Αναζήτηση
Αποτελέσματα 9601-9687 από 9687
Που μένα τουν Αλή σι σένα τουν Καραλή ου γάϊδαρους που μ' έδουσις νέ λαλεί π' λαλεί. Για σαράντα πέντι, για διαβόλους σι παίρνει.
(1923)
Σι σένα = Είς σε., νέ = ούτε
Ti me vuθulie alanni poddi karpo den ganni = Όποιος με γελάδες οργόνει, πολύ καρπό δεν κάνει = Chi con vacche ara, molto grano non fa
(1950)
Vuθulie = βους θήλεια. alanni = ελαύνω (βλ Λεξ. Δελτίον 3, 97...). Από τους ελληνόφωνους της Bova Καλαβρίας
Αν δεν έρθου τ' άη Στρατηγού, θάρθου τ' άη Φιλίππου, κι α δεν έρθου τ' άη Φιλίππου, θάρθου τα Νικολοβάρβαρα, με παιδιά μου, με σκυλιά μου μ' όλη τη φαμελιά μου, τους ρασοφόρους προσκυνώ, τους ρασοφόρους χαιρετώ και με τα γδύμνια κουκολάτα έχω ντράβαλα με δαύτα
Στρατηγού σημαίνει του Αρχαγγέλου Μιχαήλ
Αγάν εζητούσαμε και γιουμπρουκτσή ευρήκαμε
(1923)
Αγάδες ελέγοντο ως γνωστόν οι στρατηγοί (εξωτερικοί αγάδες) και οι αυλικοί (εσωτερικοί αγάδες). Υπό του ελληνικού όμως λαού ωνομάζοντο όλοι οι Τούρκοι στρατιωτικοί
Σαν ο διάβολος το λιβάνι
(1950)
Ερμηνεία: Η φράσις συμπληρώνεται αναλόγως των περιστάσεων με το προτασσόμενον ρήμα φεύγει ή φοβάται και λέγεται επί ανθρώπου αποστρεφομένου τι μέχρι απεχθείας. Εις την φράσιν υπόκειται η αρχαία δοξασία των Ανατολικών και του Ελληνικού λαού, ότι τα δαιμόνια δεν ανέχονται τας οσμάς και η ελαχίστη αίσθησις αυτών τρέπει αυτά εις φυγήν...
Πβ. Ημετέραν μελέτην “Εξορκισμοί και εξορκισταί” εν τη Επετηρίδι της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών 3, 225-234. Πβ. Και Νικολάου Πολίτου Παροιμ. 4, 402...
Πβ. Ημετέραν μελέτην “Εξορκισμοί και εξορκισταί” εν τη Επετηρίδι της Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών 3, 225-234. Πβ. Και Νικολάου Πολίτου Παροιμ. 4, 402...
Βεζίρης έγινες, αλλ' άνθρωπος δεν έγινες
(1923)
Η δευτέρα και η τρίτη προήλθον δια μεταφράσεως εκ των τουρκικών : 1) Τιούρκ dανισ' μεντ ολούρ, αdάμ ολμάζ και 2) Όλλούμ, πασ'ά ολdούν, λάκιν αdάμ ολμαdούν, εις τας οποίας υπόκεινται ο γνωστός μύθος του Τούρκου, όστις γενόμενος Βεζίρης (πασάς κατά...
Παιδί μου, πασάς έγινες, αλλ' άνθρωπος δεν έγινες
(1923)
Λαογρ. 71...
Η δευτέρα και η τρίτη προήλθον δια μεταφράσεως εκ των τουρκικών : 1) Τιούρκ dανισ' μεντ ολούρ, αdάμ ολμάζ και 2) Όλλούμ, πασ'ά ολdούν, λάκιν αdάμ ολμαdούν, εις τας οποίας υπόκεινται ο γνωστός μύθος του Τούρκου, όστις γενόμενος Βεζίρης (πασάς κατά...
Η δευτέρα και η τρίτη προήλθον δια μεταφράσεως εκ των τουρκικών : 1) Τιούρκ dανισ' μεντ ολούρ, αdάμ ολμάζ και 2) Όλλούμ, πασ'ά ολdούν, λάκιν αdάμ ολμαdούν, εις τας οποίας υπόκεινται ο γνωστός μύθος του Τούρκου, όστις γενόμενος Βεζίρης (πασάς κατά...
Βασιλικός ορισμός και τα σκυλιά δεμένα
παροιμία “το σύγνεφο κι ο βασιλιάς σε προφθάνουν όπου κι αν πας (Ζωγ. Αγών 1, 201), απ ουδεμία δι' αυτής εκφράζεται έννοια δικαίου...
Δό μ', κυρά μ', τον άντρα σ' και σύ κράτα τον κόπανο
(1873)
Ερμηνεία: Λέγεται και εκείνου όστις αιτείται τι παρά τινος, όστιςέχει άμεσον ανάγκην αυτού. Η παροιμία εγεννήθη ώς εξής: Γυνή τις χήρα ηράτο τούανδρός γειτονίδος αυτής ή φίλης της, καλοφλεγομένη δε υπό τολυ πάθους απετόλμησε ...
Κάποιον θα πάρ' ο διάβολος από τους δυο
(1912)
Μιά φορά ένας είχε δύο γαμπρούς, έναγ κεραμιδά και έναμ περιβολάρη. Μια ημέρα αποφάσισε να πάη ναν τους ιδή. Εκεί που ρώταγε τογ καθένανε πώς περνάει, ο περιβολάρης του έλεγε: “Αν δε βρέξη, θα με πάρ΄ο διάβολος, θα ξεραθή ...
Tis pao assadia pai καlα = Όποιος πάει σιγά πάει καλά = Chi να piαnο, να sαnο
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απουλιάς
To siddo ti alestai den danganni = Το σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκάνει = Il cane che abbaia non norde
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Bova Καλαβρίας
To siddo pu alifta 'ph dakkanni = Το σκυλί που γαυγίζει δεν δαγκάνει = Il cane che abbaia non norde
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απουλίας
Arcobaleno to porno emba sto spiti, arcobaleno atto vrai emba sto polemisi
(1950)
Από τους ελληνοφώνους του Zollino της Απουλίας
Από το κεφάλι μου ώς τον κ... μου, δεν μπορώ να μάθω την αλήθεια
(1889)
Ευρισκόιμενος εις τας Αθήνας έβγαλε εις τα οπίσθια έν ασπειρί. Δια ν αμάθη πόσον ήτο μεγάλο έκραξε έναν να του το ιδή, και αυτός του απεκρίθη, είναι σαν ρεβίθι, κράζει άλλον έπειτα τον ρωτά, και του λέγει είναι σαν καρύδι, ...
Motti vzexi me ton ijo ourmajutte i alipune = Σαν βρέχει με τον ήλιο, παντρεύεονται οι αλεπούδες = Quando piore col sole, si sposano le volpi
(1950)
Από τους ελληνόφωνους του Zollino της Απουλίας
San evrexi me ton ilo prandeguonde i alupude = Σαν βρέχει με τον ήλιο, παντρεύεονται οι αλεπούδες = Quando piore col sole, si sposano le volpi
(1950)
Από τους ελληνόφωνους της Βονα Καλαβρίας
Pos ene h izza ercete i izzaredda = Όπως είναι η γίδα γίνεται το κατσίκι = Com' e la capra viene la capretta
(1950)
Izza = από το αιγίτσα
Liri ti ppuri mbika sti mmoni, liri ti ννταδία mbika stin dulia
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Bova Καλαβρίας
Ti fenni me tin nista den ganni tsikkinia = Όποιος υφαίνει τη νύχτα δεν κάνει ποκάμισο = Chi tesse di notte non fa camicia
(1950)
Από τους ελληνοφώνους της Bova Καλαβρίας
Tis feni nifty e kkanni madi = Όποιος υφαίνει τη νύχτα δεν κάνει ποκάμισο = Chi tesse di notte non fa camicia
(1950)
Από τους ελληνόφώνους του Zallino της Απουλίας
I izze ipane panta stes tajae = Οι γίδες πάνε πάντα στους κρημνούς = Le capre vanno sempre nei precipizi
(1950)
Izze = αιγίτσαι, tajae = ιταλική tagliate
Πήρε τα παπουτσια του
(1927)
Ερμηνεία: Ενταύθα υπόκειται η εικών ανθρώπου, όστις μέλλων να εξέλθη του οίκου, λαμβάνει κατά παλαιόν έθιμον τα υποδήματα, οίτινα παρά την θύραν είχεν εκβάλλει, και απέρχεται. Δεν είναι εν τουτοις απίθανον εις τινα μέρη η ...
Το λύκον ετραυαγγέλιζαν κ' εκείνος έλεεν, τι ποπά τα πρόγατα πούκες εδέβαν
ΑΠ 344: κι ατός ε. “του π. τ' αιίδα ακα'ν πάγνε
Το 'χει δίπορτο
(1950)
Δίπορτο σπίτι είναι το έχον δύο θύρας, την κύριαν και ετέραν δευτερεύουσαν πολλάκις αφανή. Επί τουρκοκρατίας ο Χριστιανός ο υφιστάμενος επίθεσιν υπό Τούρκων εις την κυρίαν είσοδον ηδύνατο να διαφύγη διά της οπισθίας, αν ...
Γλειφ' το, αφέντη Δεσπότη, γιατί μυρίζει από μυρώνι
(1953)
Είπαν οι Μαυρικιώτες εις τον Δεσπότην που έγλειφε το κοκκαλάκι του αρνιού
Ποιός εἰδε το Θεό και δεν τον εφοβήθη!
(1950)
Η φράσις επί εκδήλου θυελλώδους οργής ανθρώπου η επί μανίας των στοιχείων της φύσεως με αποτελέσματα ολέθρια. Ο λέγων θέλει να δηλώση ότι η έκρηξις αυτή επροξένησε τόσον τρόμον, όσον θα ήσθάνετο τις αν έβλεπεν αυτόν τον ...
Από το εν μέρος το εκ του κατά Λουκαν Αγίου Ευαγγελίου και από το “Μπισμιλλιαΐ ραχμάνι, ραχίμ
(1939)
Τον έλεγεν ρητώς, έτι να παύση να δοξάζη
Γέροι θέλουν χαϊδέματα, αγάδες θέλουν άσπρα (Λαογραφ. Αρχείον. Εκ Γορτυνίας (3)
(1923)
Πρός τους επιδιώκοντας να επιτύχωσι τι.
Το κακογίνωτο φλουρί, που δε το θέλει ο νόμος, αδύνατο να το χαρή ο τρίτος κληρονόμος
(1912)
Ερμηνεία: Η αδίκως και παρανόμως ιδιοποιουμένη ξένη περιουσία, δεν είναι μόνιμος. Της αδικίας αι συνέπειαι δύνανται να επιβαρύνωσι και αυτούς του αδικήσαντος τους απογόνους
Αν ακούης τους Τούρκους, βάϊ στους Ρωμιούς, αν ακούης τους Ρωμιούς, βάϊ στους Τούρκους
(1923)
Εκ της αντιθέσεως των θρησειών μετηνέχθη εις τους μεταδίδοντας ειδήσεις εναντίας αλλήλαις.Δια της πρώτης παροιμίας δηλούται η ζωηρά αντίθεσις μεταξύ Ελλήνων(Ρωμιών) και Τούρκων εις ότι αποτελεί την ζωηροτέραν
Νά 'βγαιναν οι ελιές κρασί κι' οι αλιγαριές τό λάδι οι πεθαμένοι καί νεκροί θά βγαιναν άπ' τόν Άδη
(1887)
Ερμηνεία: επί τών αδυνάτων νά συμβώσι. Εξ άσματος δημοτικού
Το λύκον είπαν ατον “θ' εφτάμε σε τ'ζοπάνον” εκείνος πα έκλαψεν “ντο κλαίς;” είπαν άτον- “κ' ινανεύ ατο” είπεν
Είπαν 'ς το λύκο ''Θα σε κάνωμε τζοπάνη'' κ' εκείνος έκλαψε ''Γιατί κλαίς;'' του είπαν, ''Δεν το πιστεύω'' είπε
Όταν βρέχη η Μέσα Μάνη τίποτε νερό δεν κάνει και όταν βρέχει η Καλαμάτα όλα τα βουνά γεμάτα
Ερμηνεία: Όταν το θέρος παρατηρούσι ότι η Μέσα Μάνη έχει σύνεφα, προσμονεύεται βροχή, τότε η ηλιόλουστη Μάνη δεν έχει ελπίδα βροχής, όταν δε η Μεσσηνία συνεφιάζει τότε ολόκληρη η Μάνη έχει βροχή
Το Μάη γαδάρα μην πάρης και τη Λαμπρή γυναίκα
Τι ακριβώς εννοεί ο λαός της Ρόδου με το ανωτέρω γνωμικόν δεν γνωρίζομεν. Πάντως όμως έχουν υπ΄ όψιν των την κατά τον μήνα εκείνον γνωστήν περίοδον των πεισμόνων ζώων η οποία τα καταντά απερισύλεκτα ως μας γνωρίζει η γνωστή ...
Τρεις που μ' έχεις, τρεις που σ' έχω και τρεις πουναι το παιδί, εννιά, παρ' του και μια σκούφια
Ερμηνεία: Σύζυγος τις παρατηρήσας εις την γυναίκα του, πως τόσον νωρίς εγέννησεν, ενώ δεν παρήλθον εννέα μήνες από του γάμου των, έλαβε την ανωτέρω απάντησιν. Λέγεται λοιπόν η παροιμία επί των δικαιολογουμένων γυναικών ...
Φράξε το ρέμα στην πηγή να μη γενή ποτάμι, γιατί αν γενή, δεν σταματά, ότι κανείς κι αν κάνη
(1953)
Δηλαδή εις κάθε κακόν που δύναται να σου συμβή, πρέπει ευθύς εξ' αρχής να δώσης την δέουσαν προσοχήν, καθόσον βραδύτερον θα είναι αδύνατον ή δυσκολώτατα να θεραπευθή
Βάνει κι' η κοσκινού τον άντρα της με τους πραματευτάδες
(1912)
Εν τη παροιμία ταύτη ανευρίσκομεν τα στοιχεία της λαϊκής πεποιθήσεως περί του τις είναι έμπορος. Ο λαός δεν είναι όσον ο εμπορικός νόμος αφειδής εν τη απονομή της ιδιότητος ταύτης. Η σύζυγος του πωλητου κοσκίνων, η θεωρήσασα ...
Τί γλυκό ν' το γάλα! Πού το είδες; Το είδ' ο μπάρμπας μου, που το 'τρωγε ένας άλλος στην πέρα μεριά
Βλ. αυτ. ομοίας : Σερβικήν
Ο κάμπος το βλέπει κι' ο λόγγος τ' ακούει
(1955)
Δηλαδή, όταν είσαι στον κάμπο, σε βλέπουν ότι κάνεις κι όταν είσαι στο λόγγο,σ' ακούν ότι λες
Ο ένας τό μακρύ του κι ο άλλος τό κοντό του
(1950)
Από τήν πλήρη έκφρασιν “ο ένας έλεγε τόν μακρύ του λόγο κι ο άλλος τόν κοντό του λόγο” εγεννήθη η ανωτέρω βραχυλογία επί γνωμών αντιθέτων λεγομένων απλώς πρός συζήτησιν καί όχι πρός συνεννόησιν. Αλλά παραλειφθέντος του ...
Όποιος ξοδεύει δεκοχτώ και δε σοδεύει τριάντα, στη φυλακή τον βάζουνε και δεν ηξέρει γιάντα
(1912)
Συνιστάται η μετριότης των οικιακών δαπανών και η οικονομία, ήτις ευλόγως εθεωρήθη ως μία των αρραγών βάσεων, εφ ων στηρίζεται το εμπόριον. Ούτω κ΄ εν τω εμπορικώ νόμω, ο έμπορος κηρύσσεται χρεωκοπίας ή συνεπής φυλακίζεται ...
Έχει ο Θεός
(1950)
Ευχή του ευρισκόμενου εις αμηχανίαν προ πάντων οικονομικήν, δηλαδή έχει ο Θεός πολλά αγαθά ώστε ελπίς να δώση και εις ημάς. Ότι ούτε νοείται το συμπλήρωμα της φράσεως μαρτυρεί η χαριτολόγος φράσις του Μακεδονικού ιδιώματος ...
Ούτε το διάβολο να ιδής, κουμπάρε μου, ούτε το σταυρό σ' να κάμ' ς!
(1953)
Ερμηνεία: Προκειμένου περί ανθρώπων αχαρακτηρίστων και ασυνειδήτων, οι οποίοι κατά την κοινήν έκφρασιν, δεν έχουν ίσιο κρέας απάνω τους. Με τους ανθρώπους αυτού του είδους, όχι υποθέσεις δεν πρέπει να έχεις μαζί τους, αλλ' ...
Γης Μαδιάμ
(1943)
Ολόκληρη η παροιμία στηρίζεται σε μια λογοπαικτική σύμπτωση, που οφείλεται σστην παρήχηση έξω από κάθε λογική. Η γη Μαδιάμ είναι μια χώρα ή πόλη στην Αραβία κοντά στην Ερυθρά Θάλασσα και τίποτε το ανώμαλο και καμμιάν ...
Όποιος δουλεύει βασιλιά, πρέπει το νου του νάχη! Όχι το νου του βασιλιά παρά τον εδικό του
(1959)
Ο Κανάρης δεν είχε να πληρώση τα δίδακτρα για να φοιτήση ο γιός του στη Σχολή των αξιωματικών του Ναυτικού, επειδή ο Όθωνας αντιπαθούσι τον θρυλικό πυρπολητή σαν παλαιό οπαδό του Καποδίστρια, και αρνιόταν να χορηγήση στο ...
Questo non e vero; l' amore fa semfre bella vit, e ci e sfirone a grandi cose. Il matrimmonio condito dall' amore e una digrazia
Ο εκδότης της παροιμίας Aurelio Gotti
Όταν ο μήνας έχει ρω βάλε μέσ' 'ς το κρασί νερό, όταν ο μήνας έχει ρω, μη βάλης μέσ' 'ς το κρασί νερό
(1917)
Όταν ο μήνας έχει ρω = Μάϊος, Ιούνιος, Ιούλιος, Αύγουστος
Ταύτα Μ' έλεγεν η νόννα που την γραιά, πολλών καυκάλων Λείπε πόρτες των μεγάλων Γιατ΄ εκεί παιδί μου χάνεις την ψυχήν σου την ζωήν σου Συχν΄ ακόμη το πουγγί σου
Ερμηνεία: Τούτο ίσως εκγεγραμένου τινός ποιήματος
Της Κυριακής χαρά και της Δευτέρας λύπη
(1950)
Η φράσις επό πράγματος φαινομένου μεν ωραίου, αλλά φθειρομένου ταχέως, πράγματος δηλαδή, το οποίον το χαίρεται κανείς την Κυριακή και το κλαίει την Δευτέραν. Η χρήσις των ονομάτων Κυριακή και Δευτέρα δεν είναι τυχαία και ...
Πάρε πόδι
(1950)
Εις την Δημητσάναν προς τον μη θέλοντα ή βραδύνοντα να προσελθη λέγεται ειρωνικώς και εις τονον επιπλήξεως πάρε πόδι κ' έλα! Επειδή το πόδι είναι όργανον του βαδίσματος, αυτό πρέπει να κινήση τις και επί το εικονικώτερον ...
Άλλα πάσχει ο γάϊδαρος κι' άλλα ο γαϊδουργιάρης
(1916)
Μιά φορά ένας γάϊδαρος είδε τον αφέντη του όπου έβανε το ψωμί του 'ς το τράστο γιά να φάη το γιόμα 'ς το χωράφι και είπε με το νού του. Άμα πάμε 'ς το χωράφι ο αφέντης μου θά κρεμάση το τράστο με το ψωμί 'ς τή συκιά πού ...
Θέλοντας ο βλάχος και μη θέλοντας ο ζωγράφος, φόρεσε και σύ Χριστέ κόκκινα τσαρούχια!
(1953)
Ένας βλάχος συμφώνησε γνωστό του ζωγράφο να του φκιάση μια όμορφη εικόνα του Ιησού Χριστού, υπό τον όρον τα υποδήματα να είναι τσαρούχια κόκκινα! Δεν φορούσε ο Ιησούς Χριστός, αλλά υποδήματα, που συνήθιζαν τότε και οι άλλοι ...
Γαλάτα και μαλλάτα και τ΄ άρνί θηλ'κο!
(1953)
Ερμηνεία: Εύχεται και οι προβατίνες να έχουν αφθονο γάλα και πολύ μαλλί και αρνί να είναι θηλυκό λκαι όχι αρσενικό. Λέγεται δι΄εκείνους που τα θέλουν όλα δικά τους και οι άλλοι ας πάρουν όχι τα ανήκοντα εις αυτούς ή ελάχιστα μόνον
Του βάζω γυαλιά
(1950)
Η φράσις σημαίνει είμαι αξιώτερος, ικανώτερος από αυτόν ή τον παίζω ΄ς τα δάχτυλα ή τον απατώ. Προς ερμηνείαν αυτής είναι ανάγκη να ορμηθώμεν από τας ιδιωτικάς χρήσεις. Εις τη Ζάκυνθον βάρ τα γυαλιά σου σημαίνει πρόσεχε. ...
Βαστώ, κρατώ τη θέσι μου, τον βάζω ΄ς τη θέσι του
(1950)
Κυριολεκτικώς το βαστώ ή κρατώ τη θέσι μου δηλοί δεν εγκαταλείπω την θέσιν μου, ώτε να την καταλάβη άλλος, κατέχω αυτήν στερεά. Αλλά προς την θέσιν από τοπικής απόψεως παρωμοιώδη η κοινωνική θέσις από ηθικής απόψεως και ...
Μιά 'ς τό καρφί καί μιά 'ς τό πέταλο
(1950)
Η φράσις επί ανθρώπου μή έχοντος γνώμην σταθεράν, αλλ' επαμφοτερίζοντος κατά μεταφοράν από τόν πεταλωτήν, όστις καρφώνων τά καρφιά κτυπά καί εις τό πέταλον τό σφυρί τό μέν διά νά λάβη καί τούτο τήν προσήκουσαν θέσιν, τό ...
(Οι άλλοι όλοι) βαστούσαν τες γυναίκες των από τες βρακοζώνες
(1939)
Ερμηνεία: Συστράτευσαν τα γυναικόπαιδα, δεν ήσαν ικανός δια τα όπλα
Μη μπιστευτής τον φίλο σου, του ειπής το μυστικό σου κι' αυτός του φίλου θα το ειπή, κ' είναι κακό δικό σου
Ερμηνεία: Ότι η εχεμύθεια δεν είναι προτέρημα κακόν και ότι δεν είναι φρόνιμον να εμπιστεύηταί τις το μυστικόν του εις άνθρωπον περί της εχεμυθείας του οποίου να μη έχη αρκετά δεδόμενα
Δεν έχει 'ς τον ήλιο μοίρα
(1950)
Ο λαός δια να χαρακτηρίση ένα άνθρωπον τελείως άπορον, φαντάζεται αυτόν ως στερούμενον του δικαιώματος ν' απολαμβάνη και αυτό το ηλιακόν φως και την ηλιακήν θερμότητα. Δεν έχει αυτός μερτικό μήτε 'ς τον ήλιο, όστις εν ...
Δεν έχει πίστι, Θεό, δεν έχει το Θεό του
(1950)
Η φράσις δεν έχει πίστη ή Θεό λέγεται επι ανθρώπου εξωλεστάτου, διότι πάντοτε ο άθρησκος άνθρωπος εις την φαντασίαν του λαού παρίσταται ως τοιούτος. Η δεύτερη φράσις, δεν έχει το Θεό του περιέπεσεν εις ειδικωτέραν χρήσιν ...
Σκλάβα με θωρείς και παρθενιά γυρεύεις;
(1923)
Η λέξις ενταύθα την εξ αιχμαλωσίας η αγοράς δούλην τουρκικης οικογένειας, Η τελευταία συναπτει μετά της φιληδονίας και την ύβριν του τουρκου προσ τον ίδιον οίκον, του οποίου το υπηρετικόν προσωπικόν δεν δύναται να εργάζεται ...
Που πάρη χίλια πέρπυρα και κακοειδή γυναίκα, τα πέρπυρα πηγαίνουνε κι' η κακοειδή απομένει
Παλαιοτάτη μνεία της παροιμίας αυτής παρά τους Βυζαντινούς είναι η εξής: Είδ' έχει τέχνην, άπεχε, αν έχη και λογάριν διαβαίνει το λογάριον και συ το πάθος έχεις (ΙΕ' αιών – Αλεξίου Κομνηνού, παραινετ. Ποίημα στιχ. 532-3 (Wagner))
Προικ' από χίλια πέρπερα και κακαϊδού αν πάρης, τα χίλια παν δεν έρχονται, κι η κακαϊδού σου μένει
(1912)
Ούχι η προιξ άλλα τα πνευματικά ηθικά και ψυχικά πλεονεκτήματα της γυναίκας λογίζονται ως τα μόνα άξια προσοχής
Ο λύκος έχει το σβέρκο χονδρό γιατί κάνει τη δουλιά του μόνος του
(1936)
Σημείωση: Για να γίνη μια δουλιά μας καλή πρέπει να ανακατευτούμε οι ίδιοι και να μην αναθέσουμε σε άλλους που δεν θα έχουνε το ίδιο ενδιαφέρον
Έπιασα έναν Τούρκο. - Φέρ' τον κάτω. - Τον φέρνω, μα δεν έρχεται. - Ας τον κι' έλα μοναχός. - Τον αφίνω, μα δεν μ' αφίνει
(1923)
Παραλλαγαί αυτής αντί της λέξεως Τούρκος έχουν την λέξιν κλέφτης, ερμηνεία: η πέμπτη φιλοπαιγμόνως πως δηλοί ότι όχι μόνον είναι κακός ο Τούρκος, αλλά και επ' αυτοφώρω συλλαμβανόμενος άδικων απειλεί τον αδικηθέντα
Εσκότωσαν ένα βλάχο στην πούτσα μου το γράφω
Η παροιμία έχει την εξής ιστορίαν : Υπήρχε κακούργος, οι πάντες εφοβούντο και ουδείς ετόλμα να τον βλάψη ή να τον φοβίση. Ιερεύς τις σεβάσμιος και του κόσμου έμπειρος ανέλαβε να σώση την κοινωνίαν από τοιούτον τέρατος δια ...
Λύσε με από τούτο το παλουκάκι και δέσε με στ' άλλο!
(1953)
Ήτο θανατοποινίτης και επρόκειτο να εκτελεσθή, αλλ' εν τω μεταξύ, όσο να τον δέσουν στο άλλο, του ήλθε χάρις. Ήτοι σε μια απελπιστική περίσταση και το ελάχιστον χρονικό διάστημα, χρήσιμο και ωφέλιμο είναι κάποτε
Ζώχο ζώχο έτρωγα, τα φίδια δεν φοβάμαι!
(1953)
Όλα τα χόρτα, ως γνωστόν, προπάντων τα άγρια χόρτα, είναι αντιτοξικά, με άλλα λόγια εξουδετερώνουν τα διάφορα δηλητήρια, τα οποία βλάπτουν τον οργανισμόν, είτε των ανθρώπων είτε των ζώων. Ο βασιλεύς όμως των αντιτοξικώνμ ...
Με τον ήλιο τα βγάζω, με το ήλιο τα βάζω, δρόμο δρόμο τα πηγαίνω, σε ξερό λάκκο τα ποτίζω, σε ξερή αγκορνιτσιά τα σταλίζω, τί έχουν τα έρμα και ψοφάνε;
(1949)
Η παροιμία είναι κοινοτάτη. Περί σημασίας δ' αυτής βλ. Λαογρ. Δ' 319 και 745. Άξια προσοχής είναι η επέκτασις αυτής προς επίτασιν της σκωπτικής έννοιας. ΣΤ. Δ. Βάζω = ή τα βοριάζω, Γκόρτσια = η αχλασιά
Ομπρός είμαι γέροντας, οπίσω νεούτσικος, βρέφος σάν τό πουλί τής Αθηνάς – σοβαρό γέρικο ομπρός οπίσω ωρά μικρή, ασκόπουλο
(1889)
Τά έλεγεν εις Αθήνας όταν ήλθεν από τό Ναύπλιον καί ελογάριαζε παίζοντας τούς μήνας του, ως νά είχε γεννηθή όταν εξεφυλακίσθη από τό Παλαμήδι
Ο Επίσκοπος του Δαμαλά
(1912)
Οι ισχυρισμοί του ελλογίμου κ.Φ.Κουκουλέ (πρβλ. Λαογραφ. Β΄ σελ. 548) περί της παροιμίας του επισκόπου Δαμαλά, ότι δηλ. Αυτή αναφέρεται ουχί εις αρχιερέα τινά της επισκοπής Δαμάλων, αλλ΄ εις μητροπολίτην Ναυπάκτου, δεν ...
Ακριβό το σφογγάτο
(1917)
Λέγεται εκ της υπερτιμήσεως πράγματος τίνος, προήλθε δε η παροιμία εκ του εξής θαύματος του Αγίου Γεωργίου.Έν τη παρελλησποντίω κώμη τη καλούμενη Ερέγ-κιοϊ, ένθα υπάρχει ναός του Αγίου Γεωργίου, γυνή τις χήρα έχουσα υιόν ...