Αναζήτηση

Αποτελέσματα 1-10 από 130

(τόπων) Στο Μοσκοβολισμένο στεφάνι (=βράχο). Ήτανε μια κοπέλα τίμια και καλή. Τη φτονέσανε όμως και την κατηγορήσανε πως ήταν έγκυος. Το ‘μαθε ο αδρεφός της κι’ ήρτε και τη σκότωσε. Καθώς την κυνήγαε, λίγο πριν τη σκοτώση, εκείνη του ‘λεγε :’’ Άδικα με σκοτώνεις, αδρεφέ μου, κι’ ελπίζον στο θεό να δείξη το άδικο. Το αίμα μου όθε πέσει θα μοσκοβολάη, το δικό σου να βρωμάη’’. – Λοιπόν όθε τη φέρνανε σκοτωμένη και την πιθώνανε, το αίμα της εμοσκοβόλαε και μοσκοβολάει ακόμα. Αισθάνεσαι και τώρα την ευωδιά στο μέρος αυτό. Έπειτα από χρόνια πέθανε κι ο αδερφός της. Έπεσε από κείνους τους βράχους και σκοτώθηκε. Εκείνο το μέρος τώρα βρωμάει. Είναι κι’ ένα δέντρο κοντά που βρωμάει και το λένε αλοιδοριά.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Άλλος σκάφτει και κλαδεύει κι' άλλος πίνει και μεθάει

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Απο τον Γερ. Παπαδόπουλο, δημ/λο, ετών 45, εγεννήθηκε στο Κιόνι Ιθάκης, στο καφενείο με συνεργασία

Κοίταξε γούβια και πάρε παννί, κοίταξε μάννα και πάρε παιδί

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Έμπα μέσα και πορέψου έβγα όξου και πομπέψου

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Ά να φάμε και να πιούμε κι' ά να δούμε και να πούμε

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Κοίταξε γούβια και πάρε παννί, κοίταξε μάννα και πάρε κοπέλα

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο εννιά φορές είν' αδειανό και μια φορά γιομάτο

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Τρώς κρεμμύδι, τρώς δροσά, κι' εγώ αβγά και βούτυρο και καίετ' η καρδιά μου

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Συνοδεύεται από κείμενο...

Φάε κρεμμύδι και πιάσε τ' άρματα, φάε σκόρδο και ρίξ' τα κάπου

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

Είναι γνωστό ότι το σκόρδο ρίχνει την πίεση

Έμπα μέσα και πορέψου κι' έβγα όξου και πομπέψου

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1956)

«
1
2
3
4
. . .
13
»