Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Άdρας μου βασιλεάς και εγώ βασίλισσα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Πλησίον ισχυρών συγγενών και η ημείς ταχύσμιν -
Άθθρωπος θωρείς, καρδιά δεν ξέρεις
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Δεν πρέπει να δίδώμεν πίστη σε ανθρώπους των οποίων τον χαρακτήρα δε γνωρίζομεν -
Άϊ Γιώργι, βούηθα μου, κι έσειε και συ τα πόδια σου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Άλλα βάνουν τσή κνισάρας, κι' άλλα κοσκινίζει 'κείνη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των λεγόντων άλλα αντ' άλλων -
Άλλα παίζει η λύρα του κι άλλα κλάνει ο κώλος του
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των άλλα αντ' άλλων αποκρινομένων -
Άλλος έχασκε κι άλλος εμετάλαβε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των καρπουμένων τους κόπους των άλλων -
Άπιαστα πουλιά, χίλια στον παρά
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγει άνευ έργων ουδεμίαν αξία νέχουσι -
Αγάλια, αγάλια με καιρό κι η ώρα δεν εχάθη και του παπά ο πετεινός από πολλή ώρα κράζει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των απελπισμένων ότι η ώρα παρήλθον προς εκτέλεσιν έργου τινός -
Αγαπά ο Θιός το(ν) κλέφτη, αγαπά και τον οικοκύρη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Οι πονηροί και άδικοι δεν επιτυγχάνουσι πάντοτε τον σκοπόν των, προς δε και δεν ευνοούνται πάντοτε υπό της τύχης -
Αδερφός μου βασιλέας, κι εγώ δούλα του
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Ακόμη δεν τον είδαμε και Γιάννη τονε λέμε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Και την μετά μεγάλης ανυπομονησίας προσδοκώντων -
Αλλού κρυπούνε τα νερά κι' αλλού βροντούνε οι μύλοι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των ομιλούντων εις τινα, πράγματι όμως οι λόγοι του αφορώσιν άλλον. Εν γένει δα επι των αλληγορικών ομιλούντων -
Αν είσαι μέλισσας πουλί, κέντα και μη σβουρίξης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Προκειμένου να εκδικηθώμεν τον εχθρόν μας αι πραγματικαί και ουσιώδεις κατ΄ αυτού βλάβαι έχουσι σημασίαν και ουχί αι διά λόγων αβριοτιν και απειλαί -
Ανάθρεψε το ποdικό να φάη το σακκί σου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί εκείνων οίτινες αντί ευγνωμοσύνης εις εκείνους οίτινες ευηργέτησαν αυτούς, μάλλον βλάβην προξενούσιν εις αυτούς -
Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Ανεμομαζώματα, διαλοσκορπίσματα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Τα αδίκως αποκτώμενα κακήν τύχην λαμβάνουσιν -
Ανθρωπικές 'ςτο ντραχανά κοι σκύλοι τον τρώνε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Απάντρευτος προξενητής, γυρεύγει για δικού του
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Απήτ' η γρά την ήπαθεν εσφιεντομανταλώθηκε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Πρέπει πριν υπέστημεν δυστυχίαν τινά να λαμβάνωμεν τα μέτρα μας και ούχι μετά το πάθημα