Αναζήτηση
Αποτελέσματα 5801-5900 από 5927
Απ' το 'λότελα, καλή ν' κι Παναγιώταινα
(1926)
Ανεκτόν και το ολίγον εν περιπτώσει παντελούς ελλείψεως
Βρίσκεις αρφανό; Πάτα το 'ς το λαιμό
Ερμηνεία: Διότι οι τοιούτοι ομοιάζουσι προς τον πλήξαντα τον ευεργέτην άρεν
Αν αρτυθώ να φα' αρνί κι' αν φάω, να φάω ψάρι (ή κι' αν κλέψω να κλέψω ψάρι) κι' αν αγαπήσω και παιδί, νάνε παλληκάρι
Επί του αποστρεφομένου τα μικρά και ευτελή
Ρίχτηκε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Έπεσε της κοιλιάς
(1877)
Ερμηνεία: Επί των προσδοκόντων να διατηρηθώσιν ακόπως
Η αρρώσκεια τζ' η φτώσεια εν το σειρότερον κακόν
(1940)
Η ασθένεια είναι μεγάλον κακόν για τους απόρους, διότι απαιτεί δαπάνην δια καλήν διατροφήν και θεραπείαν
Κατύση του αρφανού τζει πόν νάναι
(1940)
Όσον καλά και αν ζη, δεν ευρίσκει την αγάπην και την φροντίδα των γονέων του
Αρκοντικά πορεύκουνται τζαί σσύλλικα τζοιμούνται
(1940)
Επί πτωχών που διά να επιδειχθώσιν υφίστανται στερήσεις ουσιώδεις
Οι αρκόντοι πάσ' τηδ δεκάραν κάβκουνται
(1940)
Ο πλούσιος, αποβάς φιλάργυρος, φθάνει εις τα άκρα
Άρκοντας τζαί πελλός έν ένα
(1940)
Και ο μέν και ο δε, μη έχων κανενός την ανάγκην περιφρονεί και αψηφεί τους πάντας
Δεν είναι καλό το αστρικό του
(1957)
Είναι κακότυχος, λέγεται και το αντίθετο : έχει καλό αστρικό
Άμον αγρόμηλον κοκκύμελον
(1939)
Σαν άγριο κορόμηλο. Πολύ νέα, όμορφη και ροδαλή, μα ιδιότροπη και στρυφνή
Κουτουρνού 'κ' έν' , χράν 'κ' έχ' !
(1939)
Κίτρινη δέν είναι, θωριά δεν έχει. Ειρωνία γιά κείνους πού αρνούνται μιάν ολοφάνερη αλήθεια. Ανάλογο μέ τό: Δέν είναι Γιάννης είναι Γιαννάκης
Βάστα, γέρο, βάστα
(1943)
Ότι οι γέροι δεν πρέπει, να μοιράζουν την περιουσία τους, όσο ζούν, αλλά να βαστού για τα γεράμτά τους
Αυτός κλέφτει και της Παναγιάς τα μάτια
(1956)
Είναι πολύ τολμηρός κλέφτης
Κάλια λόγια στυο χωράφι παρά μάγκανα στ' αλώνι
Ερμηνεία: Η παροιμία αυτή δηλοί ότι προ τις να επιχειρήση εργασίας τινα μεθ' ενός άλλου πρώτον να συμπληρώση
Σαράντα φας, σαράντα πιείς, σαράτνα δωσ' για τη ψυχή σ', σαράντα δεντρα φύτεψε, να διής λεημοσύνη
(1956)
Σαράντα (άγιοι)...
Το έλεγαν των 40 Μαρτύρων, στις 9 Μαρτίου. Την μέρα κείνη ό,τι έδιναν ήτανε για την δική τους ψυχή, όχι των αποθαμένων, έκαμναν λουκουμάδες και μοίραζαν στους γειτονους, φίλους και συγγενείς...
Το έλεγαν των 40 Μαρτύρων, στις 9 Μαρτίου. Την μέρα κείνη ό,τι έδιναν ήτανε για την δική τους ψυχή, όχι των αποθαμένων, έκαμναν λουκουμάδες και μοίραζαν στους γειτονους, φίλους και συγγενείς...
Βούννου βούννου, δουλαππάτζιμ μου, να κάμης την όντζιάς σου, να φας την καυκαλιάς σου βρε λοϊζή που είσαι τζαί γυρίζεις, τζ΄εν έρκεσαι να φας όρνιθα με το ρίζι!
(1940)
Ερμηνεία: Τας φωνάς της ακούσας ο Λοϊζής, ελθών κοντά της, είδε τον τρίμματον, και τον συνέλαβε. Εις τον Πεδουλάν υπάρχει τοποθεσία Τρίμματος την περί του οποίου παράδοσιν...
Βλ. “ ΚΧ “ ΙΓ σελ. 204 και Βλ. Απομονή 9,10...
Βλ. “ ΚΧ “ ΙΓ σελ. 204 και Βλ. Απομονή 9,10...
Μην τάηζς 'ς του πιδί κι 'ς τουν αγίουν κερί
(1911)
Οι παίδες και οι άγιοι είναι εξ' ίσου απαιτητικοί δια τα υποσχεθέντα αυτοίς. Ο άγιος απιτεί τα υποσχεθέντα αφιερώματα εμφανιζόμενος εν ενυπνίω, πολλάκις δε και απειλών.
Όποιος δεν ακούει του γονιού, παραγωνιάς καθίζει
(1956)
Όποιος δεν ακούει τους γονείς του δεν προκόβει. Ότι κάμεις του γονιού σου, θα σου κάμουν τα παιδιά σου κ' ένα παραπάνω. Τίμα και σέβου του γονείς σου, θα σου κάμουν και τα παιδιά σου εις σε.
Άσπρος κώλος, μαύρος κώλος, θα γίνει στου ποταμού το πέρασμα φανερός
(1951)
Ερμηνεία: Για πράγματα που δεν μπορεί παρά να φανερωθούν, όταν έλθει η κατάλληλη στιγμή
Ο ουρανός τσ' η γη 'μόσα ποτέ κακό να μηγ γένη, τσ' αγ γενή να μη κρυφτή
(1935)
Μόσα = ώμοσαν, ωρκίσθησαν, συνεφώνησαν δι' όρκου
Ο άσπρος με τον κόκκινο, ο ήλιος με το φεγγάρι, κι΄ ο μάυρος με το κόκκινο η στιά με το τηγάνι
(1907)
Ότι το κόκκινο χρώμα εν τη εσθήτι και τοις κοσμήμασιν αναδεικνύει την καλλονήν της λευκόχρου, ενώ τουναντίον ασχημίζει την μελαχρινήν
Σάν απεθάνη ο πλούσιος, δε bαίρνει βιός μαζί dου, μόνου τρείς πήχες σάβανο, που dύνου dό κορμί dου
(1963)
Δηλαδή όλα είναι μάταια
Στ' Απριλιού τις δεκοχτώ έχε το μάτι σ' ανοιχτό, πέρασαν οι δεκοχτώ, άραζε σ' ένα αβγό
(1956)
Δια την ασφάλειαν των ιστιοφόρων πλοίων η ημερομηνία 18 Απριλίου ήτο σταθμός
Όdεν ήπρεπε ('δα, λέει), δεν ήβρεχε gαι το Μά' εdροσολόα
(1963)
Λέγεται για κάτι, που γίνεται παράκερα
Ξέρ΄ η πάπια, πουν η λίμνη κι΄ ο λαός, που ΄dο κυνήι
(1963)
Λέγεται για κάποιον, που δεν έχει ανάγκη συμβουλών ή που ξέρει να προσαρμόζεται κατά το συμφέρον του
Ερωτήξανε, λέει, το λύκο, ιάdα κι' είν' ο σβέρκος του χοdρός, λέει. Ιατί κάνω τη δουλειά μου μοναχός
(1963)
Δηλαδή όποιος κάνει τη δουλειά του μόνος, δεν έχει την ανάγκη κανενός, δεν στενοχωρείται με την συναλλαγή προς τρίτους
Του λωλού το φαΐ πρωτοτρώεται (ή τρώεται πρώτα)
(1963)
Δηλαδή ο ανόητος προσφέρει πρώτος τα δικά του και κατόπιν είναι δυνατό να μην του προσφέρουν οι άλλοι τίποτα
Αν σε φάω εγώ η οχυιά έχει ο Θεός κι η Παναγιά. Αν σε φάη το κονάκι αλοιφίτσα με κεράκι. Αν σε φάη ο γυιός μου αστρίτης πάρτε αξίνες και ξινάρια και σαράντα παλληκάρια
Δια τούτο δηλούται το αποτέλεσμα το οποίο θα προκύξη εκ της δήξεως υφ΄ενός εκάστου των άνω αναφερομένων όφεων
Αρκόντηνεν ο γείτος μας, τζ' αγόρασεβ βρουκάλιν, τζ' αγ κάμη φκυάριν τζαί σαρκάν, τζαί ποιός του συντυχχάνει
(1940)
Αν δε' ευτελέστατα πράγματα γίνεται θόρυβος τι θα συνέβαινε δια σοβαρά; Βρου(φουρ)κάλιν, δεσμίς χ΄ρτου χωρίς σκουπόξυλον, σαρκά δε σάρωθρον από μαζιά, με σκουπομάνικο
Άμα στράψει το Σταυροβούνι εςhει νερά
(1941)
Τα χωρία Κίτι, Τερσεφάνου, Περβόλια, Βρομολαξιά κ.ά έχουν την παρατήρηση αυτή για τη βροχή.
Του έσει άσπρα, φυσά το ζουρτά
(1951)
Όποιος έχει λεφτά, φυσάει τη φλογέρα
Αν σε ΄φαου 'γω η γ - 'Οχίτσα, 'τοίμασε πολλά βοτάνια. Αν σε φάη ο γιός μ' αστρίτης, το ξινάρι και το φτυάρι
(1910)
Αστρίτης είδος εχίδνης, ποικιλοχρόου και λίας δηλητηριώδους
Τσά τρώεις μιά, δυό, τρεις, θυμού τσαί της Παρασκής
(1934)
Εις το καλόν τέλος των πραγμάτων δέον να αποβλέπη τις, καθώς π.χ. Πρέπει να μην εξοδεύη τις τους άρτους της εβδομάδος ασυνέτως διά να μη του λειφθήν την παραμονήν του νέου ζυμώματος, την Παρασκευήν. (Ως γνωστόν οι χωρικοί ...
Του παιδιού μου το παιδί τόχω δυο βολές παιδί (ή δυο βολές είναι παιδί)
(1963)
Δηλαδή η αγάπη στο εγγόνι μας είναι διπλή
Άμα στράψει η Διτζιέλια εν να χαθούμεν τέλεια
(1941)
Διτζιέλια είναι το όνομα μιας τοποθεσίας που βρίσκεται παρά τη θάλασσα, όχι περισσότερο από ένα μίλι απόσταση απο το χωριό Ορμίδια (ή παλιά Καραντίνα). Η παρατήρηση αυτή γίνεται συνήθως νύχτα το φθινόπωρο ή τον χειμώνα από ...
Η αυγή θε ναν το δείξη τίνους μάννα θε να λείψη
(1910)
Μύθος. Μια φορά δύο σύζυγοι είχαν της μαννάδες τους η οποίαις ετρογώσαντε σα συμπεθέραις. Στο τέλος η γυναίκα αποφάσισε να σκοτώση την πεθερά της με το τσεκούρι και το τρόχαγε. Ο άντρας της από μερικά λόγια της εκτατάλαβε ...
Και τ' αρφανά πορεύονται κ' οι χήρες κονομιούνται
(1894)
Σημ. Στίχος δημ. άσματος.
Κάλλιο το μάτι του παιδιού πάρεξ τ' αρχίδι του γαμπρού
(1963)
Εννοείται να βγή
Αν δεν αστράψουν τα Ήρια, α δε βροντήσ' ο Χάνος, στάλα νερό βρίσκεται να σύρ ο Μαυριάνος
(1952)
Τα Ήρια, ο Χάνος και ο Μαυριάνος είναι τρείς τοποθεσίες του κάμπου, στα Δαμουλιανάτα της Παλικής. Είναι κ΄οι τρείς σε κοιλάδα, πάνω από τη θάλασσα. Στα Ήρια ήταν παλιότερα μοναστήρι, που χάθηκε, λέει, από θεική οργή. Ο ...
Απού τα καλά μαζούμενα παίρν' ο διάουλους τα μ' σά κι απ' τα κακά τα παίρν' όλα κι αυτόν αντάμα
(1939)
Ερμηνεία: Επί εκείνου που αδικεί, όστις χάνεται και αυτός πολλάκις
Άσπρο στσυλλί, μαύρο στσυλλί, τσιπ ενι α στσυλλί
(1951)
Ερμηνεία : Άσπρο σκυλί, μαύρο σκυλί, όλα είναι ένα σκυλί
Οι δκυό τον έναν δέρνουν τον τζι οι τρείς καταλαλούν τον τζί οι τέσσερις σκοτώννουν τον τζί οι πέντε κουβαλούν τον
(1951)
Δια να δηλωθή η δύναμις των πολλών
Σ' καζβάρας τ' άσπρα εν' bουά, γιόχτσα τα μαύρα;
(1951)
Ερμηνεία: Της κουρούνας τ΄άσπρα (φτερά) είναι πιο πολλά ή τα μαύρα;
Του τζο 'αρούται το στανϊέρη φήνει το τοσάτσι τσαί σένει σήν bροστσέφα
(1951)
Ο άρρωστος που δε βλέπει γιατρειά, αφήνει το στρώμα και χέζει στο προσκέφαλο. 55. Όταν μια δουλειά δεν πάει καλά, βαριεστίζομε και την παρατάμε. Λεβ. 243
Άσπρον έν το χόν σο βουνόν οι σκυλ' καταπατούν-α, μαύρον εν το γαρύφαλον, πουλούν-α με το τράμιν
(1939)
Για να πειράξουν τις ξανθές και να κολακέψουν τις μελαχροινές λέγανε το δίστιχο
Ασκημέ μου τσαί καλέ μου, τι θα πρωτοφάμε βράδι; - Ομορφέ μου τσαί καλέ μου, τι σκατά θα φάμε βράδι;
(1908)
Η εκλογή του ανδρός ή της γυναικός δεν πρέπει να γίνηται επι τη βάσει του ευειδούς αυτής, αλλά της οικονομικής ευεξίας
Αλλοίμονο σ' αυτόν πώκλεισε τα μάτια του και πάει πίσω τον ήλιο και τ' ορφανά πορεύονται κι' η χήρα κονομιέται (βρίσκει ότι επιθυμεί)
(1966)
Χήρα και ορφανά, προστατεύονται υπό των συγγενών των
Παρά να μί φάη η τσακάλης, κάλια να μι φάη η αρσλάνης
(1941)
Είναι ταπεινωτικού να πάθη τις υπό κατωτέρου ουχί όμως και το να πάθη υπό ασυγκρίτως και ισχυροτέρου. Άριστα είπεν ο Θουκ. “αδικούμενοι οι άνθρωποι μάλλον οργίζονται, ή βιαζόμενοι. Το μέν γάρ από του ίσου δοκεί πλεονεκτείσθαι, ...
Των αρχόdω οι όρνιθες κοιτάζουσι νωρίς
(1963)
Παραδείγματος χάρη: - “Απού τσι τρείς η ώρα κοιτάζουσιν οι όρνιθές μας. -Δεν έχεις ακουστά πως των αρχόdω οι όρνιθες κοιτάζουσι νωρίς; Είναι, λέει καλοπερασμένες και 'ια φτό. Τω φτωχώ ραίνουdαι νάβρου dίστα να φάνε και ...
Η αυγή θε να το δείξη ποιανού μάννα θε να λείψη
(1889)
Σημ. Είναι απόσπασμα του γνωστού ποιήματος η Μάρω ου η υπόθεσις αυτή Η Μ ήθελε να φονεύση την πεθερά της και προς τούτο λαμβάνει συνεγόν τον σύζυγόν της όστις προσποιηθείς λαμβάνει εις τους ώμους του αντί της μητρός του ...
Ο άρκος έφαεν τζ έβρασεν, ο φτωχός έφαεν τζ' ερίασεν, άρκος εποταξάρωσεν τζ' ο φτωχός έβρασεν
Ερμηνεία: Ο πλούσιος φαγών τα πολυποίκιλα φαγητά και πιών οινοπνευματώδες και άλλα θερμαντικά ποτά, εθερμάνθη. Ο πτωχός όμως φαγών το λιτόν φαγητόν του και μη πιών άλλο ειμήν ύδωρ μόνον, εκρύωσεν, αλλά κατόπιν που ήρχισε ...
Στ' ατσιγγάνου την αυλή, δεντρολίβανος αθθεί κι' αθθή κι' αν δεν αθηή, πάλ' ατσιγγανιές βρωμεί
(1917)
Αθίγγανος ο κατ' εξοχήν ρυπαρός και βρωμερός. Λέγεται και ατσίγγανος, τσίγγανος και τσιγγένης. Ο Αθίγγανος θεωρείται ο μάλλον φυλάργυρος, απατεών και αγύρτης εις τας δοσοληψίας του, εξ ου καθ' ημάς και το τσιγγουνιά και ...
Τον Μα' (Μάη) και τον Απρίλη και τον 'Ερινιαστή που κλάνουν οι 'αδάροι και πίνουν οι βοσκοί
(1963)
Συνοδεύεται από κείμενο...
Η αυγή θέ ναν το δείξη τίνος μάννα θε να λήψη
Εις την παροιμίαν ταύτην υπόκειται ο εξής μύθος : Μιά φορά σ' έν αντρόγενο εζούσαν και οι δύο μαννάδες τους. Επειδή οι γριές ετρωγόσαντε σα συμπερθέρες είπ' η γυναίκα του αντρός της ότι πρέπει να λείψη η μά μάννα. Ο ...
Άσκημη, κάτσε να φάμε, κι όμορφη είdα να φάμε;
(1920)
Τι να τη gανης μια γυναίκα εξεβράκωτη (δηλ. Γυναίκα που δεν έχει μιας πεdάρας προϊκα) αμα δεν έχει και αυτή τίποτα; Πάρε μια γυναίκα νάχη προίκα κι ας είναι κι άσκημη. Γιατί μια γυναίκα με προϊκα και άσχημη νάναι θάχη μια ...
Ήβγεν ασπροπρόσωπος
(1941)
Απέδειξε την αθωότητά του
Τη Δευτέρα έχει σκόλη και την Τρίτη παρασκόλη, την Τετράδη και τη Πέφτη κοιτταζόταν στον καθρέφτη, και την Κυριακή ερώτα έχετε, γυναίκες, ρόκα;
(1919)
Ερμηνεία: Λέγεται επί των οκνηρών ή γενικώς επί εκείνων οι τίνες είναι πολύ αμελείς δια τας υποθέσεις των, εις ας θέλουσι να ενασχοληθούσι την τελευταία στιγμή
Η Βαρβάρα βαρβαρίζει και ο Σάββας σαβανώνει κι' ο Νικόλας περαχώνει
(1934)
Η σημασία των λέξεων αυτών, αι οποίαι βεβιασμένως ετέθησαν χάριν παρηχήσεως είναι περίπου ότι από της 4ης μέχρι της 6ης Δεκεμβρίου επικρατεί ψύχος δριμύ και πίπτει άφθονος χιών. Και η επομένη παροιμία εκφράζει εικονικώς ...
Πέντε μήνες ένα δράχτι παλ' ατή της το θαμάχτη πότε το 'νεκα η κολώνα, πότε το 'νεκα η πλατώνα!
(1908)
Πνιημάτιον σκωπτικόν της ευτελούς εργασίας της οκνηράς γυναικός
Απ' αστραπές κι από βροdές κι από βροχή και χιόνι κι απ' άτεκνο κι απ' ακριβό ο Θιός να σε γλυτώνη
(1963)
Δηλαδή, ο άτεκνος και ο φιλάργυρος είναι κακοί, όσο και η αστραπή
Α δεν αστάψη δε βροdα, κι α δε βροdα, δε βρέχει, κι α δεν αρχέψη η βροχή ο ποταμός δε dρέχει
(1963)
Δηλαδή, κάθε πράγμα έχει την αιτία του, το προηγουμενό του
Άρτσι βούρτσι και λουλάς
(1926)
Σε μερικά μέρη το έλεγαν, ίσως αυτό να συμπληρώνη το πρώτον ότι όχι μόνον επιτρέπουνταν ελευθεροστομίες και παρεκτροπές αλλά και η ελευθερία να καπνίζουν το τσιμπούκι και να ρουφούν τον ναργιλέ.
Άσπρη κάτασπρη δε φελά μόν να μελαχροινίζη να ντόχη τσαί η όψη της να ροδοκοκκινίζη. Άσπρη κάτασπρη δε φελά χωρίς το κοτσινάδι σαν το ψωμί τ' ανάλατο ας τιν' τσαί σιμιγδάλι
(1908)
Γνωμικόν περί του κάλλους των γυναικών
Εξήβεν ασπροπρόσωπος
(1881)
Ερμηνεία: Επί του δυστυχεί επιχειρήσεων ευτυχώς αποπερατούντως
Εώ σου λέω να κάμης χίλια πρόβατα (ή: ζα), εσύ δεν θες; ... νοργιά (ή: τρίχα) (ή: τρίχα να μην απολάψης)
(1963)
Λέγεται όταν κάποιος δεν δέχεται ή δεν ακολουθή τις συμβουλές μας
Ο άρκοντας έφαν τζ' έβρασεν, τζ' ο φτωχός έφαν τζ' ερίασεν. Έφαγ' ο πλούσιος κ' εζεστάθη, έφαγε κι ο φτωχός κ' εκρύωσε
(1948)
Ερμηνεία: Θέλει να πη πως ο πλούσιος διαθέτει πολλά λεφτά για το φαί του, ώστε να ζεσταίνεται, ενώ ο φτωχός ο καημένος ψοφοπεινάει και κατ' ανάγκη κρυώνει
Θέλω να σύρω λεβεντιά και καταντιά δεν έχω. Μου λείπ' η σέλλα του βρακιού, τα δυό τα πηδουνάρια!
(1931)
Ειρωνικόν δίστιχον δια τους οιηματίας, δια τους υπέρ την αξίαν των επιδεικνυομένους
Τον άκαφτο τον εϋρεύγασι να τόνε κάψουσι gαι δε dον ευρήκασι
(1963)
Ερμηνεία: Όλοι οι άνθρωποι έχουν ζήσει τον καημό του θανάτου κάποιου ή κάποιων δικών τους ανθρώπων. Λέγεται σαν παρηγοριά
Πιότερο gαιρό θένε τά λεφτά νά τά φυλάξης, παρά νά τά δουλέψης
(1963)
Δηλαδή χρειάζεται μεγαλύτερη ικανότητα νά διατηρήσης ένα χρηματικό ποσό παρά όση χρειάζεται γιά νά τό κερδίσης
Άστραψε απ' το Ζάλογγο, δέσε μέσα τ' άλογο
(1963)
Εννοεί το Ζάλογγο (Άνω και Κάτω) της Παραμυθιάς. Η λαΐκή μετεωρολογία παρετήρησε ότι άμα αστράφτει από εκεί, θα έχομεν καταιγίδα ή χιονοθύελλα. Εννοείται ότι αυτό ισχύει δια τα χωριά της Ντουσκάρας – προκειμένου περί ...
Αν σε δαγκώσω εγώ η οχιά έχεις παρηγοριά αν σε δαγκώσ' ο γυιός μ΄Αστρίτς σακία, βότανα κ΄ αξινάρια
(1953)
Σχετική παροιμία με τα δήγματα των ερπετών και εντόμων
Άρτσι – βούρτσι
(1928)
Την πριν της Απόκρεω εβδομάδα δεν νηστεύανε την Τετάρτη και την Παρασκευή από κρέας κι ήτανε τότε άρτσι-βούρτσι.
Κάλλια σκύλλο από τη Τρύπη παρά φίλο Βρεστενίτη
(1923)
Ούτω σημειοί ο Κ. Νεστορίδης. Οι Οινούντιοι λέγουσι το ορθότερον
Άρκος έφαν τζ' έβρασε, τζ' ο φτωχός ερίασε ο άρκοντας επέθανε, τζ' ο φτωχός εγλύτωσε
(1940)
Υπερσιτιζόμενος ο πλούισος ακολουθών την όρεξιν του και όχι την διαιτητικήν παραβλάπτει την υγείαν του, διακινδυνεύων και την ζωήν του ενώ ο πτωχός τρώγων ό,τι έχει δεν απειλείται από τας εκ του υπερσιτισμού νόσους
Ο δάβολον άλλο δουλείαν 'κ' είχεν, τα παιδία 'τ' εσυνεσέβεν
(1931)
Ο διάβολος άλλη δουλειά δεν είχε και τα 'βαλε με τα παιδιά του. Σαντ. Χαλδ. Επί αέργου ασχολουμένου είς πράγματα απρεπή και οχληρά είς τους άλλους. Παραλλαγαί: “Ο δάβολον δουλείαν κ' είχεν, ετζούμπιζεν τα παιδία 'τ'” ...