Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΑ"

Αποτελέσματα 21-40 από 391

αντίχριστος (ο)= σατανάς

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1923)
Αξαποδίτης= εξαποδίτης (εξ από δω= διάβολος). Αντίθεος= διάβολος

Βίος, Στυλιανός Σχολάρχου
απ' άγιερ ένας τούτο= προέρχεται εξ' επηρείας δαιμονικής. Γερίζ κάτω τ' άγιερ, δεν ήκαμεν αποτέλσμα= το δαιμόνιον επιληφθέν βοός ουδέν κατώρθωσε, επανήλθε κάτω. Το κασάρανε τ΄άγιερ,φαίνεται ως στσύλος= το δαιμόνιον εδίωξαν, έχει μορφήν κύνος.

Βογιατζίδης, Ι. Κ. (1922)
Απ' όξω: η υστερική κατάσταση ως ες πάσα νόσος μ' εγκεφαλικήν εξέργεσιν, ως νομίζουσι επαρχείας του απ' όξω από δω (διαβόλου_ προερχόμενη εκάστοτε. Τούτο λέγεται και ντέμα κ΄αγερικό.

Παναγιωτίδης, Δ. Α. (1902)
Ατσουπάς (ο)= σατανάς, δαίμων, διάβολος. Τούτις εδ δουλλιές τους ατσουπαές τζαι τους σατανάες». Επειδή ο διάβολος ή δαίμων ή ατσουπάς εικονίζεται υπό της λαϊκής φαντασίας ως μαύρος ή ο δκιάολος ο μαύρος», «ο δαίμονας ο μαύρος», «ο ατσουπάς ο μαύρος» και δυσειδής και ειδεχθής την όψιν, κάθε ειδεχθής κατήντησε να λέγηται ατσουπάς μεταφορικώς «Ου! Είντα θέττην άδρωπον!!! Εν τέλλεια ατσουπάς». Επίσης...

Ερωτόκριτος, Ιωάννης (1930)
Αυτός ο ίδιος ήτοννε στη Λευκάδα μαζί με έναν παπά δικόνε μας. Εκαθήσανε στο καφενείο αργά. Κατόπιν εφύβγανε, να πάνε να κοιμηθούνε. Σ’ άλλο σπίτι ο ένας, σ’ άλλο ο άλλος. Κι είπανε ν’ ανταμώσουνε το πρωΐ στο καφενείο. Όταν εχωρίσανε και πήαινε μόνοι ο Λεονταρίτσης απάτησε έναν άνθρωπο που του ‘δωσε μια στο κατακλείδι και του το γύρισε ανάποδα. Ήτανε αλαφροΐσκιωτος τσι έβλεπε πάντα. Ερχόντανε και...

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Αφού ο Χριστός φύλαγε τα πρόβατα είχε και μαζί του τα σκ’λιά. Και παρουσιάζεται ο δαίμονας στο Χριστό και τ’ λέει – τι είν’ αυτά; - Αυτά είναι σκ’λιά, του λέει ο Χριστός, και φυλάν τα πρόβατα. Λέει, πρέπει να ‘χω και γω ένα τέτοιο να μου φυλάν τα γίδια, επειδής είναι τα γίδια, του διαβόλου. Του λέει ο Χριστός, θα σε ορμηνέψω – δω να φκειάσης και συ ένα σκ’λί. – Θα πας του λέει, να κόψης ένα κούτσουρο...

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Τι να μη μαρτυρήσης

Βάρβαρο ατσίμπιγο, σπαραγγιά μονόκλωνη και κείνο το χορτάρι, που γίνεται στο ζωριό του μύλου, και κείνο που έχει η γυναίκα η γκαστρωμένη αποκάτω από το νύχι της το μεγάλο του ποδαριού της, να μην το μαρτυρήσης.» Έτσι είχαν πει μια φορά οι άλλοι διαμόνοι στον αρχηγό τους, που πιάστηκε σε δόκανο αγριοκερασίσιο, που είχε στήσει ένας τσοπάνος από τα Άγραφα. Αυτός έστησε το δόκανο να πιάση το δαίμονα,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
Βερζεβούλης (ο)= Βεελζεβούλ, μτφρ. Διαβολάνθρωπος.

Δένδιας, Μιχαήλ, Α. (1917)
Σαράντα καλόγηροι και σαράντα καλόγριες

Βλ. μαθητ. Συλλογή μύθων εκ Ζευγαρακίου Αιτωλοακαρνανίας.

Γεωργόπουλος, Χ. (1939)
Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εξ Αγγελοκάστρου Μεσολογγίου.

Γεωργόπουλος, Χ.
Γαμόκοτσος= δαίμων ή διάβολος, λέγονται γαμοκοτσέλοι οι δαίμονες της νυκτός και των ρυάκων εμφανιζόμενοι μάλιστα κατά το προ των Χριστουγέννων τεσσαρακονθήμερου και το μεταξύ χρ. κ θεοφανίκων δωδεκαήμερον. Το στόμα εσχηματίσθη εκ της εν Ρουμλουκίω κατ’ ευφημισμόν βωμολοχικής εκφράσης «γαμώ το κότσι τους» = ο διάβολος εκείνος μακρυά απ’ εδώ.

Τσικόπουλος, Ι. (1912)
Για τα γίδια λέμε ότι έχουν το διάβολο καβάλλα. Κάποτε τα καβαλλάει και παίρνουν δρόμο και δεν μπορεί ο τζομπάνος να τα πιάση.

Οικονομίδης, Δημήτριος Β. (1959)
Για τον Άι Αντώνη είναι γνωστή στους Φαρασιώτες η παρακάτω παράδοση. Τη διηγείται ο Φαρασιώτης Δημητρόγλου, του Κορβαράση ο Κοσμάς: Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν...

Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)
Διάβολος

γκουτζουνούρης= Ο δαίμων. Ήσκιος= 'Σ τούτω σκιάζουμαι= φάσμα στη νύχτα είδε ένα ήσκιο 'ς σκιάχτηκα”. Υπάρχουσι ως 'ς αλαφροήσκιοι άνθρωποι, οίτινες εν ώρα νυκτός συνομιλούσι μετά των Νηρηΐδων. Οξαποδώ= ο δαίμων όστις λέγεται κ ζελζεβούλης.

Μακρής, Αδαμάντιος (1890)
Γουσάτο, τα = τα δαιμόνια, τα φαντάσματα, στα το πλήθος αυτόν.

Νεστορίδης, Κ.
‘Γώ ‘καμα ένα παιάκι κ’ ήτο κόρη ήμουν έξ μερών λεχούσα, ήρτε ο άντρας από το Λεντάκι (βορ.) μαλωμένος μ’ έναν άλλο κ’ ήθελε (ν)α τον πάρη στην αστυνομία και ‘ώ έν τον έφηκα και στα νεύρα του εβλαστήμησε κ’ ήρτε η κακιά ώρα και ήρταν οι καταχανάες κ(αι) επνίξαν το παιΐ και το παιΐ έφκαλε αφρουλία με αίμα και μαύριζε στο λαιμό.

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1964)
Δαίμονας λέγεται και ο αρρωγός, ο φύλαξ της ψυχής δαίμων (άγγελος), σπώνδα των ελληνικών κ εκκλησιαστικών προλήψεων: «ετσά μου, λέ’ ο δαίμονάς μου να σ’ αφήσω». Δαιμονιάρης λέγεται ο θυμοειδής, ου ο δαίμων (ψυχή), είναι δύστροπος κ οξύθυμος.

Ζωγραφάκης, Ιωάννης Ν. (1888)
δαίμονας, δαιμόνου, τρισδαίμονας, δαιμονισμένος, δαιμονισμένη, εδαιμονίσθη

Μαδιάς, Γεώργιος (1919)
Δαίμονας= ο δαίμων

Χαβιαράς, Δημοσθένης (1910)

Πλοήγηση Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση ΛΑ"

αντίχριστος (ο)= σατανάς ﻿

Αξαποδίτης= εξαποδίτης (εξ από δω= διάβολος). Αντίθεος= διάβολος ﻿

Βερζεβούλης (ο)= Βεελζεβούλ, μτφρ. Διαβολάνθρωπος. ﻿

Σαράντα καλόγηροι και σαράντα καλόγριες Βλ. μαθητ. Συλλογή μύθων εκ Ζευγαρακίου Αιτωλοακαρνανίας. ﻿

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εξ Αγγελοκάστρου Μεσολογγίου. ﻿

Για τα γίδια λέμε ότι έχουν το διάβολο καβάλλα. Κάποτε τα καβαλλάει και παίρνουν δρόμο και δεν μπορεί ο τζομπάνος να τα πιάση. ﻿

Γουσάτο, τα = τα δαιμόνια, τα φαντάσματα, στα το πλήθος αυτόν. ﻿

δαίμονας, δαιμόνου, τρισδαίμονας, δαιμονισμένος, δαιμονισμένη, εδαιμονίσθη ﻿

Δαίμονας= ο δαίμων ﻿

αντίχριστος (ο)= σατανάς

Αξαποδίτης= εξαποδίτης (εξ από δω= διάβολος). Αντίθεος= διάβολος

Βερζεβούλης (ο)= Βεελζεβούλ, μτφρ. Διαβολάνθρωπος.

Σαράντα καλόγηροι και σαράντα καλόγριες

Βλ. μαθητ. Συλλογή μύθων εκ Ζευγαρακίου Αιτωλοακαρνανίας.

Βλ. μαθητική συλλογή μύθων εξ Αγγελοκάστρου Μεσολογγίου.

Για τα γίδια λέμε ότι έχουν το διάβολο καβάλλα. Κάποτε τα καβαλλάει και παίρνουν δρόμο και δεν μπορεί ο τζομπάνος να τα πιάση.

Γουσάτο, τα = τα δαιμόνια, τα φαντάσματα, στα το πλήθος αυτόν.

δαίμονας, δαιμόνου, τρισδαίμονας, δαιμονισμένος, δαιμονισμένη, εδαιμονίσθη

Δαίμονας= ο δαίμων