Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Τσίπ τα μελίσσε μέλιν τζο φτένουνε
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Όλες οι μέλισσες μέλι δεν κάνουν -
Τσιπ τα λαχτύλε παραπάρε τζου 'νdαι
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Όλα τα δάχτυλα ίσια δεν είναι -
Τσιτσιρή, καλογιαννά πουν τα πόδια σου λιανά κι η σφαή σου σαν κλωνά
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Το λέγουν για να ειρωνευθούν παιδιά ισχνά, όπως ο καλογιάννος, τον οποίον κυρίως αφορούν οι ανωτέρω στίχοι -
Τσούκα μου ματσούκα μου, στ' αρχίδια μου σι γράφω
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Ερμηνεία: Προς τινα ον περιφρονούμεν -
Τσουρούκε έργατα μη φτέν'
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ερμηνεία: Σάπιες δουλειές μην κάνεις -
Τσυλίστην dο χαριένι, τσ' ηύρεν dο χαπάχι
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Εκύλησεν ο τέντζερης και βρήκε το καπάκι -
Τφού κι απ' αρχής
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Η παροιμία προήλθεν εκ τούτου: Μια βουλά ένας είχι πάει για καζάντ'. Πήι κάμποσα χρόνια κι γύρσι πίσου. Ίφιρνι ίσιαμι πέντι χ'λιάδες. Καθώς γύρζι κι πάϊνι στου χουριό τ', έφτασι σ' ένα χάν'. Ικεί στάθηι για να κ'μηθή του ... -
Τώρα είν άλλ' παπάδες κι άλλα καμπλαύκια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμ. Επί αλλαγής συνθηκών -
Τώρα θέλου γώ!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία που έμεινε στα γύρω μέρη της Αμπρακιάς – Αιτωλίας απ' το εξής περιστατικόν: Πήγαν οι Γκερτοβίτες να πάρουν νύφη στην Αμπρακιά, αυτή ήταν χαζή γυναίκα. Οι άλλες οι γυναίκες π' περίμεναν του σ'μπιθιρκό στο σπίτι τς, ... -
Τώρα μη μαγαρίης τον στόμα σ' απ' αλήθεια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Όταν γνωστός ψευδολόγος ψεύδεται και πάλιν, εδώ, είνια εμφανίς το ψεύδος του -
Τώρα σι ηύρα, τώρα στάκα! Είσι συ!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή, είσαι ανυπόμονος, ζητείς να συντελέσης την εργασίαν σου αδιαφορών αν ευκαιρή ο παρ' ου ζητής την επιτέλεσιν ταύτη -
Τώρα στα ξικουκλώματα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή εις τας τελευταίας αναλαμπάς της ζωής ανθρώπου -
Υρεύκα σε πάνου, ηύρα σε κάτου
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Σε γύρευα πάνου, σε βρήκα κάτου