Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Πουλλού γα βρισκϊέται σο σπίτιν dου
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Του πουλιού το γάλα βρίσκεται στο σπίτι του -
Πουτέ αρφανός δε χαίριτι, χήρα δεν καμαρώνει
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925) -
Πρέπ' να κναη τ' νουρά η σκύλα για να παν τα σκ'λιά κουντά της
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή πρέπει να δείξη τις ότι επιθυμεί τι, δια τα δεχθή τας επεμβάσεις άλλου -
Πρέπ' να νουγάη για να βλουγάη
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή εάν μετά του και συνέσεως ενεργή τις δύναται να απολαύση -
Πρέπει να ιδρώσης γι αν' αποχτήσης
Αραχωβίτης, Χρ.; Λουκόπουλος, Δημήτριος -
Πρέπει νάναι νηστική η νοικοκυρά για να φάνε οι μουσαφιραίοι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Ο διευθύνων τα κοινά δια να κάμη κάτι γενικόν καλόν, πρέπει ο ίδιος να αισθάνεται την ανάγκη του -
Πριν, βλάχε μ', τ' άλογό σου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Λέγεται σ' έναν που άκαιρα προσπαθεί να διορθώση προηγούμενο σφάλμα του -
Προ παλιού καιρού ύπαρχαν Νεράϊδες. Τότε φανερώνονται στους ανθρώπους, αλλά τώρα συγκατοίκεψαν με τς ανθρώπους όλα τα Δαιμόνια.
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928) -
Πρώτα βλουγάη τα γέννια τ' ο παπάς κι' ύστερα τ'ν αλλιών
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Δηλαδή πρώτον ενδιαφέραταί της περί εαυτού και έπειτα περί των άλλων -
Πρώτα μάγειρας, κι ύστερα 'γούμενος
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Εκ των κάτω πρέπει ν' ανερχέται τις εις τα μεγάλα αξιώματα -
Πρώτα μάγειρας, κι ύστερα 'γούμενος
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Λέγεται εις του ηγούμενους δια την πολυφαγίαν των -
Πρώτη μέρα Μάης, τη δεύτερη κάης, η σήμερο εν' ο Μάης, την εβή εν κάης
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δ. (1949)Στις δύο του Μάη είχαν αργία, δεν έσκαβαν, δεν πότιζαν, δεν έπλεναν -
Πώζ με δώστες σά σέρε μου, τσαί πά 'α νίψω σή χαραή μου;
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Τι μού έδωσες στά χέρια μου και τι να νίψω στό πρόσωπό μου; Όταν μας δίνουν κάτι πολύ λίγο, π.χ. Νερό ή άλλο, που δεν φτάνει στίς ανάγκες μας -
Πως πάν οι στραβοί στον Άδη; Σαν τους ραφτιάδες στην κάδη
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Όταν ο είσ ακολουθεί τον κατήφορον που πήρε ο άλλος.Γιατί οι ραφτιάδες κάποια πάγαναν στην κάδη να βγάλουν κάποιον που έπεσε μέσα. Ένας ένας που πήγαινε να βγάλη τον άλλον έπεφτε μέσα και πνιγόταν στο μούστο