Ηπειρωτική παράδοσις
Εις πολλά χωριά της Ηπείρου, όταν κανένας πεθάνη, μετά το προσκύνημα του νεκρού, ρίχνουν στη νεκρόκασσα ή στις τσέπες του μακαρίτη, συγγενείς και φίλοι, χάλκινα ή αργυρά νομίσματα, γιατί πιστεύουν όπως υπήρχε και στους αρχαίους η ίδια περίπου δοξασία, ότι ο νεκρός πρίν περάσουν 40 ημερόνυχτα, θα διαβή έως ότου φθάση στο ''Θεό''διάφορα στενοσόκκακα και γεφύρια φυλασσόμενα υπό αγαθών πνευμάτων ή κατ άλλους, υπό διαβόλων, οι οποίοι ζητούν να πληρώση κάθε ψυχή τα ''διόδια'', και τα οποία άν δεν έχη, θα βασανισθή πρίν φτάση στο Θεό. Προπομπός της μακαβρίας αυτής περιοδείας είναι πάντοτε ο Χάρων.
Τόπος Καταγραφής
Άδηλου τόπουΧρόνος καταγραφής
1931Πηγή
Χαραλ. Γ. Κατσαλίδου, Αλεξάνδρεια Αιγύπτου, Η Δωδώνη, τόμος Α, (1931 – 32), σελ. 112Συλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
Η Δωδώνη, Α, ΒιβλίοΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT