• Ελληνικά
    • English
  • Ελληνικά 
    • Ελληνικά
    • English
  • Σύνδεση
Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) 
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
  •   Αρχική σελίδα
  • Κέντρον Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας
  • Παραδόσεις
  • Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)
JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Α"

  • 0-9
  • A
  • B
  • C
  • D
  • E
  • F
  • G
  • H
  • I
  • J
  • K
  • L
  • M
  • N
  • O
  • P
  • Q
  • R
  • S
  • T
  • U
  • V
  • W
  • X
  • Y
  • Z
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω

Ταξινόμηση κατά:

Σειρά:

Αποτελέσματα:

Αποτελέσματα 127-146 από 147

  • κείμενο
  • χρόνος καταγραφής
  • ημερομηνία υποβολής
  • αύξουσα
  • φθίνουσα
  • 5
  • 10
  • 20
  • 40
  • 60
  • 80
  • 100
  • Τα Λουτρά τα πρωτοφκιάξανε δύο αδέλφια Σμοκοβίτες: Ο Φράγκος κι ο Μόσχος, που εχτίσανε και το Μοναστήρι της Ρεντίνας. Επίσης δύο γεφύρια. Ένα στο Σμόκοβο (σήμερα στον Ζουρμπά, στον Παλιοσταλό) και το άλλο του Παπαθεωνά (σήμερα με νέα μορφή) προς το Μοναστήρι. Αυτοί ήτανε Σμοκοβίτες από το χωριό μας. Λέγανε μάλιστα πως όλο το μέρος, κατ’ απ’ τον Κατάχλωρο , που έχομε μεις, το χάρ’σαν στο Μοναστήρ’... 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Για το κάστρο της Κιμώλου

    Τα παλιά χρόνια έρχονταν ιδώ ληστές κ’ εμαζεύαν τα ζώα και τα παίρνανε οι κάτοικοι εκλεινότανε μέσα στο Κάστρο
    

    Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1963)
  • Μία παράδοση

    Την εποχή της Τουρκοκρατίας στην Κύπρο το χωριό Ξυλοφάγου ήτο πολύ μικρό, απετελείτο από καμμιά δεκαριά το πολύ δεκαπέντε οικογένειες. Επειδή εφοβούντο τους Τούρκους, οι πιο πολλοί κάτοικοι του χωρίου εζούσαν σε σπηλιές μέσα στο δάσος. Η γιαγιά μου μιαν μέρα που της είπα να μου πη καμμίαν ιστορία μου διηγήθηκε τους παρακάτω παράδοση. Μια μέρα οι Τούρκοι ήλθαν στην Ξυλοφάγου για να μαζέψουν παδιά αγόρια...
    

    Ιωαννίδης, Κωνσταντίνος Θ. (1961)
  • Η Καμέν' πλάκα

    Την Καμέν’ πλάκα τνέ πήκαν έτσ’, γιατί εκτί σε μια τρύπα κρύφτ’κε μια γυναίκα απ’ τ΄ς Τούρκ’. Αλλά ήκανε ρόκα και τ΄ς ήπεσε στο δρόμο το κ’βάρ’ τ’ς και ξετύλιγε. Έτσ’ τ’ν ηύραν οι Τούρκ’ και τνέ κάψαν μές στη dρύπα τ΄ς. [Καμένη Πλάκα= Περιοχή μεταξύ Βωλάξ και Σκλαβοχωριού]
    

    Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
  • Βαγγέλης Τάκος

    Το 1884, μπήκε απ’ τ’ Ασπροπόταμο στο Μέτσοβο και αιχμαλώτισε τη Βασίλ’ Αρχόντισα. Η παράδοση αναφέρει ότι τα λύτρα που ζήτησε και πήρε ο Τάκος είτανε 43 οκάδες χρυσάφι, όσο δηλαδή είτανε το βάρος του σώματός της. [Βασίλ’ Αρχόντισα= Σημαίνει βασίλισσα. Είταν κόρη του Ν. Αβέρωφ και γυναίκα του Τζοανοπούλου. Λεγόταν Ευδοξία]
    

    Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
  • Το θραζίμ’ δεν προσκύναε. Ήρθαν, πήραν 4 – 5 κοπάδια πρόβατα στον Κέδρο. Έγιν’ επιδρομή. Ξέκοψαν δυο – τρεις απ’ τους Τούρκους. Πιάσανε τον ένα σαν ομικρό, τον έδωσαν στον Κέδρο και πήραν πίσω τα πρόβατα. Αυτός ήταν παλληκάρ’ ζωντανό. Κρύφτηκε μέσα στην κ’φάλα, του ‘βαλαν φωτιά δεμάτια, όπως όταν πιάνωμε το κ’νάβ. Βγήκε ο Τούρκος και παραδόθηκε 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Το Καστρί (σύνορο Σμοκόβου - Θραψιμίου) στην Κοτρώνα (πιο πάνω απ’ το νερόμυλο). Αυτού ήταν ο βασιλιάς των Φαρσάλων κι επεκοινώναε με το κάστρο του Θραψιμιού 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • Το μισό χωριό παλαιά το είχε ένας Τούρκος. Μετά όλες οι γυναίκες των Χριστιανών συνεκέντρωσαν τα κοσμήματά τους, τα επούλησαν και έτσι αγόρασαν και το άλλο (υπόλοιπον) χωριό από τον Τούρκον 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
  • Το φίδι είναι ο δαίμονας, ο σατανάς, γιατί η πρώτη δημιουργία του κόσμου που έγινε, σα φίδι βγήκε 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
  • Τρόπαια

    Το χωρίον Βερβίτσα μετωνομάσθη πρότινων ετών εις Τρόπαια δια τον εξής λόγον. Μετά την έξωσιν του Όθωνος εγίνοντο εν Γορτυνία, ως και εν τη λοιπή Ελλάδι πολλαί ταραχαί και εμφύλιοι σπαραγμοί μεταξύ γειτονικών ή και μακράν αλλήλων κειμένων χωρίων, τη προθύμω αρωγή των τότε εν πλήρει δράση ευρισκομένων ληστών. Εκ των μάλλον αξιομνημονεύτων εν Γορτυνία επιδρομών χωρίων κατ’ αλλήλων, είνι η των κατοίκων...
    

    Σακελλαριάδης, Χ. (1919)
  • Το χωρίον δι’ εκμετάλλευσιν εκ της οικογενείας Μπερμπίμπεη ηγόρασεν ο Δαλέας, ο οποίος έδωσεν αυτό προίκα εις τον γαμβρόν του Βεργοτήν, τούτος δε με την σειράν του έδωσεν αυτό επίσης προίκα εις τον γαμβρόν του Λάππαν. Εξ αυτού το εξηγόρασαν οι κάτοικοί του το έτος 1911 αντί 3.500 λιρών 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • Το χωριό εκ της οικογενείας Μπερμπίμπεη ηγόρασεν ο Λίτρας. Εξηγόρασαν δε αυτό, κατόπιν αγώνων, οι κάτοικοι το έτος 1937 αντί 41.400 δραχμών 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • Το χωριό ελέγετο Βροδώ ή Βορδώ. Ωνομάσθη Μονολίθιον ως εξής: Μετά την απελευθέρωσιν εζητήθη παρά της αρμοδίας επιτροπής του Υπουργείου Εσωτερικών κατάλογος τριών ονομάτων προς επιλογήν υπ’ αυτής του νέου ονόματος της κοινότητος. Εις τον κατάλογον αυτόν εγράφησαν τα ονόματα: Αγία Τριάδα (έτσι λέγεται ο κεντρικός ναός του χωριού). Πλάκα (έτσι λέγεται ιστορική της κοινότητος τοποθεσία) και προς συμπλήρωσιν... 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • Το χωριό τούτο κάηκε τρεις φορές. Δύο επί τουρκοκρατίας υπό των Τουρκαλβανών και τρίτην, όπως ολόκληρος η περιοχή, υπό των Γερμανών το έτος 1943. Οι Γερμανοί και οι Ιταλοί δεν ηδυνήθησαν να κατακτήσουν την περιφέρειαν λόγω της αποφασιστικής αντιστάσεως των κατοίκων της. Οι κάτοικοι παλαιά δια να σωθούν από τους Τουρκαλβανούς ανεγνώρισαν μπέη τους τον Τούρκο Μπερμπίμπεη. Εκ των απογόνων τούτου εξηγόρασαν... 

    Γεωργούλας, Σωκράτης Δ. (1966)
  • Τον Αδάμ ο Θεός τον έβαλε στην παράδεισο. Ήταν μόνος ο Αδάμ και εσκεφτώτανε. Τον έκαμε με πηλό. Για να μη είναι μόνος επήρε το πλευρό του και έκαμε την Εύα για συντροφιά. Τότε ο διάβολος τους είπε να φάνε από το απαγορευμένο δένδρο. Τους είπε ότι ο Θεός δεν θέλει να φάνε για να μη γίνουν ανώτεροι από αυτόν. Έφαγαν και τους καταράστηκε αυτούς. Μετά η Εύα και ο Αδάμ έμειναν γυμνοί δηλαδή έφυγαν τα... 

    Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
  • Τον καιρό της γεννητσαριάς επαθαίνανε οι χριστιανοί τα μύρια στη Βώνη(1). Δεν εβαστούσανε μπλιο οι κακομοίρηδες και πώτε λέει μιαν κοπανιά ο παπάς τους: «Αϊντάστε, κακομοίρηδες να πα τουρκέψωμι, γιατί δε μας αφήνουνε τούτοι να κάμωμι χονέρι». Πιάνει ο παπάς μιταλαβαίνει τοις κι απόι τσι παίρνει να μπούνε στη χώρα(2), να πα τουρκέψουνε. Στο δρόμο τώσε παντίχνει ο Χότζας και θωρεί τοις μονιταριστοίς(3)... 

    Λιουδάκη, Μαρία (1938)
  • Τον καιρό του πολέμου στο 1897 αγόραζαν τις πινακίδες των αρνών μια πινακίδα πουλήθηκε δυό μετζήτια, γιατί είχε τον Διάδοχο πάνω στο γεφύρι της Άρτας και στρατό. Κάποιος Χρύσανθος είχε δει τότε όνειρο τον Βασιλιά Γεώργιο με γένεια, σα νάταν, λέει, Δημογέροντας και γύρευε μια κόρη πούχασε, και τον είδε λυπημένο τον Βασιλιά. 

    Ζερβός, Ιωάννης (1958)
  • Το Ρεσάλτο

    Τον Φεβρουάριο του 1824 μαζωχτήκανε στο Χαροκοπιό ο Γρίβας με τρεις χιλιάδες και ο Γιάννης ο Καράπαυλος με άλλους τοσους και αποφασίσανε να κάνουνε ρεσάλτο για να πάρουνε το Κάστρο (της Κορώνης). Και στείλανε το βράδυ το μπάρμπα μου τον Αντώνη τον Μπούτση, που ήτονε από τα πρώτα παλληκάρια του Καράπαυλου, και μέτρησε με τα καλάμια το Κάστρο εκεί στην Ελεήστρα, πόσο ψήλος είχε και γύρισε πίσω και ητούς...
    

    Ταρσούλη, Γεωργία (1938)
  • Τούτη την τέχνη(1) μεις την πήραμε απ’ τους Ατζιγγάνους. Αυτοίνοι ήτανε Γύφτοι, Τουρκόγυφτοι. Μηδέ Τούρκοι ολόκληροι, μηδέ Γύφτοι. Έχουνε και το ιστορικό τους. Οι Τούρκοι, λέει, καθούνταν κι οι Ατζιγγάνοι δούλευαν. Ήταν χειμώνας μια βολά, κι οι Τούρκοι πήγαν να γυρέψ’ νε τον κουραμά (2) dων από τις Ατζιγγάν’. Κείνοι είπανε μεταξύ τους. Λέει, «πόλεμο θα πιάσωμι, μα παρά δε δίνομι.». Είπανε λοιπόν τον... 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1940)
  • Ύψωμα στου Μπεργάκη. Πέθανε ένας Μπεργάκης (ξένος) που κατοικούσε εκεί. Τον σκότωσαν. Κλέφτης ήτανε. Είχε βαφτίσει τη γιαγιά μου, κι εκείνη του πήγαινε πάντα ψωμί. Κλέφτης αυτός. Τους Τούρκους τους είχε μέσα στο σπίτι (η γιαγιά μου). (Χωροφύλακες) Τούρκους και στους κλέφτες εκρεμούσε το ψωμί από τα παράθυρα με τριχιά. (Μήπως ήταν Πύργος, Πυργάκι; Λέει: Όχι) 

    Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
  • «
  • »

Πλοήγηση

Όλο το ΑποθετήριοΑρχείο & ΣυλλογέςΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμεναΑυτή η συλλογήΤόπος καταγραφήςΧρόνος καταγραφήςΣυλλογείςΛήμμαΚατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη)Ευρετήριο πηγώνΚείμενα

Ο λογαριασμός μου

Σύνδεση
Επικοινωνήστε μαζί μας | Αποστολή σχολίων
Κέντρον Λαογραφίας E-Mail: keel@academyofathens.gr
Δημιουργία/Σχεδιασμός ELiDOC
Λογισμικό DSpace Copyright © 2015  Duraspace


Το Έργο «Εθνικό δίκτυο ψηφιακής τεκμηρίωσης της άυλης και υλικής πολιτιστικής κληρονομιάς» στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Ψηφιακή Σύγκλιση» του ΕΣΠΑ 2007-2013, συγχρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και από εθνικούς πόρους.