Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Α"

Αποτελέσματα 29-48 από 147

Η βασίλισσα Μενελαϊς. Είχε και δέντρο (νερατζιά) φυτεμένο μέσα. Εκεί ήταν το φρούριο. Αλλά το χωριό, ήταν μακριά, στο Κουτσομύλι.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1959)
Η Καλυψώ=Σπηλιά

Η Καλυψώ= Σπηλιά. Αρχαίο σπήλαιο της Καλυψώς. Εβάσταξε τον Οδυσσέα 7 χρόνια. Ήμουν ένα πέργουλο (=κληματαριά) και μια σουκιά από τότες. (Μα τώρα έχουνε καταστρεφτή). Έχει δυό μπούκες

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Η Καρυδιά (Τέχοβον) ήταν τσιφλίκι του Αλή Πασιά. Όταν το σκότωσαν τον Αλή Πασιά, ο σουλτάνος επάντρεψε μια γυναίκα από το χαρέμι του μ’ ένα μπέη και του έδωσε τσιφλίκι την Καρυδιά και τη Όρμα, το μισό. Στο χωριό δεν είχε ποτέ Τούρκους

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Η όμμορφη Φραγκιαδοπούλα.

Η όμμορφη Φριαγκαδοπούλα. Πιο πέρα από το Σπήλι, στην επαρχία Αγίου Βασιλείου υπάρχει ένα μικρό χωριουδάκι, ο Βάτος. Σήμερα αριθμεί περί τις 180 – 200 ψυχές. Χωριό μικρό που κατοικείται από προοδευτικούς κατοίκους.Στους παληούς χρόνους της δουλείας, εκεί παράπλευρα σ΄ένα εξίσου μικρό χωριό τον Κισσό κατοικούσαν Τούρκοι αιμοβόρο, που έπιαναν όλα τα πλουσιόχωρα χωριά βυθίζοντάς στο πέλαγος της απελπισίας...

Άγνωστος συλλογέας (1939)
Σπανοβαγγέλης

Η παράδοση αναφέρει ένα περίεργο όνειρό του. Ύστερ’ από την αιχμαλωσία των λόρδων στην Αττική χώρισε απ’ τον λήσταρχο Τάκη Αρβανιτάκη και πεζοπορώντας 17 μέρες, έφτασε στο Πλακένι του Κόζιακα, όπου και λημέριασε. Το βράδυ νειρεύτηκε πως γύρω απ΄ το κεφάλι του είταν μαζεμένες πολλές χελώνες, έχοντας ολοκόκκινα τα καυκιά τους. Το εφιαλτικό όνειρο, ο Σπανοβαγγέλης το έβλεπε για δεύτερη φορά. Τρομαγμένος...

Χατζηγάκης, Αλέξανδρος Κ. (1948)
Η σπηλιά στο Σπαρτοχώρι, έμενε ο Πολύφημος κι έρριξε το λιθάρι κι έφτασε στη θάλασσα. (σπηλιά στο στεφάνι). Το πόρτο ονομάζεται Σπήλια (τα). Εκεί λένε πως άραξε το πλοίο του Οδυσσέα. Εμπήκανε στη σπηλιά και έφυγε απουκάτου από το κριάρι………..

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Η Σπηλιά της Καλυψώς. Είναι αμέσως πίσω από το Στρογγυλάδι (ακρωτήριο). Έχει δυό μπούκες από τη θάλασσα κι όταν βρεθής μέσα, κρυώνεις. Μπαίνουν ολόκληρες βάρκες μέσα. Θα ‘ναι 100 μέτρα μάκρος, 10 μέτρα βάθος και άλλα 10 ύψος. Λέμε στην Καλυψώ «ή στην Καλυψιώ». Λένε ότι εκεί μέσα εζούσε η Καλυψώ και εκράτησε τον Οδυσσέα χρόνια, πριν φύγη για την Ιθάκη. Πάνε συχνά παρέες και κάνουν εκδρομή

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1960)
Η σπηλιά του Κύκλωπα στο Σπαρτοχώρι. Επροχώρησε βαθιά ο Δαίρφελ, μα δεν είχε φως να προχωρήσει

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Η τοποθεσία του χωριού Μαργαρίτα είναι προς τις επάνω της Εδέσσης βουνοκορφές. Βορεινά του χωριού υπάρχει παλαιό φρούριο, «κάστρο», το οποίον εκτείνεται επί βραχώδους κορυφής αποτόμου προς δυσμάς και απροσίτου. Οι κάτοικοι του παληού Πότσεπ είναι ειρηνικοί και φιλόνομοι ζώντες μάλιστα χωρίς χωροφύλακα. Το χωριό έχει 35 σπίτια και 250 περίπου κατοίκους διατηρούντας την πατριαρχική οικογενειακή παράδοσι....

Άγνωστος συλλογέας (1938)
Ήρτε εδώ ο Οπλαρχηγός Γρίβας Θοδωράκης για να πάη στο Μισολόγγι από τη Λευκάδα επήαινε στο Μισολόγγι. Επόδισε στο Μεγανήσι. Ανέβηκε στο Κατ’μέρι (Όχι στον Μάλαμα στο Σπαρτοχώρι. Απέφευγε για τα κόμματα). Τον υποδεχτήκανε και προς τιμήν του, επαίξανε τσι αμάδες, το λιθάρι, σκοποβολή, τους σάλτους.

Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1958)
Ο Μπολίν Ντουϊκίν

Ήταν ένας δυνατός και ψηλός άνθρωπος. Ήταν άρρωστος. Επήγαν από το χωριό να πάρουν μια νύφη από το άλλο χωριό. Στο δρόμο που επήγαιναν εβγήκε η λάμια από το δάσος και ήθελε να πιάση το γαμπρό να τον φάη. Ο γαμπρός ήτανε ανεψιός του Μπόλιν Ντουϊκίν. Η λάμια δεν μπόρεσε να τον φάη τον γαμπρό, η παρέα του όμως φοβήθηκε κ΄εγύρισε πίσω. Τότε παρακάλεσαν τον Μπόλιν Ντουϊκίν να πάη μαζί των για να πάρουν...

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1961)
Παράδοση για τ' Απόκουρο

Ήταν νια βούλα στ’ ιπανάστασ’ τρία αδέρφια παλ’κάρια π’ δε μουργί να τς βάλ’ γούλ’ οι Αλή πασάς, φρούτσι λοιπόν να τς ξιγιλάσ’ να τς πιάσ’ για τα τα ξικάμ’. Κι τα παραγγ’λι, να κατιβούνι τσου κιφαλοβρυσον για να τς φιλουξενήσ’. Αυτοίν δεν ήθιλαν ναρθούνι, αλλά άλλου κοντά τ’ απουφάϊσανι. Πήρανι κι δυο τρία άλλα παλ’κάρια δυνατά, τα ιφέκια τς , τς τσακαράκις τς κι κατέβκανι. Έστρουσαν του τραπέζ’ ικεί...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)
Του μυρισμένου το στενό (τπνμ)

Ήτανε καμμιά βασίλισσα και τη βαστούσανε και τη σκοτώσανε κ’ εμύριζενε όμορφα κ’ εμαζευτήκανε ύστερα από δυο μέρη και τη θάψανε. Από κει ονομάζεται «του μυρισμένου το στενό»

Ήμελλος, Στέφανος Δ. (1959)
Κάποτε εδώ στο χωριό έμεναν μόνον χριστιανοί. Μετά ήλθαν οι Τούρκοι και οι Χριστιανοί για να γλυτώσουν επήγαν σ’ ένα φρούριον, που είναι εκεί επάνω στο βουνό και εκλείσθηκαν μέσα. Όσον καιρό ήσαν οι χριστιανοί κλεισμένοι μέσα στο φρούριο, δεν μπορούσαν οι Τούρκοι να γίνουν κυρίαρχοι στο χωριό. Έπρεπε λοιπόν να εκπορθήσουν το φρούριον. Δια να το εκπρορθήσουν όμως, έπρεπε να τους κόψουν τον αγωγόν,...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1964)
Ιστορία για τη Μουργέλα(Οίστρος, Μυίγα των βοδιών)

Κάποτε στα παλιά ένας «βρυκόλος» (βουκόλος) ήταν ξαπλωμένος σ’ ένα λιβάδι κι έβοσκε τα βόγια του. Εκεί πέρασε ένας διαβάτης ο Χριστός και τον ρώτησε «Που είναι η βρύση να πιω νερό). Ο Βρυκόλος τεμπέλιαζε και δε σηκώθηκε πάνω και τούδειξε με το πόδι «εκεί είναι». Πιο πέρα είναι ένας γιδοβοσκός. Πού είναι η βρύση να πιω νερό ρωτάει ο Χριστός. Από εδώ μπάρμπα από κει μπάρμπα τούδειξε πρόθυμος ο γιδόβοσκος....

Κούβελος, Γεώργιος (1973)
Παραδόσεις των πειρατών

Κάποτε στην περιφέρεια του Πετάσου στην εποχή των κουρσάρων ήταν ένας πατέρας με δύο κοπέλλες τσαι κλώθαν μέσα σ’ ένα δώμα (καλύβι). Εκεί τους πλάκωσαν πριν όμως είχαν σχέδιο. Αυτές τσι’ ο πατέρας είπαν ότι όταν θα ρθουν οι κουρσάροι θα πάμε να τους δώσουμε ρακί (σούμα) τσαι θα βρούμε την ευκαιρία να φύγουμε. Λοιπόν πήγανε αυτοί τσαι τους βρήκανε θέλαν να πάρουν τις κοπέλλες λένε αυτές: πατέρα θέλουμε...

Παπαμιχαήλ, Άννα Ι. (1962)
Παραδόσεις των πειρατών

Κάποτες ήρθανε ληστές κ’ εγδυούσανε τα μαγαζιά. Εχτυπούσαν τις καμπάνες ο κόσμος κ’εκατέβηκαν οι χωριανοί στον Εύδηλο για να γλυτώσουν τα μαγαζιά. Οι ληστές όταν τους είδανε εφύγανε κ’ ετρέξανε κ’ εμπήκανε σε βαταγκιά (=βάτος). Όταν ήμπαν μεσ’ στην βαταγκιά ενός έφυγε το μαντήλι κ’ έμεινε απέξω και το είδανε κι έτσι τους πιάσανε

Σπυριδάκης, Γεώργιος Κ. (1962)
Και του Κρίτζαλη dο gαιρό ήρθαν οι Τούρκ’ να πάρουν dη Μεσεμβρία. Ήρθε το στρατό και κατέβαινε πε κει απ’ τα’ ακρωτήρια, πε του Ραβδά το δρόμο. Και κει στου Χατζηπανιώτ’ τ’ αμπέλ’ είχε μια εκκλησία, Αηγιάννης ωνομαζούνταν. Και πώς ήρθαν ως κει πέρα, κόπηαν τα ήπατά τα και τα ήρθε κρυότητα κι είπαν: - Ας σταθούμε δω πέρα, και το πρωί να ιδούμε τι θα γέν’. Το πρωί σηκώθκαν ο κόσμος κλείσκαν μες στα...

Μέγας, Γ. (1937)
Καλαμάκια τα: ακτή. Εκεί ευρέθη η γυναίκα υπό του Μαυρομιχάλη, κατά την εκεί παράδοσιν. Άλλη παράδοσις είναι ότι ευρέθη εις Άλυκα (βλ. ανωτέρω σελ. 87). Κρυβέdυς, ο: Σπήλαιον εις το οποίον κατά την παράδοσιν προσήγγισεν ένα ξένον πλοίον και αφήκε την γυναίκα, την οποίαν εύρε κατόπιν ο Μαυρομιχάλης και έφυγε με αυτήν εις την Αρεόπολιν (Τσίμοβα).

Βαγιακάκος, Δικαίος Β. (1938)
Κατά τα τέλη του 18ου αιώνος, εις την παρά το Σκούπι (Σοπωτού) σωζομένην σημερόν περιοχήν ονομαζομένην Καθολικήν, ευρίσκετο μονή της ωμονύμου Παναγίας εις την οποίαν ένα πλήθος ελληνόπουλα έπερναν να νάματα των γραμμάτων από τον εκ Σοπωτού ιερωμένον Ιωανίκιον Νείρον, ο οποίος εκτός της γραμματικής μορφώσεώς του ήτο κι’ εξαιρετικός αγιογράφος. Κατ’ εκείνην την εποχήν λοιπόν εφιλοτεχνούσε την ιστορικήν...

Άγνωστος συλλογέας (1930)

Πλοήγηση Παραδόσεις ανά Κατάταξη παράδοσης (κατά Πολίτη) "Παράδοση Α"

Η βασίλισσα Μενελαϊς. Είχε και δέντρο (νερατζιά) φυτεμένο μέσα. Εκεί ήταν το φρούριο. Αλλά το χωριό, ήταν μακριά, στο Κουτσομύλι. ﻿

Η σπηλιά του Κύκλωπα στο Σπαρτοχώρι. Επροχώρησε βαθιά ο Δαίρφελ, μα δεν είχε φως να προχωρήσει ﻿

Η βασίλισσα Μενελαϊς. Είχε και δέντρο (νερατζιά) φυτεμένο μέσα. Εκεί ήταν το φρούριο. Αλλά το χωριό, ήταν μακριά, στο Κουτσομύλι.

Η σπηλιά του Κύκλωπα στο Σπαρτοχώρι. Επροχώρησε βαθιά ο Δαίρφελ, μα δεν είχε φως να προχωρήσει