Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Ποιός 'παινα τη νύφη μας; Η τσιμπλού η μάννα της
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται όταν τις και ούτος όχι αρμόδιος εκθειάζη πράγμα τι, όχι και τόσον άξιον θαυμασμού -
Ποιός είδε αρνί με τσιμπουρά, κοριό με το σαμάρι, με φουστανέλλα ποντικό, το λύκο με δοξάρι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Δηλούντας το αδύνατον πραγματοποιήσεως του προτεινομένου ή αναφερομένου κατορθώματος -
Ποιός είδε πράσιν' άλογα και δάσκαλο με γνώση
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ερμηνεία : Χαρακτηριστική διά την μωρίαν των σχολαστικών διδασκάλων -
Ποιός είνε όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψη – και καββαλάρης στ' άλογο να μπή να το κλαδέψη; Εγώ είμαι όξω στη θάλασσα αμπέλι να φυτέψω. – Και καββαλάρης στ' άλογο να μπώ να το κλαδέψω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Στίχοι αποσπαθέντες εκ δημ. Άσματος και μεταπτούντες την παροιμίαν. Απτοπασθήσαι εκ του άσματοςτης Ηλιογέννητης, ούτιος έκαμαν έχομεν συλλέξις εκ παραλλαγής. Ανάλογος εκφρασις φέρονται κι εις άλλα δημοτ. Άσματα και δι' σν ... -
Πού γαμπρός με δυο 'μμάτια
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των υπερβολικών αξιώσεων κόρης τινός, ως προς τον μέλλοντα συζύγου της -
Πρέπει να συγγάνης, τον άλλο για να καταλάβης
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Ρε παιδιά, ρε παιδιά, έχ' η πουτσα σας μαλλιά; (ή ρε παιδί, ρε παιδί, έχ' η πουτσα σου μαλλί;)
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται περιγελαστικώς επί των προσποιουμένων, ότι αγνοούσι τι, όπερ όμως είν πασίγνωστον και εις αυτους τους προσποιουμένους άγνοιαν -
Σ' α δεγ κουνήση η σκύλλα την ουρά της, δεμ πάει ο σκύλλος 'πο κοντά της
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Σ'α βγή ο λύκος από τα λακκώματα ευκήσου, γρηά τα πρόβατα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται προκειμένου να δηλωθή ότι όταν μέλη να συμβή κακόν τι, ο επικείμενος κίνδυνος θα είναι μέγας -
Σα γαμή ο μπάρμπας σου τη θειά σου να βουλλώνης με μπαμπάκι τα αυτιά σου
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Δεν πρέπει να ενδιαφερώμεθα δι' υποθέσεις αίτινες δεν πρέπει να κινούν την περιέργειάν μας -
Σα σκυλλί μουνουχισμένο
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των ανθρώπων, οίτινες δεν δύναται εξ ανικανότητος να εκτελέσωσι του φυσικού προορισμού και δεν στερούνται ορμής -
Σάν ιδώ, σαν ιδώ, σάν καλύτερα να δώ
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία αυτή στηρίζεται επί τινός διηγήσεως, την οποίαν όμως δεν κατορθώσαμεν δυστυχώς να συλλέξωμεν. Λέγεται επί εκείνων, οίτινες ενώ κατ' αρχάς δεν θέλουσι ν' αναλάβωσι μιαν εργασίαν, αναλαμβάνουσι τέλος αυτών με την ... -
Σαν τη μάλλιαση του κάβουρα
Σακελλαριάδης, Χ. (1917)Ειρωνικώς επί των ψευδολόγων ή των προσποιουμένων ότι έχουσι τι όπερ δεν έχουσι -
Σαν το λάδι απάνω απάνω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Σαν το μπόϊ μου ηύρα, μα όχι και σαν τη γνώμη μου
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται όταν τις δύσκολες δύνανται να εύρη ανθρώπους του αυτού χαρακτήρος προς τον εδικού του.