Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Μ' ένα πιδί δυό κουμπάροι δέν πιάνουνται
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Μ' έρρξι απού κούτσουρου σι λ'θάρι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμία λεγομένη προς τον διεκφεύγοντα εκ αξίωσιν τινος με διάφορα προσχήματα -
Μ' ήλιου τα βάνου, μ ήλιου τα βγάνου, τί έχ' νι κι ψουφάν τα έρμα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Με τον ήλιο τα βάνω στο μαντρί με τον ήλιο τα βγάζω τα πρόβατα, τι έχουν και ψοφούν; Ερμηνία : Ερωνεία αναφερόμενη εις οκνηρόν ποιμένα , μεταφερόμενη εις πάντα οκνηρόν, Η παροιμία αυτή λέγεται για οκνηρόν, όστις παρακινείται ... -
Μ' ηφέρι στα δυό για να μ' πάρη του ρουλόϊ μ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Μ' κίν'σι κουτσουπρυόβουλους
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις με ευρίσκουν αλλεπάλληλα δυστυχήματα -
Μ' ονdαποίο μασαίρ' 'α φσάκ', 'α φσάξουν τζαι σένα
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Μ' όποιο μαχαίρι θα σφάξεις, θα σφάξουν και σένα -
(Μ' σ' ή τ') όβαλε στ' αρξαύτι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928) -
Μ' τόβγαλ' πο τ' μύτ' του φαί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923) -
Μ'όφαϊ του τσιγάρ' τς καρδιάς μ' αυτός
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Τι ακριβώς είναι το “τσιγάρ” δεν μου είναι γνωστό. Μόνο εν τη παροιμιώδη ταύτη φράση απαντάται ή ως σημαίνη: με εταλάνισε, μου επλήγωσε την καρδίαν