Browsing by Place recorded

Now showing items 67-86 of 220

Αγία Παρασκευή

Θα σας διηγηθούμε σύντομα μια από αυτές που έχει πάρει την έκτασιν του θρύλου. Πρόκειται δια τον βαθύτατον Βίκον, ένα περίεργο κομμάτι γής που ευρίσκεται δίπλα από το δροσερό Μονοδένδρι. Είναι ένας πελώριος βράχος ο οποίος υψώνεται ως βραχίων γίγαντος και σχηματίζει κάτω εν ιλιγγιώσες βάραθρον. Στη δεξιά ράχι του γρανιτολίθου, χωμένη μέσα στις σχισμές και αναγερτή προς το βάραθρον, ευρίσκεται η Εκκλησίτσα...

Κατσαλίδης, Χαράλαμπος Γ. (1931)
Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος. – Πάμε στην Τούμπα; Μου λέει κάποιος φίλος μου, θα περάσουμε ωραία. – Ποια Τούμπαν; Εις την Θεσσαλονίκην υπάρχουν πολλές τούμπες και εντός και εκτός της πόλεως. Ανάγκη μιας διευκρινίσεως εδώ. Μια φορά και ένα καιρό ως θέσις «Τούμπα της Θεσσαλονίκης» ήτο γνωστή η περιοχή η περί την μεγάλην Τούμπαν, προς την δυτικήν έξοδον της πόλεως και επί της Εγνατίας ακριβώς οδού, η μεγάλη...

Άγνωστος συλλογέας (1936)
Το καντήλι της Σάμου

Ίσως δεν είνε γνωστός ούτε εις τον πολύν Ναυτικόν κόσμον ο θρύλλος περί του «Καντηλιού της Σάμου» δια τον οποίον έγραψα άλλοτε σχετικώς εις την «Ναυτικήν Ελλάδα». Το «Καντήλι της Σάμου» ενώ δείχνει το φως του εις τους ναυτιλομένους , δεν είνε μολαταύτα ούτε φάρος, ούτε φανός από τους ανεγνωρισμένους εις τους θαλασσογραφικούς χάρτας. Και το φώς εκείνο δεν φαίνεται παρά από ωρισμένα σημεία του θαλασσίου...

Κουτηφάρης, Ι. Δ. (1937)
Κάποια παντρεμένη γυναίκα είχε φίλο, στον οποίο έδωσε ραντεβού ένα βράδυ, γιατί ο άνδρας της θα πήγαινε στο μύλο να αλέσει το σιτάρι. Απο κάποιο εμπόδιο όμως ο άνδρας της δεν βγήκε απο το σπίτι, κι όταν έφθασε ο φίλος της και χτυπούσε σιγά -σιγά την πόρτα, γυναίκα άρχισε να τραγουδά δυνατά το τραγούσι αυτό : Άνεμε κι ανεμουλάκι, τι χτυπάς το μανταλάκις Άντρας μου σακκί δεν ηύρε. Και στο μύλο δενε...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Πετροκάραβα και βρυκολακονήσια

Κάποιος μακρυνός Βασιλεύς, την εποχήν των παραμυθιών, εκήρυξε πόλεμον εναντίον ενός άλλου. Ο στόλος του πολύ δυνατώτερος ενίκησε και ο εχθρός παρεδόθη. Ο νικητής ώρισε σκληρούς όρους και οι νικημένοι έμειναν εις την διάθεσίν του. Ο νικητής όμως ηττήθη και αυτός με την σειράν του. Η καλλονή της Βασιλίσσης του νικημένου εχθρού τον ηχμαλώτισε και με την δύναμιν που είχεν η ξένη γυνα’ικα, ο νικητής Βασιλεύς...

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Κάποιος χωρικός απο το Α΄γαλι της Μαντινείας, όπου γίνονται η καλές μυζ΄ληθρες, έφτιασε κάποτε ένα κεφάλι μυτζήθρα και το μισό το πήγε ως δώρο στον αρχηγό των <ζζαπτιέδων> (Τούρκων χωροφυλάκων) -Και γιατί δεν μου το έφερνες ολόκληρο, αλλά το έκοψες στη μέση; τον ρώτησε εκείνος. -Γιατί, αγά μου, με το άλλο μισό θέλω να στραβώσω κανέναν άλλον απάντησε ο κουτοπόνηρος χωρικός.

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Γιατί το Θεριστή και τον Αλωνάρη τα βόδια τα πιάνει μύγα και ο λύκος βγάζει πληγές στοις πλάτες

Κάποτε όταν ο Χριστός γύριζε τον κόσμο έφτασε και στη Πελοπόννησο και αποβιβάστηκε στη Γλαρέντζα προχώρησε λοιπόν και έφτασε στα σύνορα τα Αγουλινιτσάικα. Σαν άνθρωπος όμως που ήτανε τότες και επειδής ήτανε και ντάλα καλοκαίρι, που πυρπύριζε ο τόπος, εδίψασε και προχωρώντας λίγο παραπάνω, αφρισμένος από τη δίψα βρίσκει ένα βικόλο και χωρίς να του δειχτή πως ήτανε ο Χριστός τον ρωτάει: <Δε μου δείχνεις...

Πρασσάς, Ν. (1916)
Κάποτε πότε άξαφνα, είναι καταξαστεριά και ντίπ ολότελα αέρας δεν φυσάει, παρουσιάζεται στα γίδια μας ή στα πρόβατά μας ένα ξωτικό πράμα, σαν ίσκιος-σαν ένα μικρό κατάμαυρο σύννεφο και διαβαίνει γλήγορα από πάνω τους. Τα πλάκωσε ο ίσκιος, όπως λέμε ημείς οι τσοπάνηδες. Άλλοτε πάλι το ξωτικό παρουσιάζεται σαν ζαγάρι και άλλοτε σαν τραί. Εδώ και λίγες μέρες παρουσιάστηκε στα γίδια μας σαν τραί. Η φάτσα...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Κάποτε στα 1822, στείλα;νε στη Ζάκυνθο απο το Μωρηά χάρισμα μια γκαμήλα, λάφυρο απο την καταστροφή του Δράμαλη. Μαζεύτηκε ο κόσμος στα μουράγια και δεν ήξευρε τι ζώο ήτο αυτό. Τότε ένας Ζακυνθινός πολύξερος που τον ερώτησαν είπε : -Είναι χίλιω χρονώ λαγός, δεν βλέπετε;.

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Ο Άγιος Κασσιανός

Και επειδή ο λόγος περί των Πελλοποννησιακών θρύλων και μύθων, θα παραθέσουμε ακόμα μίαν μας στέλλει από την Κόρινθον ο Μιχ. Χελιώτης. Αναφέρεται εις μίαν εξήγησιν των ναυτικών διατί ο Άγιος Κασσιανός είνε ο μόνος που εορτάζεται κατά το ελληνικόν εορτολόγιον μια φορά κάθε τέσσαρα χρόνια. Μας αφηγείται λοιπόν η ναυτική παράδοσις οτι όταν προ του Υψίστου παρουσιάσθη ο Άγιος Κασσιανός, η αγιότης του...

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Της Άρτας το γεφύρι

Και ως προς τον χρόνον της εγέρσεως της γεφύρας ταύτης δεν συμφωνούν οι χρονογράφοι της Ηπείρου. Εις τούτων φρονεί ότι η γέφυρα εκτίσθη προ Χριστού υπό των Ρωμαίων, ο άλλοτε δε Μητροπολίτης Άρτης Σεραφείμ, υποστηρίζει ότι ηγέρθη επί της εποχής του Δεσπότου της Ηπείρου, ότε η Άρτα ήτο πρωτεύουσα αυτής και πιθανώς υπό του Δεσπότου Μιχαήλ Β. Αλλ’ ο ίδιος ιστορικός Σεραφείμ Ξενόπουλος αναφέρει ότι το...

Κατσαλίδης, Χαράλαμπος Γ.; Βαγενάς, Θάνος (1931)
Ανασκελάδες

Καμμιά φορά ο Βρυκόλακας δεν είνε κακός. Παρουσιάζεται μόνον σαν φουσκωμένο ασκί και πετάει σπίθες.. Άμα μάλιστα τον πλησιάσει κανείς, πετάει τόσες σπίθες, που γεμίζει ο κόσμος. Η σπίθες του όμως δεν καίνε. Οι καλοί αυτοί Βρυκόλακες στην Κρήτη δεν λέγονται <Καταχανάδες>, αλλά <Ανασκελάδες> Άλλοτε πάλιν ο <Ανασκελάς> μεταμορφώνεται σε ζώο. Έτσι μια φορά γίνηκε γάιδαρος και βρέθηκε εμπρός σε μαθητούδια...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς.

Άγνωστος συλλογέας
Κατά τα τέλη του 18ου αιώνος, εις την παρά το Σκούπι (Σοπωτού) σωζομένην σημερόν περιοχήν ονομαζομένην Καθολικήν, ευρίσκετο μονή της ωμονύμου Παναγίας εις την οποίαν ένα πλήθος ελληνόπουλα έπερναν να νάματα των γραμμάτων από τον εκ Σοπωτού ιερωμένον Ιωανίκιον Νείρον, ο οποίος εκτός της γραμματικής μορφώσεώς του ήτο κι’ εξαιρετικός αγιογράφος. Κατ’ εκείνην την εποχήν λοιπόν εφιλοτεχνούσε την ιστορικήν...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Καταταγμένη η Παραδ. Ι εις μη δυναμένη ν'αποκοπή)

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Κατατεταγμένα εις παραδ. ΙΔ. κ΄μη συναμένης ν' αποκοπή

Άγνωστος συλλογέας (1937)
(Κατατεταγμένη εις Παραδ. 1 'ς μη δυναμένη η αποκοπή)

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Καταφόνια,= καταχθόνια. Ούτω λέγεται <επήγα στα καταφόνια του Άδου και εγύρισα>= εκινδύνευσα τόσον, ώστε η ψυχή μου κατήλθεν εις τα καταχθόνια του Άδου. Ο άνθρωπος δεν απέθανε, είναι καταφονιασμένος= καταχθονιασμένος.

Άγνωστος συλλογέας
Oι καταχανάδες

Καταχανάδες στην Κρήτη λένε τους Βρυκολάκους. Τον παληό καιρό μάλιστα οι Κρητικοί πίστευαν πως άμα ένας νεκρός θαβότανε σε αλαφρά χώματα, που δεν τον βάραιναν, <καταχάνευε>, βρυκολάκιαζε δηλαδή. Επειδή δε μια φορά και έναν καιρό <καταχανεύανε>πολλοί πεθαμένοι, γι αυτό φέρανε χώμα από τον Άγιο Τάφο, το ρίξανε απάνω στα νεκροταφεία και έτσι δεν βρυκολάκιασε πειά κανένας. Επίσης και οι παπάδες είχαν...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Θησαυρός και παππάς

Κοντά ‘ς τη Ζαραφάνη κατά την Πέρπαινη είναι ένας πύργος Βενετσάνικος, τονε λένε Στέρνα, γιατί είναι στέρνες που τοις είχανε για να αποθηκεύουνε νερό οι παλαιοί. Σε κείνο το μέρος παλαικά πηγαίνανε γυναίκες για περνοκόκη. Μια μέρα κάτι γυναίκες ανεβήκουνε ‘σ τον πύργο πο μια σκάλα που είχε μια πενηνταριά σκαλιά, και κεί πάνου είδανε έναν παππά με γένεια πολύ μεγάλα και με ένα μάτι στο κούτελλο κόκκινο...

Μέγας, Γ.; Δικαίος

Browsing by Place recorded

Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς. ﻿

Καταταγμένη η Παραδ. Ι εις μη δυναμένη ν'αποκοπή) ﻿

Κατατεταγμένα εις παραδ. ΙΔ. κ΄μη συναμένης ν' αποκοπή ﻿

(Κατατεταγμένη εις Παραδ. 1 'ς μη δυναμένη η αποκοπή) ﻿

Κατά λαϊκήν παράδοσιν επί της Σκύμνης (αγροτικής περιφερείας της Στεμνίτσης) υπάρχει ο τάφος της Καλλιστούς.

Καταταγμένη η Παραδ. Ι εις μη δυναμένη ν'αποκοπή)

Κατατεταγμένα εις παραδ. ΙΔ. κ΄μη συναμένης ν' αποκοπή

(Κατατεταγμένη εις Παραδ. 1 'ς μη δυναμένη η αποκοπή)