Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Θέλει ας βρέξη, θέλει ας χιονίση, δεν με γνοιάζει τέσσερα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Θέλει ο Θεός και φταίνε οι μήνες κι αμποδίζουν τα φεγγάρια
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των προσποιούμενων ότι θα πράζωσι τι αλλά όμως ουδέ το τοιούτον σκέπτονται -
Θές, δε(ν) θές παπά, βλοήσου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των απαιτητικών και παρ' άλλων ζητούντων πράγματα αδύνατα -
Θώργειε νούγια, έπαιρνε παννί
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Ίσαμε κ' εθερίζαμε Βασίλη και Βασίλη κ' εδά 'που 'πολωνέψαμε όξω μωρέ κασσίδη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί ανθρώπων αγνωμόνων κι' αχαρίστων οίτινες προς τους βοηθούντας αυτούς απηνώς και σκληρής φαίνονται -
Ίχι να τό 'χη η κεφαλή να κατεβάζη ψείρες
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εκ φύσεως ο άνθρωπος έχει πολλάς αρετάς ας ουδείς φύσει κακός δίναται να τας αποκτήση -
Κ' η καλή ξυλειά δέκα γρόσια 'ναι κ' η κακή ξυλειά δέκα γρόσια 'ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Κάθε πράμα στο(ν) καιρό του και τον Άγουστο τα σύκα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Λέγεται επί εκείνων οίτινες πράττουσι τι εις την κατάλληλον καιρόν -
Κάθε σκεπάρνι μπροστά του τα πελεκούδια σερνει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Έκαστος φροντίζει δια τα εαυτου -
Κάλλια θεργιό σε φάη παρά αθθρωπινή γλώσσα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επικρατεί η γνώμη παρά τοις ημετέροις χωρικοίς καθ'ην ευτυχώντες και αποθαμαζίμενος την άλλην υφίσταται ανεπανόρθωτη δυστυχία αυτής και η οικογένειά του. Και φράσεις λεγόμεναι επί την τοιαύτην δυστυχησάντων είναι: εφάγανεν ... -
Κάραβος είναι. Όι, καραβίνα 'ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των ισχυρογνωμόνων και επιμενόντων επί του αυτού πράγματος ότι έχει ούτως ή άλλως έστω και λελανθασμένος -
Κάραβος είναι. Όχι, καραβίνα 'ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των ισχυρογνωμόνων και επιμενόντων επί του αυτού πράγματος ότι έχει ούτως ή άλλως έστω και λελανθασμένος -
Κάτσε γρά να μ' ανιμένης να κάμω γυιό να σ' αγαπά
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί εκείων οίτινες επί τω θανάτω του καλύτερου των συγγενούς, αποθαρρύνονται προς απίκτησιν και ανάδειξιν ετέρου -
Καβαλλάρις πας 'ςτη χώρα, καβαλλάρις γιαγέρνης κι' όλας
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εκ των ματαιοπονούντων -
Κακή ζωή, πρώϊμα γέρα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Όστις της νεαράς ηλικίας κακής, διαιτάται ταχέως εξαντλείται και πρωίμως γηράσκεις -
Καλλ' ας 'ντραπή η μούρη μου, παρά καη η καρδιά μου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εις πολλάκις περιστάσεις δεν λέγομεν τι υποστηρίζοντας το συμφέρον μας, όπερ πολλάκις μας βλάπτει -
Καλός, καλός ο χοίρος μας, μα βγήκε χαλαζιάρης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες διαψεύδονται εις τας ελπίδας των περί τίνος προσώπου, περί του οποίου πολλές ιδέες έτρεφον -
Κατά τα γένεια πάνε η κούπα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εις εκείνας τας περιστάσεις οι πρεσβύτερεοι πρέπει να κατέχουσι την πρώτην θέσιν και να προτιμούνται παντός άλλου ως σεβάσμιοι -
Κατά το Μαστρογιάννη και τα κοπέλλια του
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)