Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΑ"

Αποτελέσματα 321-340 από 391

Ριματίστους διάουλος. (Ριμαλίστος= ο εις το ρέμα ευρισκόμενος ούτως κι ένθα οι χειρότεροι από όλους. (Παραδέχονται ότι οι διάβολοι συχνάζουν εις τα ρεύματα. Και επεξήγουσι του συλλογέως.)

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)
Σ τα κάτ’ Αθάλια (τπνμ) ήτανε ζευγάδες μέσ’ ΄ς το σπηλιάδι ήφτανε φωθιά που ‘βρεχε κ’ είδανε από ΄κεί πέρα ‘ς τα στενοούραδα μια δεκαριά νομάτοι κ’ επηγαίνα κάτω μέσ’ ‘ς το χειμώνα και των εφώναξαν οι ζευγάδες, ελάτε να πυρωθήτε αφού κρυώνετε. Κ’ επήγανε ‘ς το σπηλιάδι οι αθρώποι ευτοί κ’ εκεί που τον αθρώποι κανονικοί εγίνανε άλλος δυο μέτρα, άλλος δυόμισυ και κατάλαβαν οι ζευγάδες πως είναι σατανάδες...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
΄Σ το τριό του Κεραμιού ήταν ένας τριάτορας που τον ελέγανε Παράβα. Αυτός πήγε να φέρη νερό από το πηγάδι τη νύχτα. Εκεί που γέμιζε είδε ένα γατάκι. Ας το διάολο του λέει, τέθοια ώρα ειντά θέλεις επά. Πάει ‘ς το τριό έβαλε νερό από τη λαήνα να πιη και του λέει ένας άλλος τριάτορας: διαόλοι εκεί που το βάζεις, ‘ς το πηάδι ήσουνε κ’ επά ήρθες να πιης νερό; Από τότε τον έπιασε μια τρέλλα κ’ εκατοικούσε...

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1960)
σ. 26 Καταφαένος= διάβολος, επικατάρατος (Ικαρία). σ. 58 Σκατόφωλος= ο Διάβολος (Κεφαλληνια).

Δουκάκης, Δημήτριος Χρ. (1915)
Ονομασία διαβόλου

Σατανάς! Τρισκατάρατος! Σκατογένης! Κερατάς! Όξ’ από ‘δώ; Αμελέτητος! Ξορκισμένος! Δαίμονας! Αναθεματισμένος! Σκατόφωλος! Σκατά στην τρούπα του! Πειρασμός! Τάδες (Να πας στον τάδε).

Κορύλλος, Χρήστος Π. (1910)
Σατανάς= Πονηρός, ανάβολος, Σύναξη= η σύναξη των Δαιμόνων (τούρκ. Νταβούκ) με την Σολωμονικήν.

Κονδυλάκης, Ιωάννης Δ. (1919)
Τόφκιρο σακκούλι

Σε βρύση της Τύρνας βρέθηκε κάποτε, ένα ακέριο σακκούλι, καμωμένο από τομάρια διαφόρων άγριων και ήμερων ζώων. Λένε ότι το σακκούλι το ξέχασε εδώ στη βρύση, ο Ζελζεβούλης, γιατί κείνος που το πρωτοβρήκε και το πήρε στα χέρια του πέθανε. [Τόφκιρο= Τ’ ατόφιο, το ακέριο σακούλι. Παραποιημένο]

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Αγιασμός

Σε καιρό επιζωστίας, οι Βαθυρεμιώτες, μαζεύανε τα γελαδικά σε ωρισμένο μέρος και κάνανε αγιασμό με τα λείψανα του Αϊμοδέστου. Οι χωριάτες λέγανε πως κάποιο δαιμονικό, πείραζε τα γελάδια. Κανένας όμως δεν είχε ιδεί το δαιμονικό αυτό. Μονάχα το φαντασθήκανε, σαν ένα άγριο φίδι με βούλες άσπρες στο κορμί. Αυτό το δαιμονικό είταν που κέντριζε στη βρύση τα γελάδια και ψοφούσαν.

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
“Σε κουντάει σήμερα” οσάκις εν επισήμω εορτής πράττομεν το απαγορευόμενον υπό τας εκκλησίας μας. “Σε κούντηξε κ το 'κανες” ο δαίμων εξυπονοείται.

Μακρής, Παναγιώτης Γ. (1894)
Διήγημα

Σηκώθηκι ένας Γύφτος απ’ το χωργιό του πάει ΄ς του ποτάμ να φκειάση κουσιέρες. Τον νύχτωσι ‘ς το ποτάμ’ τον άνθρωπον (τον Γύφτο ή Εβραίον). Το βράδ’ ο κακόμοιρος πάει ‘ς ένα παλιομυλωνά να ξενυχτίση. Ζωή που πάγει κι άναψι τη φωτιά του μέσ’ του μύλου δεν πρόφθασιν, πάει καμμιά ώρα νύχτα και βλέπει τους 13 παπάδες με τα ψαλτοπαίδια (κανονάρχας, βοηθούς των παπάδων) όλους και τον τρανό τον αρχιμαντρίτων...

Ιωαννίδης, Αθ. (1905)
Σιατραρούλης= ο άρχων των διαβόλων. Τα όργανά του λέγονται κ περίδρομοι και περιτρέχοντη κοντά κατά τα κελεύσματά του. Διάβολος= διάγη εν μεγάλη λύση. Τα Θεοφάνεια, ως οιδόμου δυνάμενος να πλησιάση, ω πάντων, ηγιασμένων δια του αγιασμένου ύδατος. Όθεν: φοβάται σαν ο Διάβολος τα Φώτα.

Γρέζος, Τριαντάφυλλος
Σιούτης μετωνυμικές λέγεται ο διάβολος (σιούτα= η άκερως αίξ).

Άγνωστος συλλογέας
Σκατόφωλος: ο Διάβολος

Πουλάκης, Δ.
Σκατογένης ο= ο σατανάς

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)
Σκατοένης (ο)= (σκατογένης) Διάβολος (υβριστικώς). Ταπέδιος (ο)= Διάβολος (“ο έξω απ' εδώ” παρεφθαλμένον).

Χρηστοβασίλης, Χρ. (1919)
Κουάρνα αλί κάπρι

Στα Καστανιώτικα βουνά, που τρουϊρμό δεν έχουν κατά το λαϊκό τραγούδι, υπάρχει μια θέση που ακούει στο όνομα αυτό. Κατά την παράδοση, στο μέρος αυτό βρέθηκε ένα μεγάλο μαύρο και σουβλερό κέρατο. Οι χωριανοί λέγανε πως είναι κέρατο από αγριόγιδο. Ένας γέρος έλεγε πως είναι κέρατο διάολου. [όνομα αυτό= Κβλχ το κέρατο της γίδας]

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Στα Μποϊκάτικα (κοντά στα Μακράτικα) ήτανε (μου έλεγε η μάννα μου), μια οικογένεια μάννα με παιδί, η Αντωνέλα και ο Γεωργάκης. Λοιπόν «μια των ημερών» εζύμωνε η γυναίκα. Στους Παξούς έχουμε το ιδίωμα όταν αποζημιώνουμε, εκείνο που μένει (τα τρίμμαλα) το κάνουμε πίττα. Αυτή λοιπόν έζμωσε κι έκαμε και την πίττα (μια ξαπεταχτή)= βιαστική, όχι συστηματική. Επήε τότες ο γιός της και την εσταύρωνε: - Δό...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957)
Στα τρίστρατα, τις νύχτες γυρίζουν ξωτικά. Επικίνδυνο.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Στα χειμαδιά (σπίτια παρόχθια) μια γυναίκα της Αγίας Τριάδος μάζευε χορτάρ’. Είχε μαζί τς κ’ ένα μικρό παιδί. Κει που μάζευε χορτάρ’ ήρθ’ ένας διάολος και τς έδωκ’ ένα μπάτσο. Αυτή κουφώθ’κε. Ρωτάει το παιδί ποιος ήταν αύτος; Σύρι να ‘δης πιο πέρα. Το παιδί πήε και βλέπει ένα τραΐ. Έμεινε κ’ φή έναν ολόκληρο χρόνο. Τον άλλο χρόνο τ’ς Αγιάς Τριάδος πάλι ξεκουφάθ’κε.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Ο σατανάς της Τύρνας

Στη θέση Σταυρός Τύρνας υπάρχει ένα κοτρώνι, απ’ το οποίο επιχειρούσαν οι καβαλλάρηδες ν’ ανεβούνε στ’ άλογά τους. Κανένας όμως δεν το κατόρθωνε, γιατί τ’ άλογο δυστροπούσε και τον γκρεμούσε. Έτσι το χωριό πίστευε πως μες στο κοτρώνι κατοικεί ο διάβολος. Ανακοινώσανε το πράμα στον περαστικό Πάτερ Κοσμά, που διάβασε μια ευχή. Και ω του θαύματος, ο Σατανάς βγήκε απ’ το κοτρώνι και γκρεμίστηκε με φοβερό...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)

Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΑ"

σ. 26 Καταφαένος= διάβολος, επικατάρατος (Ικαρία). σ. 58 Σκατόφωλος= ο Διάβολος (Κεφαλληνια). ﻿

Σατανάς= Πονηρός, ανάβολος, Σύναξη= η σύναξη των Δαιμόνων (τούρκ. Νταβούκ) με την Σολωμονικήν. ﻿

“Σε κουντάει σήμερα” οσάκις εν επισήμω εορτής πράττομεν το απαγορευόμενον υπό τας εκκλησίας μας. “Σε κούντηξε κ το 'κανες” ο δαίμων εξυπονοείται. ﻿

Σιούτης μετωνυμικές λέγεται ο διάβολος (σιούτα= η άκερως αίξ). ﻿

Σκατόφωλος: ο Διάβολος ﻿

Σκατογένης ο= ο σατανάς ﻿

Σκατοένης (ο)= (σκατογένης) Διάβολος (υβριστικώς). Ταπέδιος (ο)= Διάβολος (“ο έξω απ' εδώ” παρεφθαλμένον). ﻿

Στα τρίστρατα, τις νύχτες γυρίζουν ξωτικά. Επικίνδυνο. ﻿

σ. 26 Καταφαένος= διάβολος, επικατάρατος (Ικαρία). σ. 58 Σκατόφωλος= ο Διάβολος (Κεφαλληνια).

Σατανάς= Πονηρός, ανάβολος, Σύναξη= η σύναξη των Δαιμόνων (τούρκ. Νταβούκ) με την Σολωμονικήν.

“Σε κουντάει σήμερα” οσάκις εν επισήμω εορτής πράττομεν το απαγορευόμενον υπό τας εκκλησίας μας. “Σε κούντηξε κ το 'κανες” ο δαίμων εξυπονοείται.

Σιούτης μετωνυμικές λέγεται ο διάβολος (σιούτα= η άκερως αίξ).

Σκατόφωλος: ο Διάβολος

Σκατογένης ο= ο σατανάς

Σκατοένης (ο)= (σκατογένης) Διάβολος (υβριστικώς). Ταπέδιος (ο)= Διάβολος (“ο έξω απ' εδώ” παρεφθαλμένον).

Στα τρίστρατα, τις νύχτες γυρίζουν ξωτικά. Επικίνδυνο.