Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή"
-
Τράβα, ΄έρο διάολε
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγονται, όταν κανείς υποφέρη τις συνέπειες μιάς απερισκεψίας, μιας πολυπραγμοσύνης -
Τρέξετε 'ιατροί, τρέξετε 'ενιτσάροι
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Είναι από τραγουδάκι δημοτικό -
Τρέχα ΄ύρευγε και καιρό μη χάνης
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Τρέχα ΄ύρευγε και Νικολό καρτέρει
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν η εκτέλεση μιας εργασίας, η πραγματοποίηση μιας υποσχέσεως μας φαίνεται πολύ μακρυνή -
Τρείς βολές, λέ, ακούεται ο άνθρωπος στο gόσμο: άμα εννηθή κι άμα bαdρεφτή κι άμαν απεθάνη
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Τρείς που μέχεις, τρείς που σέχω και τριώ που dο παιδί, σωστοί σωστοί ενιά μηναρούκλες είν', άdρα μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Ο σχετικός μύθος: Ήτονε λέει, καμμιά κι επαdρεύτηκε, gι ήπηρε gανέναν αγαθούτσικο και σε τρείς μήνες πο παdρεύτησα gι ύστερα ΄έννησε, μα δεν ήτονε τ΄αdρούς τση το παιδί, μόνου τόχε μάλλο καμωμένο. Ήχρεψε λοιπό ο κόσμος ... -
Τρείς τα Έννα, τρείς τα Φώτα κι' έξε την Ανάσταση
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Γέννα (τα)=Χριστούγεννα -
Τρεις στα Έννα, τρεις στα Φώτα κι' έξε στην Ανάσταση
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Γέννα (τα)=Χριστούγεννα -
Τριμύστηρος άρθωπος είσαι, ούτε στα μονά σε πιάνει κανείς, ούτε στα ζυγά
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925)Τριμύστηρο = μεγάλο θάμα, τρείς φορές μυστήριο -
Τρόπος δέν είναι νά κρυφτή ο βήχας κι' η αγάπη, 'ιάτ' είναι πράμα φανερό, σά dό κερί π' ανάφτει
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν βήχη κανείς ή όταν είναι ερωτευμένος -
Τρόπος δέν είναι νά κρυφτή ο βήχας κι' η αγάπη, ιάτ' είναι πράμα φανερό, σάν τό κερί π' ανάφτει
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928) -
Τρώει η ζημιά το διάφορο
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν σε μια εργασία έχη κανείς περισσότερα έξοδα παρά έσοδα -
Τσ' ακμάτρας το παιδί χορουδάκια 'μάθαινε, gι' όσο dου τα 'μάθαινε, dόσο 'κείνο τάθελε
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Των Αγίων Σαράντα είναι πάντα τη Σαρακοστή κι επειδή τη Σαρακοστή δεν χορεύανε οι παλαιοί, αν τύχαινε κάποτε να χορέψουν αυτή την ημέρα, το λέγανε -
Τσ' ελιάς τό φύλλο 'ναι
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται γιά άνθρωπο πονηρό, έξυπνο, επιτήδειο, ψεύτη, ανυπάκοο, κ.τ.λ. Π.χ. “Έξυπνο, περίεργο, ψεύτικο! Τσ' ελιάς τό φύλλο 'δά, πού λέ' ο λοός” -
Τσ' ελιάς τό φύλλο κι' ά χαθή, πάλι δέ θά ξαναβρεθή
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Π.χ. “Καλές είναι, μά δέν είνα σά dή μάνα dωνε. Εκείνη δέν είχε dαίρι. Τσ' ελιάς τό φύλλο, λέει, κι' ά χαθή, πάλι δέ θά ξαναβρεθή” -
Τσ' ελιάς τό φύλλο κι' ά χαθή, πάλι θένα ξαναβρεθή
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Π.χ. “Ιά 'να τώρα πού νάχη καλές δουλειές καί νά ξεπέση, λέει, δέ βαριέσαι! Δέ χάνουdαι dέθοιοι άθρώποι. Ένας λόος λέει “Τσ' ελιάς τό δύλλο κι' ά χαθή, πάλι θένα ξαναβρεθή”. Θένα = θά, ιά 'να = γιά ένα -
Τση 'υναίκας α τζ' ήλειπεν η πλύση κι' η 'έννα, ποτέ τση δεν εέρνα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Δηλαδή, αυτά τα δυό κουράζουν, καταβάλλουν την γυναίκα -
Τση dεbέλας η κλωστή είναι πάdα μακρϋά
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν δούμε μεγάλη κλωστή σε βελόνα. Είναι κυρίως διδακτική σε κοπέλα, ώστε να μη συνηθίση να βάζη κλωστή μεγάλη, γιατί αυτή δυσχεραίνει το ράψιμο -
Τση dεbέλας η κλωστή ή κοdή ή μακρϋά
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Τη βάζει δηλαδή κοντή για να την περνά συχνά κι έτσι να μη δουλεύη ή τη βάζει μακρυά για να μην την περνά συχνά να κουράζεται