Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Γιατί έγινε τούτο; Γιατί; για τ' άντι πόχει τέσσερις τρούπες
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Γουρούνι ς' το σακκί – Φτου σου να μη βασκαθή
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Απάντησις ειρωνική προς ψεύτην -
Δανειστής, καλοπλήρωσε, να σε ξαναδανείσω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Δε σώνανε μονά, ήρθανε διπλά
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται όταν ενώ τις δυστυχεί, επέρχεται αιφνής και ετέρου κακού, οτου θάνατος κλπ. -
Δεγ κατεβάζει ο ποταμός κάθε ημέρα αξίνες
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία: Δια τους σπατάλους οίτινες μόλις λάβωσι ποιον τι το εξόδευουσιν αμέσως. Η αρχή της παρομοοιάζει τινός ευρόντος τυχαίως εν τω ποταμώ αξίνων της οποίας το αντίτιμον εξώδευσεν ευθύς μονίμων οτι διαεκώς θα τον κινύει η τύχη -
Δεν έχει ούτε στην αρίδα
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Δεν έχεις λεφτά, κάνεις δε σε τηράει ούτε ακόμα η μάννα σου
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λαϊκόν αξίωμα περί της παντοδυναμίας του πλούτου -
Δεν είδα από το μάτι θα δω από το φρύδι;
Σακελλαριάδης, Χ. -
Δεν είναι όλο ισιώματα
Σακελλαριάδης, Χ. (1930)Δηλαδή δε μπορεί οι δουλειές μας να πηγαίνουν πάντα καλά, θα βρούμε και δυσκολίες -
Δεν ημπορούν οι ζωντανοί θέλου οι πεθαμένοι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί παραλόγων γεροντικών αξιώσεων -
Δεν του λείπει λόξα μόν του λείπει μάννα
Σακελλαριάδης, Χ. -
Δούλεψε νιός όσο μπορείς και γέρος άνοιξη να βρής
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ίνα ζήση τις ανέτης κατα το γήρας πρέπει να κοπιάση εκ νεότητος του -
Δώσ' μ' εμέν και του παιδιού μου κι' άντρας μ' όξω παραστέκει
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία: Επί των άγαν απλήστων