Για τον Άϊ-Δημήτρη του Κράββαρη
Πριν ναρθούν οι Τούρκοι στον τόπο ήταν πέντε αφεντάδες στο χωριό, τέτοιοι αφεντάδες που πήγαιναν καβάλλα στην εκκλησιά. Έναν απ’ αυτίνους τον έλεγαν Παναντάμ. Άμα ήρθε ο Τούρκος, κάλεσε τους αφεντάδες να παρουσιαστούν μπροστά του. Όντας ξεκίνησαν να πάνε αυτοί εκεί που ήταν ο Τούρκος έστειλε ανθρώπους του και τους δολοφόνησαν στο δρόμο. Έτσι έμεινε άφεντος ο τόπος κι ο Αγάς πήρε δική του τη Μπέλιστα ( τσιφλίκι κοντά στον Άϊ Δημήτρη). Το χωριό ο Άϊ – Δημήτρης ύστερα βούλιαξε. Τα σπίτια του τα κατάπιε η γης μέσα κι ακούονταν να λαλάνε το κοκκότια σαν απ’ τον κάτω κόσμο εφτά χρόνια ύστερα απ’ το βούλιαμα. Εφτά οικογένειες γλίτωσαν απ’ τη θεομηνία κείνη, ο άλλος κόσμος χαλάστηκε, πάει. Απ’ αυτές τις εφτά έγινε το χωριό που είναι σήμερα. – Εγώ είμαι απ’ τα εφτά σπίτια σου λένε τώρα οι Αϊ Δημητριάνοι, όσοι είνε από ανέκαθεν ντόπιοι.
Τόπος Καταγραφής
ΑιτωλίαΧρόνος καταγραφής
1927Πηγή
Αρ. 867, σελ. 611, Αιτωλία, ΛουκόπουλοςΣυλλογέας
Ευρετήριο και είδος πηγής
867, Αρχείο χειρογράφωνΤύπος τεκμηρίου
ΠαραδόσειςTEXT