Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή"
-
Για πείσμα του ειτονου μου θα κόψω ώ τα ρχ ... μου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1925) -
Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Γνώση και πράξη να φορής νάσαι καλά dυμένος και με τσι μεγαλύτεροι νάσαι συdροφιασμένος
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Δηλαδή να σκέπτεσαι σωστά, να μην είσαι μόνο λόγια παρά να κάνης και έργα και να συναναστρέφεσαι με μεγαλύτερούς σου. Τότε είσαι προφυλαγμένος -
Γνωρίζουdαι dα μάουλα που τς έχου τζ' αλειχήνες
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1931) -
Γνωρίζουdαι dα μάουλα, που τσ' έχου τζ' αλειχήνες
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται όταν κατηγορής κάποιον για ελάττωμα που δεν έχει ή που το έχεις εσύ. -
Γνωρίζουνται τα μάουλα που τζ' αλειχήνες
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)Μη μου κατηγοράς κάποιονανε που είναι καλός ή πάλι μη μου λες πως είναι καλός αφού δεν είναι. Μη μου λες ποτέ κάτι που φαίνεται και το ξέρουν όλοι. -
Γρϊά κι' αν εστολίζουσου, στ' ανήφορο 'γνωρίζουσου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Ερμηνεία: Δηλ. Τα γηρατειά, όσο κι' αν προσπαθούμε να τα κρύψωμε, δεν κρύβονται -
Δανείσετε χηράδες τω νιόπαντρω φιλί
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)Να πούμε εγώ είμαι φτωχιά και σεις που είστε κάπως καλλίτεροι από μένα θέτε να σας βοηθώ, να σας οικονομώ κ.λ.π. -
Δανείσετε, χηράδες, τω νιόπαdρω φιλί
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν, ενώ έχει κανείς κάτι εν αφθονία, το ζητά από άλλον, που έχει λιγώτερο -
Δανεικά εί' da κούρταλα του 'άμου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται κυριολεκτικώς και μεταφορικώς. Δηλ. ό,τι κάμης, θα σου κάμουν -
Δανεικά εί' dα προζύμια
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963) -
Δανεικά κι' ανούστρεφα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1928)Το λέμε όταν δανείσωμε κάτι και δεν μας το φέρουνε ή ξέρωμε πως δεν έχουνε να μας το φέρουν : “Εδάνεισά του διακόσα φράγκα, μα είναι δα δανεικά κι' ανούστρεφα” -
Δανεικά κι' ανούστρεφα
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν δανείζεται κανείς κάτι και δεν το επιστρέφει. Π.χ. “Ό,τι δανειστ' ευτή είναι δανεικό κι' ανούστρεφο” -
Δε 'δα το σκύλο στη στάχτη, κι αμ' έλα μου στ' αλεύρι!
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται για το λαίμαργο ή ρον άρπαγα -
Δε 'δα το σκύλο στη στάχτη, κι αμε στ' αλεύρι!
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται για το λαίμαργο ή ρον άρπαγα -
Δε (ιδές) δα το σκύλλο στη σταχτή κι αμ' έλα μου στ' αλεύρι
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1931)Το λεν όταν αρπάξη, όταν κλέβη κανένας τίποτα που δεν έχει αξία -
Δε bορεί Άης Νικόλας να μη d΄ασπρίση τα ενάκια dου
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Λέγεται, όταν χιονίση τις ημέρες του Αγίου Νικολάου -
Δε dόβγαλε dο φάσκελο το μάτι, παρά το παράπονο
Ζευγώλη – Γλέζου, Διαλεχτή (1963)Ερμηνεία: Δηλαδή η ηθική ζημιά εξ αιτίας μιας προσβολής είναι βαρύτερη από κάθε υλική