Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Άγια Βαρβάρα βαρβαρώνει Άγιος Σάββας σαβανώνει κι' άγιος Νικόλαος παραχώνει
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Άγιος Νικόλας φώναξε, άγια Βαρβάρα απολογήθηκε και συ μικρέ μου Σάββα που΄σαι μέσα στη μέση
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία αυτή λέγεται αρχάς Δεκεμβρίου, οπότε εορτάζει η μνήμη των τριών αυτών αγίων 4, 5, 6 Δ/βρίου -
Άδειασέ μου τη γωνιά
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Άδουλος δουλειά δέν έχες το ζουνάρι λιεί και δένει
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των αέργων και των οκνηρών ενγένες, οίτινες αντί να εργάζωνται, ασχολούνται εις μηδαμινά πράγματα ανάξια προσοχής -
Άδουλος δουλειά δεν έχει το ζουνάρι λίει και δενει
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των οκνηρών, των ασχολουμένων εις πράγματα ασήματα, εξ' ων ουδεμία δι' αυτούς ωφελείαν δύναται να προκύψη -
Άϊντε ασλάνα και καπλάνα και καλή μου λαγονίκα
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Επί ευφυούς και δραστηρίου -
Άιντε, μωρ' Κακουραίοι, με τομ παλιοτραχανά σας κι άλειψα το μέστι μου
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Μεστί = Εμβάς, παντούφλα -
Άλλα είναι τ' άλλα κι' άλλα της Παρασκευής το γάλα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή έχει την αρχήν είς την εξής διήγησιν: Έζη ποτέ είς τινα έρημον είς ασκητής διάσημος διά την σκληραγωγίαν και τάς στερήσεις, τάς οποίας υπέβαλλεν είς εαυτόν. Πρός τούτον ο επίσκοπος του τόπου ... -
Άνθρωπο απ' άνθρωπο και σκύλι από μαντρί
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Άσκεπτος ο νους διπλός ο κόπος
Σακελλαριάδης, Χ. -
Ακριβά ναι Άγιε μου Γιώργη τα σφουγγάτα σου
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Αρχή της παροιμίας η εξής:Ποιμήν τις εισελθών να προσευχηθώ εις ερημοκκλήσιον τι τιμώμενον επ' ονόματι του Αγίου Γεωργίου, εύρεν γνώστον της εικόνος του...Ο ποιμήν δεν αντέστη εις τον πειρασμόν και το κατεβρόχθισε, καλά ... -
Αλί κι αλί και τρις αλί που δεν έχει νύχια να ξυστή, ξύσε μ' εδώ ξύσε μ' εκεί ο άλλος δε σ΄ ευκαριστεί
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Αλλοίμονον εις τον μη δυνάμενον να επαρκέση μόνος εις τας ανάγκας τον και έχοντα ανάγκην της βοήθειας των άλλων -
Αλλοί (μονον) από 'κείνον, 'που λείπει από το γάμο
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία πιθανόν νά έχη τήν αρχήν της επό τινός διηγήσεις -
Αλλού κοιμάται κι' αλλού 'ν' τα ρούχα του
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Επι ανθρώπων ακαταστάτων ή επιπολαίων και πραττόντων τα όλως αντιθετα των όσων πρέπει να πράττωσι -
Αν αγροίκαγε ο Θεός του κόρακα, γάϊδαρος δε θάμνησκε κανένας
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Το λέν σε κείνους που καταριώνται -
Αν είχε η θειά μας αρχίδια, την ελέγαν μπάρμπα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία σημαίνει ότι εφ' όσον τις δεν έχει τα απαιτούμενα προσόντα διά να προβή εις οιανδήποτε ενέργειαν, πρέπει να σιωπά και να μην κάμη τίποτα