Πλοήγηση ανά Τόπο καταγραφής

Αποτελέσματα 30-49 από 220

Έδηγος για στοιχειά. Στην Αξό που ήτονε παλιά χώρα απού τον καιρό των παλαιών Ελλήνων και των Βενετσάνων εστοιχειωθήκανε πολλά πράματα ετσά λένε πως στη σκάλα τσ' Αγιάς Απακούς (προφήτης Αβακούμ) εκειά π'ανεβοκατεβαίνουνε οι διαβάτες μέσα στο μονοπάτι είναι ένα καζάνι φλουριά στοιχειωμένο κ'είναι τα χείλια του καζανιού αποδιπλωμένα απο το πάτημα. Μα δε φαίνουνται, γη άν τα ιδή κιανείς μια στιγμή,...

Άγνωστος συλλογέας (1925)
Η μοναχή της Εκατονταπυλιανής

Ένα από τα ωραιότερα μνημεία της χριστιανικής μας τέχνης αληθινό καύχημα της Ελληνικής Ορθοδοξίας, είνε και η Εκατονταπυλιανή της Πάρου. Γύρω από την αρχαιοτάτη αυτή εκκλησία πλέκονται διάφορες ιστορίες και θρύλοι. Σημαντικώτερος είνε ο ακόλουθος : Στον καιρό του βασιλέως Λέοντος, πειραταί Άραβες, με ορμητήριο την Κρήτη, έκαναν καταστρεπτικές επιδρομές στα Ελληνικά παράλια και προ πάντων στα νησιά...

Άγνωστος συλλογέας (1929)
Ένα Πλωμαρίτικο καίκι (απο την Μυτιλήνη, ταξίδευε τη νύχτα με φεγγάρι. Ήτανε γαλήνη και τα πανιά του καικιού ρίχνανε τον ίσκιο τους στα ήσυχα νερά. -Αι απο το καίτς. Ποιοι είσαστε σείς; ρώτησε ο καπετάνιος. -Πλουμάρ' καίτσ, είπε ο ναύτης που φύλαγε στην πλώρη. -Ντα έχετε μέσα; -Γαιδούρια τσ' έναν παπά. -Γαιδούρια σείς γαιδούρια μείς. Όρτσα σείς, πόντζα μείς, φώναξε ο καπετάνιος.

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Πως βγαίνει ο ήλιος

Έναν ωραιότατον θρύλον με πολλάς ιστορικάς ενδείξεις ότι συνέβη κάποτε εις την πραγματικότηταν, μας αποστέλλει ένας καλός αναγνώστης μας. Αφορά ένα εξαιρετικόν γεγονός, που συνέβη στην λουλουδένια Κέα, την Τζια. Οι νέοι ας την προσέξουν περισσότερον. Όσο απλό φαίνεται το συμβάν, τόση βαθύτερη είνε η έννοια του. Οι γέροι ακόμη ας παρηγορηθούν. Υπάρχουν τόσα ιστορικά παραδείγματα, όπως συμβαίνει και...

Άγνωστος συλλογέας (1937)
Ένας άλλος Αξικός μια φορά έσκαφτεν κ'εύρηκεν ένα καζάνι κάρβουνα, κατάλαβεν πως είναι στοιχειωμένα φλουριά. Πήρεν μερικά και πήγεν και τάρριξεν μέσα στο βασιλικό δρόμο κ'έκατσεν και περίμενεν μπα θελα περάση κιανείς τυχερός. Περάσανε πολλοί μα πράμα. Ύστερα επέρνανε ένας καβαλάρης. Μια στιγμή σαν έφτασεν στα κάρβουνα πεζέφνει απο τ'άλογον του και πιάνει ένα κάρβουνο και γίνηκεν αμέσως χρυσό φλουρί...

Άγνωστος συλλογέας (1925)
Τα στοιχειά

Ένας άλλος νειρεύτηκεν να πάη να σκάψη σ’ ένα μέρος θα βρή βιός μα πρέπει να σφάξη απάνω μια μάνα με εννηά παιδιά. Μα ποιος το κάνει τέθοιο πράμα; Ύστερα τόπεν σ’ ένα μάγο και τούπεν ‘’κακομοίρη μια κλωσσού με εννηά πουλιά θελά σφάξεις κι’ όχι γυναίκα μα δεν το νοιωσες πάει έχασες σαν τώπες

Άγνωστος συλλογέας (1925)
Ο Χριστός, ο διάβολος και ο γεωργός

Ένας γεωργός, όταν κατά το μεσημέρι τελείωσε το όργωμα στο χωράφι του, κάθισε στο τραπέζι του να γευματίση. Την στιγμή αυτή στάθηκαν από πάνω του αόρατοι, ο Χριστός και ο διάβολος. – Δικός μου είναι αυτός είπε ο Χριστός. Όχι είναι δικός μου του απαντάει ο διάβολος. – Ο Χριστός τότε του λέει: Αν, ο άνθρωπος αυτός, πριν αρχίσει να τρώγη, κάμει το σταυρό του, τότε θα είναι δικός μου, αλλοιώτικα θα είναι...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Ο Γιαννακός κι οι δαιμόνοι

Ένας Γιαννακός απού την Αξό πήε μια βολά στο Γαράζω να πουλήση μιζήθρα, καιρός μεγάλες αποκρές. Άργησε να πουλήση κ’ εγύριζε στο χωριό του αργά, σκοτεινιασμένα. Αναμεσός του δρόμου είνε ο Κόκκινος δέτης, ένας μεγάλος γκρεμός, που ποτέ δε λείπουν από κει οι δαιμόνοι. Ως έφταξεν μπροστά στο δέτη ντακαίρνει η γαϊδάρα του κι αφριματούσε και σφύριζεν από τα ρθούνια και δεν ήθελε να περάση πέρα. Ο Γιαννακός...

Άγνωστος συλλογέας (1926)
Δύο Σύζυγοι

Ένας ευτράπελος τώρα παραβολικός μύθος. Σύντομος είνε αλλά το πνεύμα εκείνου, του αγνώστου ρωμηού που τον εφαντάσθη και τον πρωτοείπε, είνε ασύγκριτο. Στρέφεται γύρω απο το αιώνιο πρόβλημα των παντρεμένων, περί του πώς δηλαδή ημπορούν οι άρρενες να παίρνουν τον "αέρα", να υποτάσσουν τα τρυφερά των ήμισυ. Παντρεύτηκαν λοιπόν δυό φίλοι δυό φιλενάδες κάποτε. Και σαν φίλοι που ήσαν έκαμαν τους γάμους...

Άγνωστος συλλογέας (1939)
Ένας Ζακυνθινός αγαπούσε μια Βασίλω και πήγαινε κάθε μέρα στου Άη Γιαννιού την εκκλησία, άφινε τα παπούτσια του στην πόρτα, στεκότανε μπροστά στου Άγιου τα εικόνισμα κ'έλεγε : “Άη Γιάννη Πρόδρομε, πες της Βασίλως να μαγαπήση” Τάκουσε ο παπάς και κρύφτηκε μια μέρα στο Άγιο Βήμα. Πάει λοιπόν ο ερωτοχτυπημένος πάλι στο εικόνισμα κι αρχίζει τα δικά του : “Αη Γιάννη Πρόδρομε, πες της Βασίλως να μαγαπήση”...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Ένας καλόγηρος υποκριτής φύλαγε τάχα την σαρακοστή μαζύ με τους άλλους καλογήρους, μα κρυφά έκλεβε τ' αυγά κλειδωνότανε μέσα στο κελί του άναβε ένα κερί και τάψηνε επάνω εις το χερούλι του κλειδιού. Ο ηγούμενος τον υποψιάσθηκε φύλαξε απο... να τα ψήνη έτσι με το χέρι. Μπαίνει μέσα και τον ρωτάει με θυμό γιατί το κάνει αυτό. Ο καλ΄΄ογηρος απεκρίθη ταπεινά. Ο πειρασμός με φώτισε. Πετάχτη τότε ο διάβολος...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Ένας καλόγηρος υποκριτής φύλαγε τάχα την σαρακοστή μαζύ με τους άλλους καλογήρους, μα κρυφά έκλεβε τ' αυγά κλειδωνότανε μέσα στο κελί του άναβε ένα κερί και τάψηνε επάνω εις το χερούλι του κλειδιού. Ο ηγούμενος τον υποψιάσθηκε φύλαξε απο... να τα ψήνη έτσι με το χέρι. Μπαίνει μέσα και τον ρωτάει με θυμό γιατί το κάνει αυτό. Ο καλ΄΄ογηρος απεκρίθη ταπεινά. Ο πειρασμός με φώτισε. Πετάχτη τότε ο διάβολος...

Άγνωστος συλλογέας (1930)
Υποχθόνιαι φωναί

Ένας όμιλος συνοδοιπόρων μεταβαίνων στο Λιδωρίκι, ενύχτωσε στη θέσι ‘’Μελανά Λιθάρια’’μεταξύ Αρτοτίνης και Κρεατσίου της Δωρίδος και έπεσαν να κοιμηθούν. Πριν καλά-καλά πάρουν το πρωτούπνι, σηκώθηκαν όλοι έντρομοι!Ένας εκ της συντροφιάς, ακριβώς υποκάτω από τη θέσι που κοιμόταν, άκουσε μια παράξενη φωνή : ‘’Έι με πάτησες!γεμάτος φόβο πετάχτηκε από τον ύπνο του και συλλογιζόταν. Να ήταν τάχα φωνή ή...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Το τίμιον ξύλον

Ένας οικογενειάρχης υπέπεσε στο πολύ μεγάλο αμάρτημα της αιμομιξίας. Μετενόησε για την πράξι του και θέλησε να εξομολογηθή, μήπως και ελαφρύνει λίγο τη θέσι του. Όλοι όμως οι πνευματικοί προς τους οποίους κατέφυγε, του δήλωσαν ότι το αμάρτημά του ήταν τόσο πολύ μεγάλο, ώστε αυτοί δεν ήσαν ικανοί να τον λυτρώσουν ή και να τον ελαφρύνουν. Ο άνθρωπος αυτός τότε έχασε κάθε ελπίδα, ότι μπορούσε να βρη...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Άγιος Γεώργιος ο Συρκάτης

Είναι ένα παρεκλήσι βορείως των Πάνω Λευκάρων (1) περί το 1 ½ μίλι μακρυά από το χωριό. Τον λέγουν Συρκάτην, διότι όταν ήλθαν οι Τούρκοι στην Κύπρο έγινε κάπου εκεί μια μάχη με τους φράγκους και εχύθη τόσο αίμα που η γη εσύρκασε το αίμα). (εσύρκασεν= αηδίασεν η γη το αίμα) δηλ. η γη εκορέσθη με αίμα και δεν μπορούσε να πιη άλλο. Σημ (1) Κύπρου

Αναστασιάδης, Γ. (1955)
Η νύφη του σκυλοκέφαλου

Εις απόστασιν 5 λ. της ώρας προς το μεσημβρινόν μέρος του Γερακιού κείται ηρειπωμένος Πύργος περιμανδρωμένος, όπου η παράδοσις φέρει ότι κατώκουν οι ‘’Σκυλοκέφαλοι’’ ενώ είς το Κάστρο που είναι είς απόστασιν ώρας προς το βορειοανατολικόν του Γερακιού κατώκουν οι Κοντορεβιθούληδες. Κάποτε κόρη Κοντορεβιθούλη, επήγε να πάρη νερό από τη πηγή που είναι εις τους πρόποδας του Κάστρου και εκεί την απήγαγε...

Άγνωστος συλλογέας (1938)
Νεραϊδάλωνα

Εις ένα τέτοιο νεραϊδάλωνο μια βοσκοπούλα, υπό το γλυκύ φως του φεγγαριού, είδε νεράϊδες να χορεύουν και εις σχετικήν πρόσκλησίν των, η άφοβη κόρη κατέφθασεν επί τόπου. Χωρίς να χάση καιρό, με αδαμιαία περιβολή τώρα, έσερνε πρώτη το χορό. Οι νεράϊδες για να την κάμουν να γελάση και της πάρουν τη φωνή, της τραγούδησαν ένα παράξενο και πολύ κωμικό τραγούδι: «Δαίμων ήμουν, δαίμονα είδα, τέτοιον δαίμονα...

Σταυρόπουλος, Κωνσταντίνος (1953)
Εις ολίγων χριστιανικών εορτών την δημώδη φιλολογίαν βλέπει κανείς τόσον βαθειά χαραγμένα τα ίχνη της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, όσον είς την εορτή των Χριστουγέννων. Όπως κάθε θρησκευτική δοξασία έχει τας προλήψεις της και τας δεισιδαιμονίας της, έτσι και αι Χριστουγεννιάτικαι δοξασίαι έχουν τους καλλικαντζάρους των, οι οποίοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά οι σάτυροι των αρχαίων Ελλήνων, με ελάχιστες...

Άγνωστος συλλογέας
Ηπειρωτική παράδοσις

Εις πολλά χωριά της Ηπείρου, όταν κανένας πεθάνη, μετά το προσκύνημα του νεκρού, ρίχνουν στη νεκρόκασσα ή στις τσέπες του μακαρίτη, συγγενείς και φίλοι, χάλκινα ή αργυρά νομίσματα, γιατί πιστεύουν όπως υπήρχε και στους αρχαίους η ίδια περίπου δοξασία, ότι ο νεκρός πρίν περάσουν 40 ημερόνυχτα, θα διαβή έως ότου φθάση στο ''Θεό''διάφορα στενοσόκκακα και γεφύρια φυλασσόμενα υπό αγαθών πνευμάτων ή κατ...

Κατσαλίδης, Χαράλαμπος Γ. (1931)
Η κουφή Πεντασσιοίνου

Εις την Κύπρον και ιδιαιτέρως εις την επαρχίαν Λάρνακος, όταν ένας ήθελε να καταραστή κάποιον του έλεγε : ‘’Nα σε φάη η κουφή του Πεντασσιοίνου’’. Ποια ήτο η περίφημη αυτή κουφή ; Πριν 150 περίπου χρόνια, κοντά εις το χωρίον Άγιος Θεόδωρος Λάρνακος, εζούσε μια υπερμεγέθης, κατά την παράδοσιν, κουφή. Τόσον μεγάλη ήταν, ώστε λένε ότι κατάπινε ολόκληρα αρνιά. Η κουφή αυτή ήτο ο φόβος καο ο τρόμος των...

Άγνωστος συλλογέας (1957)