Ύδωρ βρύσεως

Εν Γραμματικώ Μαραθώνος θεωρείται επιβλαβής το να πίνη το ύδωρ απευθείας από την βρύσην. Ο πράττων τούτο πιστεύουσιν ότι καταλαμβάνεται υπό βηχός. Η πρόληψις αυτή επικράτησεν εκ των Ναϊάδων νυμφών, αίτινες ήσαν θεαί των υδάτων και των κρηνών τιμωρούσαι τοις μολύνοντας τα νάματά των. Εν τη συγγραφή του ο Παυσανίας αναφέρει περί τινος πηγής εν τω υδάτι της οποίας ως εξ αντανακλάσεως εφαίνοντι οι λιμένες και τα πλοία απομεμακρυσμένων πόλεων. Αλλ’ η τοιαύτη ιδιότης έπανσεν αίμα η γυνή της ετόλμωσε να πλύνη εν αυτή ακάθαρτα φορέματα. Ο ίδιος αναφέρει περί τινος άλλης πηγής εν Λακωνικαίς. Το αίτιον δε ότι ο πίνων απευθείας από βρύσιν ύδωρ καταλαμβάνεται υπό βηχός έγκειται εις το ότι οι εκ της οδοιπορίας διαβάται ούτις ιδρωμένος και ούτως έχοντες πάσχουσι τούτο.