Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Έχει ο Θεός – χιόνια και βροχές
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία αυτή δεικνύει δυσπιστία προς την θείαν πρόνοιαν, καθ' όσοι εν ω αυτήν συζητήση λέγει τις ότι δεν πρέπει να απελπιζόμαστε, διότι ο Θεός είναι μέγας (έχει ο Θεός) -
Έχει πυριτό στ' αστράγαλο και πουντα 'στο στομάχι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται επί των υποκρινομένων ότι έχωσιν ασθένειαν τινα πράγματι όμως υγιεστάτων. Περί τουτων προφασιζομένων ότι ένεκα ασθενείας δεν έπραξαν τι λέγεται η παροιμία ̇ εκουτσάθη η γίδα απ' τ' αυτί -
Έχει το διάβολο μέσα του ορθό
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Είτε πάρα πολύ κακός και διεστραμμένος, είτε αυτή η πρωσοποποίησις του διαβόλου. Βαρυτέρα έκφρασις ταύτης είνε “έχει το διάβολο μέσα του επαέλλα” δηλ. Καβάλλα. Αν ήτανε ορθός μπορούσαμε με τα ξόρκια να τον κάνουμε ... -
Έχεις γρόσια, έχεις γλώσσα δεν έχεις γρόσια, δεν γλώσσα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Εξαίρεται το πλεονέκτημα των πλουσίων. Οι τοιούτοι, ως οικονομικώς ανεξάρτητοι δύνανται να εκφράζωνται ελευθε΄ρως αδιαφορούντως εάν η ομιλία των ήθελα προσβάλει ή στηράνει τινά. Τουναντίου ο πτωχός τυγχάνων, οφείλει να ... -
Έχω μια πείνα του διαβόλου
Σακελλαριάδης, Χ. -
Εάν κακοδουλέψης 'ς τα νιάτα σου λιθάρια θα βρης 'ς τα γερατά σου
Σακελλαριάδης, Χ. -
Εγώ γαμώ και δέρνω και τς άσπρα μου πίσω τα παίρνω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Εγώ καλά καθώμουνα τι μου 'ρθε να πάω στο μύλο κλέφτες να με περάσουνε να με πετσώσουν ξύλο
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται ότι τις πράξη τις χωρίς να παρίσταται ανάγκη από τύχη δε και ζημιωθή εκ τούτου -
Εγώ καλά καθώμουνα, τι μούρθε για να χέσω. Να τσακιστεί το πατερό να γκρεμιστώ να πέσω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται όταν τις πράξη τι χωρίς να παρίσταται ανάγκη, από τύχη δε και ζημιωθή εκ τούτου -
Εγώ στραβώνω και πουλώ και συ βλέπε και παίρνε
Σακελλαριάδης, Χ. -
Εγώ χω καστροκαραβιά και καραβιού φουσάτο
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία: Εγωιστική έκφρασις του θέλοντος να επιδείξη τον πλούτον και την ισχύν του -
Εί τ διαβόλου σκάλτσα
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)