιατρειά τς όταν ψοφάνε είναι όταν τους κάν’ς κάναν αγιασμό. Καμμιά φορά τα περνάμε κι από φωτιά, δρασκελάνε, καβαλλικεύ’ν τ’ φωτιά. Και η φωτιά παίρει το ήσκιωμα, το κακό, που ‘ναι φορτωμένο το ζώον. Η φωτιά είναι άγγελος.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1961)
Και εν τοις παρ' ημών παραμυθίοις αναφέρεται και πως πιστεύεται ότι ο διάβολος εξ αμαρτωλών γυναικών γεννά τέκνα, εξ ου και η συνήθως παρ' ημών φράση κατά κακού: διαβολόσπαρμα – διαβολόσπορος.

Παπανδρέου, Γεώργιος (1918)
Και μέσ’ στην Εκκλησιά μπορεί να πάη το σκιωτικό, όχι όμως στο αγ. βήμα!

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Ο Κουτσός διάβολος

Και πάντως μεν οι δαίμονες, οι του Βεερζιβούλ υπηρέται εμπνέουσι τρόμον δια τα κατορθώματα αυτών, αλλ’ ο πονηρότερος, ο δρασηριώτερος και επιφοβιώτερος πάντων είναι ο κουτσός διάβολος ή κουτσδιάβολος. Αυτή εν του παραμυθίου πρωταγωνιστεί δια τας μεγάλας και αθεράπευτους βλάβας τας οποίας προξενεί. Αυτός είναι ο ταράττων τας οικογενείας και διαιρώντας αυτάς παρακινεί κ φόνους κ σφαγάς. Αυτός ο χωρίζων...

Νεστορίδης, Κ.
Καλαπόδης= ο διάβολος. Ίσως κατ΄ευφημισμόν αντί κακοπόδης.

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
Απόφανος

Καμιά φορά τη νύχτα ο άνθρωπος ακούει έτσι κάπου σαν κουβέντα. Αυτό είναι απόφανος, είναι φωνή από δαιμόνια.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
Κατά παράδοσιν, κάθε άνθρωπος έχει στον δεξιόν ώμον του ένα Άγγελον και στον αριστερόν ένα διάβολον. Και ο μεν Άγγελος γράφει τας καλάς πράξεις, ο δε διάβολος τας κακάς. Εις την δοξασίαν ταύτην του λαού υπόκειται ο εξής μύθος. Μια φορά ένας στρατολάτης, (οδοιπόρος) έχων τους δύο ανωτέρω μνημονευθέντας εις τους ώμους του, εκάθησε να φάη και δεν έκαμε το σταυρό του. Ο διάβολος είπε του αγγέλου, «αυτόν...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Κατά τα δωδεκαήμερα δεν πρέπει να μπαίνουν στους μύλους οι σεληνιαζόμενοι, η υστερικαίς γυναίκες που πάσχουν δηλ. από μητρικά, από συχνόν πονοκέφαλο και από άλλα νοσήματα νευρικά, γιατί ο διάβολος κάθεται μέσα ως νοικοκύρης επειδή αυτός εκίνησε πρώτος το μύλο και τον κάνει πολλαίς φοραίς και αλέθει μόνος του χωρίς το μυλωνά.

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Κατά τα δωδεκαήμερα δεν πρέπει να μπαίνουν στους μύλους οι σεληνιαζόμενοι, η υστερικαίς γυναίκες που πάσχουν δηλ. από μητρικά, από συχνόν πονοκέφαλο και από άλλα νοσήματα νευρικά, γιατί ο διάβολος κάθεται μέσα ως νοικοκύρης επειδή αυτός εκίνησε πρώτος το μύλο και τον κάνει πολλαίς φοραίς και αλέθει μόνος του χωρίς το μυλωνά. Κατά τον λαϊκόν μύθον ο διάβολος εκίνησε πρώτος τον μύλον ως εξής: Όταν ο...

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Κατά τον πόλεμον του 1912 εσκοτώθηκε ένας Γάλλος στρατιώτης σε μια μάχη και έγινε βαπίρης. Επήγαινε στο σπίτι αυτό και έκανε μεγάλες καταστροφές. Τότε αυτοί επήραν τον παπά να διαβάση. Μόλις όμως επήγε ο παπάς εκεί, ο βαπίρης τον έπιασε από τα γένεια και του έρριξε κάτω το Ευαγγέλιον και το εκατούρησε. Έκαμαν χορό δια να χορέψη και να τον ιδούν να τον σκοτώσουν. Τότε έφεραν ένα Γάλλο και του εμίλησε...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Καταραμένος καλείται και ο διάβολος, ως ο καταρασθείς υπό του Θεού. Ενίοτ προφέρεται και καταργήτης.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
καταραμένος, ο= διάβολος

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1918)
Καταργίτης= ο διάβολος (Κονδυλάκης). μίσημα και μισημένος= διάβολος (Ζωγραφάκης).

Ξανθουδίδης, Στέφανος Α. (1919)
Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα.

Κωνσταντινίδης, Θεόδωρος
Διάβολος

Κατοικεί στις διάφορες τρύπες, εξ ου και «στου Διαβόλου την τρύπα».

Ράγκος, Ιωάννης (1939)
Κατσαούνης επίθετο αποδιδόμενου τω διαβόλω

Κυριακού, Ιωάννης Ν.

Browsing Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας by Legend classification (acc. Politis) "Παράδοση ΛΑ"

Ισκαριώτης (ο)= διάβολος ﻿

Και μέσ’ στην Εκκλησιά μπορεί να πάη το σκιωτικό, όχι όμως στο αγ. βήμα! ﻿

Καλαπόδης= ο διάβολος. Ίσως κατ΄ευφημισμόν αντί κακοπόδης. ﻿

Απόφανος Καμιά φορά τη νύχτα ο άνθρωπος ακούει έτσι κάπου σαν κουβέντα. Αυτό είναι απόφανος, είναι φωνή από δαιμόνια. ﻿

Καταραμένος καλείται και ο διάβολος, ως ο καταρασθείς υπό του Θεού. Ενίοτ προφέρεται και καταργήτης. ﻿

καταραμένος, ο= διάβολος ﻿

Καταργίτης= ο διάβολος (Κονδυλάκης). μίσημα και μισημένος= διάβολος (Ζωγραφάκης). ﻿

Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα. ﻿

Διάβολος Κατοικεί στις διάφορες τρύπες, εξ ου και «στου Διαβόλου την τρύπα». ﻿

Κατσαούνης επίθετο αποδιδόμενου τω διαβόλω ﻿

Ισκαριώτης (ο)= διάβολος

Και μέσ’ στην Εκκλησιά μπορεί να πάη το σκιωτικό, όχι όμως στο αγ. βήμα!

Καλαπόδης= ο διάβολος. Ίσως κατ΄ευφημισμόν αντί κακοπόδης.

Απόφανος

Καμιά φορά τη νύχτα ο άνθρωπος ακούει έτσι κάπου σαν κουβέντα. Αυτό είναι απόφανος, είναι φωνή από δαιμόνια.

Καταραμένος καλείται και ο διάβολος, ως ο καταρασθείς υπό του Θεού. Ενίοτ προφέρεται και καταργήτης.

καταραμένος, ο= διάβολος

Καταργίτης= ο διάβολος (Κονδυλάκης). μίσημα και μισημένος= διάβολος (Ζωγραφάκης).

Καταχνάς ο= ο διάβολος, ή εξωτικόν και πονηρόν πνεύμα.

Διάβολος

Κατοικεί στις διάφορες τρύπες, εξ ου και «στου Διαβόλου την τρύπα».

Κατσαούνης επίθετο αποδιδόμενου τω διαβόλω