Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Από 'κάηκε 'ς τη κολοκύθθα απ' αλάργο την είδε κ'εφύσα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Από Άγουστο χειμώνα, κι από το Μάϊ καλοκαίρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από δημαρχος, δραγάτης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί εκείνων οίτινες από ανωτέρα αξιώματα κατέρχονται εις πολύ κατώτερα -
Από κουζουλό και μεθυσμένο μαθαίνεις την αλήθεια
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από μικρό και κούζουλό μαθαίνεις την αλήθεια
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από που 'σαι γρά γαστρωμένη, από κάθε λίγο η καημένη
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί εκείνων, οίτινες πολυτρόπως έχουν δυστυχήσει -
Από σαράντα κι όξω νους
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί πολλών γερόντων αίτινες γηράσκοντες μικραίνονται -
Από σιανό ποταμό αλάργο τα ρούχα σου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Οι ήσυχοι ενίοτε είναι επικίνδυνοι διότι αθορύβως και λάθρα πράττουσι πολλά άτινα ουδείς πολλάκις προσδοκά παρ' αυτών -
Από την αγνιαραθιά, μέλι δε βγαίνει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Από κακου άνθρωπου ουδέποτε πρέπει να περιμένωμεν καλού -
Από την αυγή φαίνεται η ημέρα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από την κεφαλή βρωμεί το ψάρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από την πόρτα δεν ήφεξα κι' από το παραθύρι ανιμένω
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Από την πόρτα δεν ήφεξα κι' από το παραθύρι θα φέξω
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται ως απάντησις υπό της πενθούσης οικογενείας επί τω θανατω του σπουδαιοτέρου της μέλους προς τους παρηγορούντας αυτήν ότι αυτός του θανόντος ή παθόντος τέκνου έχει και άλλος εκ των οποίων να δύναται να ελπίζη ότι θα ... -
Από το ρόδο βγαίνει αγκάθι, κι' από το αγκάθι βγαίνει ρόδο
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Απί ασήμους συγγενείς γεννώνται μεγάλαι διάνοιαι και τανάπαλιν -
Απού 'ναι γέρος κουζουλός, από τα νεάτα το 'χει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί εκείνων, οίτινες έχουσιν ιδιοτροπίας τινάς ευθύς απο μικράς ηλικίας (ή και αρετάς) -
Απού 'χει το καλό κι' άλλο καλό γυρεύγει ο διάολος του κώλου του κουκκιά του μαγερεύγει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί των πλεονεκτών -
Απού γυρεύγη δυό λαγούς κακό κυνήγι κάνει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί την πολλά επιχειρούντων και μουδέν κατορθούντων -
Απού γυρεύγη δυό λαγούς μούτε τον ένα πιάνει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί την πολλά επιχειρούντων και μουδέν κατορθούντων -
Απού έχει τα θάρρη του ς' το Θεό, αδείπνητος δε(ν) θέτει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των πάσαν περιστάσιν δεινών τας ελπίδας των [εχόντων] είς τον Θεόν -
Απού την Έμπαρο κρασί κι απού τη Βιάννο λάδι και από το Μυλοπόταμο ένα πιθάρι στάρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ή ένα πιθάρι ελαιές και παξιμάδ