Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."

Αποτελέσματα 13-32 από 94

Εικόνες και πύρ

Γενικά υπάρχει παρά τω λαώ η ιδέα, καθ' ήν, εν καιρώ πυρκαϊάς των ναών, εικόνες τινές ως εκ θαύματος μένουσιν άθικτοι υπό την καταστρεπτικήν πυρός την βοήθεια του εν αυταίς απεικονιζομένον άγιον τας τοιαύτας εικόνας σέβονται μάλλον των άλλων και θεωρούσαν αυτάς θαυματουργάς. Προς πολλαπλασιασμών δε των τοιούτων εικόνων ζωγράφοι τινές απομιμούνται τας γραφάς αυτών, παριστάνοντες τα πρόσωπα των αγίων...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1892)
Γνωσταί είναι αι περί του μέλανος χρώματος προλήψεις του λαού, καθ'άς ο Χάρω παρίσταται μελανου χρώματος, εν τω Ταρτάρω επικρατεί επενώδες και ψηλαφωτού σκότους.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Δαίμονας λέγεται και ο αρρωγός, ο φύλαξ της ψυχής δαίμων (άγγελος), σπώνδα των ελληνικών κ εκκλησιαστικών προλήψεων: «ετσά μου, λέ’ ο δαίμονάς μου να σ’ αφήσω». Δαιμονιάρης λέγεται ο θυμοειδής, ου ο δαίμων (ψυχή), είναι δύστροπος κ οξύθυμος.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Δαίμονας= ο διάβολος. Διάολος= ο διάβολος, ο δαίμων= ο πανούργος, ο ευφυής: «διάολος είναι»= πανούργος. Έξυπνος, διότι οι διάβολοι είναι πανούργοι και λαμβάνονται ως σύμβολον της πονηρίας, όθεν και πονηροί λέγονται («αλλά ρύσαι ημάς από του Πονηρού»). Χάρην ευφημίας ο διάβολος λέγεται Διάκος ή διάκολος ή και, κατά συγκοπήν των πρώτων, Δίας ή Διάς. Χάριν ευφημίας επίσης λέγουσιν «άμε στον άγγελο» (αντί...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Δηγός (οδηγός). Παρά τω λαώ υπάρχει η πρόληψης ότι ο ποιμήν ο άξωνθείς ν' αποκτέιαι 1000 ζώα, αποπτά μυστικόν τινα θεόν ως σύμμαχον εις την εργασίαν του. Ούτος, όσις είναι ο δηγός, διαφυλάττει του λυκκου το ποίμνειον απο παντός κινδύνου, ο δε πνεμήν μεγάλης ανακουφίζεται.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Σαραντάπηχοι

Δια να εξηγήση ο ελληνικός λαός το μέγεθος των πελωρίων κ γιγαντιαίων έργων των αρχ. Ελλήνων, αναγκάζεται να πιστεύω ότι υπήρχαν τότε άνθρωποι 40 πήχεων έχοντες το ανάστημα, δυνάμεως να ενσηκώση τεράστια έργα (ως η Πελασγής) όπως επίσης παραδέχεται ότι μετά την συντέλειαν του κόσμου θέλουσι κατοικήση την γην άθρωποις σπιθαμιαίοι (νάνοι), κυλίοντες το ωόν δια μοχλόν. Η ιδέα ότι υπήρχον όντως άνθρωποι...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Δράκος=φείδι μέγα και τεθηριωμένον. Άλλοτε σημ. Γίγαντα, ή κύκλωπα, τουτέστιν τεθηριωμένον άνθρωπον.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Εγγελοσκιάστηκε σημαίνει είδε άγγελον (σκιάν), είδε οιωνόν περι του θανάτου αυτού. Πιστεύεται ότι οι προήρεις και αιφνηδίως αποθνήσκοντες βλέπουσι προηγουμένης πριν καταλάβη αυτούς η νόσος σημείον τι συνήθως σκιάν αποθανόντος συγγενούς ή φύλον. Υπό φόβου δε αποφεύγουσι τα ομολογήσωσι το τοιούτον , λύπωνται δε ενδομύχως και ο βίος αυτών μεταβάλλεται κατά τς.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Είς Λαμιά, τοποθεσίαν της επαρχίας Ιεραπέτρου, κωμένης άνωθεν του χωρίου Μοναστηράκι, πιστεύεται ότι κρύπτεται της Κρήτης το λογάρι.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Η Καρυά

Εις πολλούς επικρατεί η πρόληψις ότι ο φυτεύσας καρυάς μέλλει ν’ αποθάνη όταν ο κορμός αυτής αποκτήση πάχος ίσον με το του τραχήλου του. Η πρόληψις αυτή είναι συνδεδεμένη μετά τινος άλλης καθ’ ην τα δένδρα και ιδίως τα παλαιά περιφρουρεί και φυλάττει ως ιερά θεότης της (στοιχειό) εν αυτής έχουσα την κατοικίαν της. Εν Γραμματικώ, χωρίω του δήμου Μαραθώνος εν Αττικήν, υπήρχε καρυά τη παλαιά και εις...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1890)
Εις τινα μέρη αι μεγάλαι γυναίκες λέγονται Αμαζόνες.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Άγιος Γεώργιος

Εις τον Απανοσύφην (Άγιον Γεώργιον) υπήρχεν αφανής τις ναΐσκος εις ον ποιμήν τις είχεν αφιερώση ζώα τινά, αλλ’ όταν ωδηγαί το αφιέρωμα τούτο προς τον ναΐσκο και ήτο ήδη εις το μέσον της οδού, ολόκληρον το ποίμνιον αυτού ενεφανίσθη προ των οφθαλμών του, όπερ έτρεξε κατόπιν του. Φθάσας δε ο ποιμών εις το ναΐσκον εκτύπησεν ως άλλος Μωυσής την ράβδον του επί τινός βράχου είπων «Άγιε Γεωργιέ μου, αν είσαι...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Εκ των Κρητών άντικρυ του χωρίου καθουσίον της επαρχίας, Ιεραπέτρου παρά τον κόλπον του αγίου Νικολάου υπάρχουσι δυό ξηρονήσια, απέχονταικανής αλλήλων. Ταύτα δια του σχήματος αυτών όλκει παρομοιάζει με φθείρα και κόνιδα (κον' φθείρας) όθεν λέγει παρά αυτών το εξής δίστιχον. “Η ψείρ πήγε 'ς του Κεδή να κάμη το νταβά τζή κ η κόνιδα τση πάντηξε κ' ήβγαλε τα μαλλιά τζη”.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1889)
Εν Αθήναις ήκουσα ότι η πύλη του Αδριανού (παρά τον ναόν του Ολυμπίου Διός) υπήρξεν η σκοπιά (το πατάρι), εφ’ ού καθημένη η βασιλική οικογένεια εθεάτο τους αγωνιζομένους ήρωας του δευτέρου μέρους του «Ερωτοκρίτου», όπερ ίσως πράγματι ο ποιητής τα είχεν υπ’ όψιν του, ότε εποίει το μέρος τούτο.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Ύδωρ βρύσεως

Εν Γραμματικώ Μαραθώνος θεωρείται επιβλαβής το να πίνη το ύδωρ απευθείας από την βρύσην. Ο πράττων τούτο πιστεύουσιν ότι καταλαμβάνεται υπό βηχός. Η πρόληψις αυτή επικράτησεν εκ των Ναϊάδων νυμφών, αίτινες ήσαν θεαί των υδάτων και των κρηνών τιμωρούσαι τοις μολύνοντας τα νάματά των. Εν τη συγγραφή του ο Παυσανίας αναφέρει περί τινος πηγής εν τω υδάτι της οποίας ως εξ αντανακλάσεως εφαίνοντι οι λιμένες...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1890)
Εν Κρήτη απέναντι του Ηρακλείου υπάρχει η νήσος Δία φέρουσα αφ' ενός μεν η πόδας πολλάς γλώσσας, από το εν δε κεί το άλλο άκρον δυό μικρά νησύδρια ης κεφαλήν και ουράν. Ιδού τι πιστεύευ ο λαός περί της νήσου ταύτης. “Γ Τιά (Δία) ήτονε θεργιό. Και μνιά ν ημέρα πήγε να ρουφήξη τη Χώρα (Ηράκλειο). Κ' εκείη πόδ' πήγαινε τση πάντεξ ο Μιχάλης Αρχάγγελος και τση πέντε “Που δα πάς;” Κεί του πένε πως δα πάη...

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1889)
Εν Λευκάδι έξωθεν ενος των ακρωτηρίων της νήσου οι ναυτικοί δεικνύουν εις τον αγνοούντα νησύδριον όμοιον με πλοίον και διηγούνται την παράδοξον αυτού μεταμόρφωσιν από πλοίου εις ξηρόν βράχον. Ομοίως εν Αιγίνη προς το νοτιανατολικόν μέρος αυτής υπάρχει νεσύδριον όπερ τους πλέουσι μακρόθεν κεί από του Πειραιείς αυτού φαίνεται εις πλοίον απαύστες εν τη αυτή θέση αρμενίζον.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1889)
Η κερά καλή των ωρών= ώ κυρία. Γενικώς εν τω προληπτικώ κόσμω του λαού δια της λέξεως κερά εκφράζονται αι θήλεις θεότητος αι διευθύνουσαι τας ευτυχίας και δυστυχίας των ανθρώπων, τον θάνοντον ή την ζωήν.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
Η σύμπτωση καθ' ήν αι τρείς μεγάλας εορταί ταυ έτους Χριστούγεννα, Πάσχα και ΙΕ Αυγούστου συμπέσωσι καθ'ημέραν Κυριακή λέγεται κώργιο – Πάσκα. Τότε κατά τας προλήψεις του λαού τεκταίνεται η καταστροφή του κόσμου υπό του πλάστον.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)

Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Συλλογέα "Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν."

Γνωσταί είναι αι περί του μέλανος χρώματος προλήψεις του λαού, καθ'άς ο Χάρω παρίσταται μελανου χρώματος, εν τω Ταρτάρω επικρατεί επενώδες και ψηλαφωτού σκότους. ﻿

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα. ﻿

Δράκος=φείδι μέγα και τεθηριωμένον. Άλλοτε σημ. Γίγαντα, ή κύκλωπα, τουτέστιν τεθηριωμένον άνθρωπον. ﻿

Είς Λαμιά, τοποθεσίαν της επαρχίας Ιεραπέτρου, κωμένης άνωθεν του χωρίου Μοναστηράκι, πιστεύεται ότι κρύπτεται της Κρήτης το λογάρι. ﻿

Εις τινα μέρη αι μεγάλαι γυναίκες λέγονται Αμαζόνες. ﻿

Γνωσταί είναι αι περί του μέλανος χρώματος προλήψεις του λαού, καθ'άς ο Χάρω παρίσταται μελανου χρώματος, εν τω Ταρτάρω επικρατεί επενώδες και ψηλαφωτού σκότους.

δερνομοίρης= ο έχων σκαιάν την μοίραν, κακομοίρης και δηλ΄. Δερνομοίρα και δερνοκακομοίρα.

Δράκος=φείδι μέγα και τεθηριωμένον. Άλλοτε σημ. Γίγαντα, ή κύκλωπα, τουτέστιν τεθηριωμένον άνθρωπον.

Είς Λαμιά, τοποθεσίαν της επαρχίας Ιεραπέτρου, κωμένης άνωθεν του χωρίου Μοναστηράκι, πιστεύεται ότι κρύπτεται της Κρήτης το λογάρι.

Εις τινα μέρη αι μεγάλαι γυναίκες λέγονται Αμαζόνες.