Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουλάκης, Σταύρος Μ."
-
Απού την Έμπαρο κρασί κι απού τη Βιάννο λάδι και από το Μυλοπόταμο ένα πιθάρι στάρι
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ή ένα πιθάρι ελαιές και παξιμάδ -
Απού χει πρόβατ' έχει τα κι' απού τα βλέπει, τρώει τα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Απρίλης γρύλλης κουκκιά μεστωμένα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί των λεγόντων εις προσευχή ημέραν -
Απρίλης Μάης κοντά το θέρος
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Απρίλης Μάης κουκιά μεστωμένα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Απρίλης, Μάις, κουκκιά μεστωμένα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917) -
Ας βγή τ' όνομα του θεριατή κι ας θέλη να κοιμάται
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Μεγάλην επίδρασιν εξασκεί επί της ικανότητος τινός η κοινή σχηματισθείσα περί αυτου γνώμη -
Αύγουστε καλά μου μήνα να σουν δυο φορές το χρόνο
Λουλάκης, Σταύρος Μ. -
Αγγελοσκιάζομαι
Αυτός αγγελοσκιάστη, Ερμηνεία: Είδε τον άγγελο. Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1919) -
Γαμπρός υγιός δεν γίνεται, κ' νύφφη θυγατέρα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Γιαμπρός η προς τους πραγματικούς γονείς των τέκνων αγάπη, της προς την πεθεράν κ' πεθερόν. Τουτέστιν περισσότερον τα τέκνα ηλικιωθέντα και νυμφευθέντα αγαπώσι τους γνησίους γονείς των ή τους γονείς των συζύγων των (τα ... -
Για δες τε ρούχα τα φορεί ή έχει και στη κασέλλα γάιδαρος είν' ο γάιδαρος ανε φορεί και σέλλα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ο μικροπρεπής και πλούσιος να γίνει και πλούσιος να ενδύεται διατελεί να παραμένη ο αυτός -
Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Επί του εκτελούντος δια πράξεις, εξ' ων η μια του ανήκει, η δε ετέρα πάς ανάγκην πρέπει ν' ανήκη εις έτερον, κατά διανομήν περιουσίας ή μοιραστής ή εκλογέος πρέπει να είναι τις, δεν δύναται να τα έχη αμφότερα -
Γούγιας του που δεν έχει νύχια να ξυστή
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Αλλοίμονον εις εκείνον όστις δια των ιδίων του δυνάμεων δε δύναται να εργασθή -
Δε ήκλανε και ντραπή μονό κλασε και γέλασε
Λουλάκης, Σταύρος Μ.Ερμηνεία: Εκ εκείνων όστις όταν λέγουν την αλήθειαν αντί να μετανοήση δια το σφάλμα του τουναντίον γελά -
Δείρε το(ν) καλό να γίνη καλύτερος, δείρε το(ν) κακό να γίνη χειρότερος
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Οι μεν φύσει αγαθοί τιμωρούμενοι δια την πράξιν των διορθούνται, οι δε φύσει φαύλει τιμωρούμενοι εξαγριούνται περισσότερον -
Δεν είνα πράμα να πονή σαν την παντέρμη πείνω, π' ομπρός κτυπά στα γόνατα κ' ύστερα 'ς την κατίνα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Κατίνα = ράχινΙΙΣυνοδεύεται από κείμενο... -
Δεν είναι αυγό, μόνο το 'κανε η όρνιθα
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Λέγεται επί την εν συζητήσει λεγόντων τα αυτά αλλά κατά διάφορον γλωσσικήν έκφρασιν. -
Δεν ήθελε η γρα να παντρευτή μόνο 'θελε και την πόλη προυκί
Λουλάκης, Σταύρος Μ. (1917)Ερμηνεία: Επί εκείνην οίτινες δεν αρκούνται εις όσα τοις προσφέρουσι καίτοι και αλήθειαν δεν αρμόζουσιν εις αυτούς