Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Κάραβος είναι. Όι, καραβίνα 'ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των ισχυρογνωμόνων και επιμενόντων επί του αυτού πράγματος ότι έχει ούτως ή άλλως έστω και λελανθασμένος -
Κάραβος είναι. Όχι, καραβίνα 'ναι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί των ισχυρογνωμόνων και επιμενόντων επί του αυτού πράγματος ότι έχει ούτως ή άλλως έστω και λελανθασμένος -
Κάτσε γρά να μ' ανιμένης να κάμω γυιό να σ' αγαπά
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί εκείων οίτινες επί τω θανάτω του καλύτερου των συγγενούς, αποθαρρύνονται προς απίκτησιν και ανάδειξιν ετέρου -
Καβαλλάρις πας 'ςτη χώρα, καβαλλάρις γιαγέρνης κι' όλας
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εκ των ματαιοπονούντων -
Κακή ζωή, πρώϊμα γέρα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Όστις της νεαράς ηλικίας κακής, διαιτάται ταχέως εξαντλείται και πρωίμως γηράσκεις -
Καλλ' ας 'ντραπή η μούρη μου, παρά καη η καρδιά μου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εις πολλάκις περιστάσεις δεν λέγομεν τι υποστηρίζοντας το συμφέρον μας, όπερ πολλάκις μας βλάπτει -
Καλός, καλός ο χοίρος μας, μα βγήκε χαλαζιάρης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες διαψεύδονται εις τας ελπίδας των περί τίνος προσώπου, περί του οποίου πολλές ιδέες έτρεφον -
Κατά τα γένεια πάνε η κούπα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Εις εκείνας τας περιστάσεις οι πρεσβύτερεοι πρέπει να κατέχουσι την πρώτην θέσιν και να προτιμούνται παντός άλλου ως σεβάσμιοι -
Κατά το Μαστρογιάννη και τα κοπέλλια του
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Κατεβήκανε τα μουσκάρια απού τα όρη να βγάλουνε τα βούγια απού τ' αλώνι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Λέγεται επί την νεωτεριζόν την και πολλαί φαινομένων ότι γνωρίζουσιν, εν αντιθέσει προς τους γεροντότερους, οίτινες πράγματι πολλά γνωρίζουσι -
Κι' αν καλοβόσκω χουμά θα πιω, κι αν κακοβόσκω χουμά θα πιω
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Κούρεψε τ' αυγό,πάρε το μαλλί
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί την λίαν πτωχήν “ούτι αν λάβοις παρά του μη έχοντος”. -
Κουκκί, κουκκί το μάραθο γεμίζει η γρά τον κάλαθον
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Δια της υπομονής τα πάντα κατορθούνται -
Κράθειε γέρο νά'χης και παιδιά και βάσανα νά'χης
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Τουτέστιν, και εν τω γήρατι οφείλομεν να διατηρώμεν την περιουσίαν μας διά τα τέκνα μας και την περαιτέρο ζωή μας -
Λια τα μεταξωτά βρακιά 'πιδέξα σκέλια θένε
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί εκείνων οίτινες δεν δύναται να φανώσιν αντάξιοι της θέσεως την η τύχη δημιουργεί εις αυτούς -
Λούζεις με, κτινίζεις με, ξέρω ποια 'ναι η μάννα μου
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Λωρα καλή παπά, κουκκιά σπέρνω, και πως τα καλοπερνας; Καλόψητα είναι αυτά
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί των παντών απροσεκτων οσάκις οι άλλοι ομιλούσιν εις αυτους -
Μάθια τι είδανε, καρδιά και θεραπάει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Μετά την συνάντησιν δύο προσώπων στενώς συνδεδεμένων αι καρδίαι θεραπεύονται