Αναζήτηση
Αποτελέσματα 1871-1880 από 1987
Αν δεν αστράψουν τα Ήρια, α δε βροντήσ' ο Χάνος, στάλα νερό βρίσκεται να σύρ ο Μαυριάνος
(1952)
Τα Ήρια, ο Χάνος και ο Μαυριάνος είναι τρείς τοποθεσίες του κάμπου, στα Δαμουλιανάτα της Παλικής. Είναι κ΄οι τρείς σε κοιλάδα, πάνω από τη θάλασσα. Στα Ήρια ήταν παλιότερα μοναστήρι, που χάθηκε, λέει, από θεική οργή. Ο Χάνος κι' ο Μαυριάνος είναι...
Αγιά Βαρβάρα εγέννησε, ο Σάββας απεκρίθη κι άη - Νικόλας έτρεξε να πά΄νάν το βαφτίση
(1952)
Ημερομηνίες: 4, 5 και 6 Δεκεμβ. Με το παλιό ημερολόγιο, τα Νικολοβάρβαρα ήταν η καρδιά του χειμώνα. Η Αγία Βαρβάρα λοιπόν γεννάει το χιόνι κ΄οι δύο άλλοι άγιοι το δυναμώνουν...
Καλές είν' κ' οι Λιβαθηνιές, μα 'χουν κακό ζακόνι, π' ο ήλιος ρίχνει στό χωριό κ' εκειές κοιμώντ' ακόμη
(1952)
Ζακόνι = συνήθειο (σλαυ)...
Το δίστιχο αυτό κυκλοφορεί σ' όλην την Κεφαλονιά και λέγεται για όλες τις γυναίκες των κάπως πιο κακομαθημένων χωριών. Π.χ. Καλές είναι κ' οι Πλαρινιές... Καλές κ' οι Δαμουλιάνισσες... Καλές είναι κ' οι Ζέρβαινες... Καλές είν' κι' οι Λακκηθρινιές......
Το δίστιχο αυτό κυκλοφορεί σ' όλην την Κεφαλονιά και λέγεται για όλες τις γυναίκες των κάπως πιο κακομαθημένων χωριών. Π.χ. Καλές είναι κ' οι Πλαρινιές... Καλές κ' οι Δαμουλιάνισσες... Καλές είναι κ' οι Ζέρβαινες... Καλές είν' κι' οι Λακκηθρινιές......
Έν bαίρν'ς κγιάς, να σε φ'λώ τσαί να με φ'λάς μόνε παίρνεις ψάγια, να σε φτώ τσαι να με φτάς;
(1940)
Ψώνιζε μιανής ή γιάdρας όλο ψάρια...
Αυτή βαρέθηκε και τού πε το λόγο...
Αυτή βαρέθηκε και τού πε το λόγο...
Άγιε μου Νικόλα, κάψε κι' άφσε κι΄όλα
(1940)
Όταν κανείς το παρακάνη ή παίρνη πάρα πολλά...
Κάποτε λέι οι Χιώτες είδανε την Αχελώνα. Μόλις την είδανε είπανε: Να η ΄Αγιος Νικόλας. Πήρανε μια λαμπάδα, τ΄νανάψανε πάνω στα gατίνα τς. Πύρωσι αυτή, πήρανε φωτιά τα στάργια...
Σημαίνει το “καίω” έχει και την έννοια του ξηραίνω από την παγωνιά, το κρύο...
Κάποτε λέι οι Χιώτες είδανε την Αχελώνα. Μόλις την είδανε είπανε: Να η ΄Αγιος Νικόλας. Πήρανε μια λαμπάδα, τ΄νανάψανε πάνω στα gατίνα τς. Πύρωσι αυτή, πήρανε φωτιά τα στάργια...
Σημαίνει το “καίω” έχει και την έννοια του ξηραίνω από την παγωνιά, το κρύο...
Ο νομάτ' ένι ανdί χουωρό χορτάρ' φότι πρασινίζει, σολdϊενέσκει τσόας
(1951)
Νομάτης = άνθρωπος
Είσαι καό τυρί, άμα είσαι πατεμένο σο καμίν dο 'στσι
(1951)
Είσαι καλό τυρί, αλλά είσαι βαλμένο στο κακό τ' ασκί
Ήτου λαϊκκον dο φαϊ, κάτσαν dα μαμούτσε έφαγαν dα, έσεσαν dα τσόας
(1951)
Ήτανε λίγο το φαϊ, κάτσανε τα μαμούνια τόφαγαν, τόχεσαν κιόλας. Όταν μιά δουλειά, που είναι από την αρχή στραβή, γίνεται χειρότερη
Χάρ σαμού θωρείς λύκου 'χνάρε, 'ς ες το νου σου σα πράματα
(1951)
Κάθε που βλέπεις λύκου αχνάρια, να έχεις το νού σου στα πρόβατα
Σο σοφό Σολομών dου τζο πόμειν' ο κόσμος, σε κανείνα τζο πομένει
(1951)
Στο σοφό Σολομώντα αφού δεν απόμεινε ο κόσμος, σε κανένα δεν απομένει. Τόλεγαν με την έννοια ότι τα πάντα είναι πρόσκαιρα στον κόσμο τούτο