Browsing Παραδόσεις by Collector "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."

Now showing items 56-75 of 94

Ο άνεμος (ατμοσφαιρκός αήρ)έχων μεγίστων επιρρήν εις της υγείας του ανθρώπου, ενομίζετο υπο την αρχαίαν πλήρης αφανών και ολεθρίων θεοτήτων, Εμπουστην Αρσενικών δηλ, τας προλήψεις δε ταύτας των προγόνων κληροτομήσας ο Ελλην. Λαός εσχημάτισε κατ' αναλογίαν και την φράσιν ανεμοτρέχει μου εκ του άνεμος και τρέχων=κυνούμαι και σημαίνει μοι τεκταίνεται υπό της τύχης, εν τω ανέμω δισλειτουργείται εναντίον...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Ο σεληνιασμός, επιληψία (λεγομένη “κακού πραγμάτου”) κατά τας προλήψεις του λαού προέρχεται δια συνεργείας των διαβόλων, λεγομένων κακά πράμματα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Ο συγγραφεύς του ''Αμαρτωλού σωτηρία'' Αγάπτος μοναχός αναφέρει ότι εις το χωρίον θραζανό υπήρχε (υπάρχει και τώρα) φρίαρτ, όπερ είχε την χάριν, όταν έπτωσε τις εν αυτώ να εξογκούται και να ρίπτη αυτόν έξω αβλαβή. Λέγει δε ότι η πηγή αύτη ανείκε τω άρχοντι Ιωάννη Κορνάρω.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Οι αλβανόφωννοι Στερεοελλαδίται βλέποντες τα έντερα της χελώνης (και υπάρχουν εν Ελλάδι πολλά τον αύται χερσαίαι) ομονάζουν, τα με όφεις, πιστεύουν ότι αι χελώναι γεννώσι τα φίδια.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Καλικάντζαροι

Οι καλικάτζαροι είναι νυκτερινά φάσματα, επιβλαβή εις τους ανθρώπους, επομένως και πολύ μισητά εις αυτούς. Προέκυψε δε η περί αυτών ιδέαν εκ της σημασίας της λέξεως, ήτις εκ της λάτιν. Cal-igo(=σκότος) και του ινδικού καlα (=ο θάνατος) παραγομένη περικλείει εν ταύτη την ιδέαν του τρόμου και της φθοράς και είναι προσοποποίησις της νυκτός όπως είναι και η πεφταργιά περί ης αλλαχού έγραψα και η Καλαμοδούτων...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1920)
Οι Καλικάτζαροι είναι νυκτερινά φάσματα, επιβλαβοί εις τους ανθρώπους, επομένως και πολύ μισιτά εις αυτούς. Προέκυψε δε η περί αυτού ιδέα εν της σημασίας της λέξεως, ήτος εν του λακωνικού cal-igo και του ινδικον καλα (=ο θάνατος) παραγαμούη, περικολείει εν ταυτη την ιδέαν τον τρόμον και της φθοράς. Παρά τας αλβανογλώσσης της Στερεάς Ελλάδος ο Καλκάτζαρος καλείται χάλει, πιστεύεται δε παρ’αυτοίς ότι...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1926)
Η Πεφταργά

Οι Καλλικάτζαροι είναι νυκτερινά φάσματα, άτινα εν Στερεά Ελλάδα πιστεύουσιν ότι κατέρχονται την νύκτα εκ τις καπνοδόχους, εντός της οικίας και μολύνουσι την εν τη εστία στάκτην, χέζοντα ον αυτώ. Τοιαύτων τινά σημασίαν έχει παρά Κρησί και η Πεφταργά (= Πέμπτη εσπέρα προσωποιημένη, ήτις εις τα γυναίκας, τας καταγινομένας εις την εργασίαν την κατά την Πέμπτην το εσπέρας πέραν του δέοντος, παρουσιάζεται...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Μουτεχίδες

Οι Μουτεχίδες είναι ως αι παρ’ άλλοις Νεράίδες ή φαντάσματα. Ιδιό δε τι περί αυτών μοι διηγήθησαν. «Αν θέλης να βγάλης Μουτεχίδεςε να βρης ένα αυγό να έχη δύο κρόκους και να το βάλης ‘ς τη μασκάλη σου να τα βαστάξης σαράντα ημέρες. Και έπειτα θα βγούνε και θα τα ταγίζης να μεγαλώσουνε. Όταν μεγαλώσουνε να τοις κάμης ένα σακκούλα να την δέσης εις τον λαιμόν τους και θα τα στείλης σε ένα που να ‘χη...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1890)
Πύρινος ποταμός

Παρα τω λαώ υπάρχει η ιδέα ότι εν τω Άδη υπάρχει ποταμός, ρεών αντί ύδατος πύρ. Ήκουσα δε μάλιστα ποτε να λέγωσιν εν τω χωρίω μου (Καβούνιον Ιεραπέτρον) ότι εν Χαναάν (Στον άγιο Τάφο)υπάρχει οπή της γής, εξ ής βλέποντες οι προσκυνηντάν διακρίνουσι μακρόθεν εν τη αβύσσω ως άστρον αμυδρώς τον πύρηνον ποταμόν. Και οι αρχαίοι επίστευον ότι υπάρχει τοιούτος τις ποταμός εν Άδη, ο Πυριφλεγέθων. Αλλ’ ο Παυσανίας...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Πατασμός= πειρασμός, ο ενοχλητικός, ο πανούργος, ο βλαβερός, κατ' εξοχήν δε ο Διάβολος, όστις κείτονται όλα ταύτα τα προσόντα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Περί της αδελφής του μεγάλου Αλεξάνδρου πιστεύει ο λαός ότι περιπλανάται εινέτι εντός της Μαύρης θαλάσσης, ούσα κατά το ήμισυ ιχθύς τιμωρηθείσα ούτω εκ της αράς του αδελφόυ της, οπότε κλικέρης της εζήτησε το αθάνατον νερόν και δεν είχε να του δώση. Ερωτώσα δε τους πλέοντας περί του αδελφού της, εάν μεν ούτοι της είπωσιν, ότι ο Μέγας Αλέξανδρος απέθανε, βυθίζει τα πλαία των , αν δεν ότι ζή και βασιλεύει,...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1928)
Περί του όρους Κόφινα, κειμένου προς νότον της πεδιάδος της Μεσαράς, υπάρχει η αγαθαγγελική παράδοσις ότι θέλει καμεθή εντός εκ του αίματος των ανθρώπων, οίτινες εν φονικοτάτη μάχη θέλουσι σφαγή περί αυτού.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Πίσσα καλείται η κόλασις των νεκρών,ίτις κατά τας προλήψεως του λαού διατελείς μακράν του ηλίου εν σκότη ψηλαφωτώ και πλήρης κομτραμίαν (πίσσης)και άλλων τοιούτων αναβραζόντων υλών εντός των οποίων βασανίζονται αι ψυχαί των νεκρών (σελ. 559)Πιστεύουν ότι οι νεκροί,οι αμαρτωλοί εξάγουσι πίσσαν εκ των οστών εν τω βάζω. (πρ. τας σκαζημιστικιάς λέξεις πίσσης πισσαναγκασμένος)

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Πίσσα καλείται παρα τω λαώ και η κόλαση,εν η βασανίζονται αι ψυχαί των αμαρτωλών, συνεπώς δε πρός δυσφημίαν καλείται πίσσης ή πισσανασκασμένος ο κακκώς βιώσας, ο αμρτωλός, Η λέξις πίσσα συνδέεται με προλήψεις σχετικάς προς τους νεκρούς και τον Άδην.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Πιστεύεται ότι το κρανίον του πρωτοπλάστου Αδάμ ήτο τόσον μέγα, ώστε εκ των κοιλωμάτων των οφθαλμών αυτού ηδύνατο να διήθη ελευθέρης ανήρ έφιππος.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Άγιος Κωνσταντίνος

Πιστεύοντας ότι ο μέγας Κωνσταντίνος λαβών υπό την κατοχήν τον τίμιον σταυρόν του σωτήρος ημών Ι. Χριστού και διαμοίρασας αυτόν δια αρίστος μετά τινός άλλου βασιλεύς, συνέλεξεν έπειτα και εκ του αρίστος κόνιν και την έβρασεν εντός χαλκού λέβητος, εξ ού μετά ταύτα εκόπησαν τα θαυματοποία νομίσματα. Τα λεγόμενα αγιοκωστάντινα και αγιοκωσταντινάτα, φέροντα τας εικόνας Κωνσταντίνου και Ελένης και όντα....

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Πολλά μικροζωΰφια και άλλα αντικείμενα της φύσεως λάμπουσιν ως πήρ' εν καιρώ νυκτός φέροντα ηλεκτρισμόν. Ταύτα βλέποντας οι χιδαίοι νομίζουσιν οτι είναι φυτά χρυσά και θεωρούσι τηην απόκτησιν αυτής ως απόκτησιν μεγάλου θησαυρού. (Ουδείς όμως απέκτησε ποτέ τοιούτον ανύπαρκτον θησαυρόν, όστις μάλιστα αφανίζεται καθ' όσον πλησιάζει τις πρός αυτόν λαμβάνουσιν την φωτεινήν ακτίνων άλλην διεύθυνσιν). Τα...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Νεράϊδα=νηρηΐς

Πολλαί και διάφοραι είναι αι περί των Νηρηΐδων προλήψεις των νυν Κρητών. Πιστεύοντας η έχουσας πόδας ομοίους του ίσσου με πέταλα, αλλ’ ιδίως θεωρούνται η καθ΄υπερβολήν αγαπώσαι τον χορόν και πολλάκις θεώνται συγχορεύουσαι και το θυμούσαι εν καιρώ νυκτός, πολλοί δε εκ των θνητών προσηληθέντες έλαβον μέρος εις τας παννυχίους αυτών συνεστιάσεις. Οι καλοί αοιδοί και μουσικοί (λυράριδες) πιστεύεται ότι...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Πολλαί και διάφοροι προλήψεις επικρατούσι παρά τω λαώ περί την ανευρισκομένυν εντός της γής αρχαίων θησαυρών. Μιαν τούτων είναι και η εξαής : Οι ευρίσκοντες θησαυρόν, αφού ανασκάψωσιν αυτόν οφείλουσι πρία ή εγγίσωσιν αυτόν να αφήσωσι να μένωσιν επ’ αυτού σταγόνες τινές αίματος ή εκ του ιδέαν σώματος ή εκ τινός προς τούτο κομισθέντος ζώου. Άλλως έχουσι να νουφέρωσι τα πάνδεινα και να πάθωσι σωματικούς...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν.

Browsing Παραδόσεις by Collector "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."

Ο σεληνιασμός, επιληψία (λεγομένη “κακού πραγμάτου”) κατά τας προλήψεις του λαού προέρχεται δια συνεργείας των διαβόλων, λεγομένων κακά πράμματα. ﻿

Πατασμός= πειρασμός, ο ενοχλητικός, ο πανούργος, ο βλαβερός, κατ' εξοχήν δε ο Διάβολος, όστις κείτονται όλα ταύτα τα προσόντα. ﻿

Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις. ﻿

Πιστεύεται ότι το κρανίον του πρωτοπλάστου Αδάμ ήτο τόσον μέγα, ώστε εκ των κοιλωμάτων των οφθαλμών αυτού ηδύνατο να διήθη ελευθέρης ανήρ έφιππος. ﻿

Ο σεληνιασμός, επιληψία (λεγομένη “κακού πραγμάτου”) κατά τας προλήψεις του λαού προέρχεται δια συνεργείας των διαβόλων, λεγομένων κακά πράμματα.

Πατασμός= πειρασμός, ο ενοχλητικός, ο πανούργος, ο βλαβερός, κατ' εξοχήν δε ο Διάβολος, όστις κείτονται όλα ταύτα τα προσόντα.

Πεφταργά= θεά φοβερά της νυκτός εμφανιζομένη εις όσους εργάζονται πολύ κατά την νύκτα της Πέμπτης ημέραι της εβδομάδος, η Καλαμοδόντω παρ’ άλλοις.

Πιστεύεται ότι το κρανίον του πρωτοπλάστου Αδάμ ήτο τόσον μέγα, ώστε εκ των κοιλωμάτων των οφθαλμών αυτού ηδύνατο να διήθη ελευθέρης ανήρ έφιππος.