Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Τη Δευτέρα έχει σκόλη και την Τρίτη παρασκόλη, την Τετράδη και τη Πέφτη κοιτταζόταν στον καθρέφτη, και την Κυριακή ερώτα έχετε, γυναίκες, ρόκα;
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί των οκνηρών ή γενικώς επί εκείνων οι τίνες είναι πολύ αμελείς δια τας υποθέσεις των, εις ας θέλουσι να ενασχοληθούσι την τελευταία στιγμή -
Τη σοφία και τη γνώση το κρασί θα μου τη δώσει
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Χαρακτηριστική των μεθύστων -
Της καλής προβατίνας κουδούνια της κρεμάνε
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η προκείμενη παροιμία Λέγεται ίνα δηλωθή, ότι ο καλός άνθρωπος, ο εκλεγών ενόρκως το καθήκου του, πάντοτε θέλει ανταμυφθή επαξίως -
Της παππαδιάς ο μούναρος κοιμάται δίχως έννοια μακρίνανε οι τρίχες του σαν του παππά τα γέννεια
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Της παππαδιάς ο μούναρος χειμώνα δε φοβάται γιατ' έχει τα μαλλιά μακρυά σαν του παππά τα γέννεια
Σακελλαριάδης, Χ. (1919) -
Τι έχω, τι καλό χω γέρον άντρα πόχω
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Οι δυό ούτοι στίχοι απεσπάσθησαν κατά πάσαν πιθανότητα εκ περιγελαστικού άσματος καιούτω μετέστησαν εις παροιμίαν ήτις λέγεται επί μεγάλης κακοτυχίας -
Τι να κάνη ένα αυγό στου άρρωστο και πέντε στη λεχώνα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται η παροιμία όταν ενώ παρίστανται μεγάλη ανάγκη τινός, εν τούτοις τούτω δίδονται μετά μεγάλης φειδούς. -
Τι περισσεύει από το λύκο να να'φαη η αλεπου
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται δια να δηλωθώσι οι πλεονέκται άνθρωποι -
Τι τόθελα 'γω το βιολί δεν έπαιρνα την κάπα που κάνουνε τα δόντια μου 'δω ΄χαμου κράπα, κράπα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί των πράττουτων τα όλες αντίθετα επάνω, άτινα απαιτούσιν αι περιστάσεις και ως εκ τούτον υποφέρουσι -
Το αγώγι ξυπνάει τον αγωγιάτι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία σημαίνει ότι προκειμένου δια το συμφέρον του, ο καθείς είνι άγρυπνος και ουδέποτε παραλείπει τι δια την εξασφάλησιν εαυτού -
Το βελόνι κοντάρι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Υπονοείται το “κάνεις”, “κάνει”. Λέγεται επί των υπερβολικών και τερατολόγων. Αναλόγος η έκανες την τρίχα παντερό -
Το δανεικό και το 'σπολάτη
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η φράσις αύτη λέγεται όταν τις δανείζεται υπό τίνος δηλ. μ' εδάνεισες και σ' ευχαριστώ -
Το ζουμί ζουμιά δεν έχει, πιέ όσο θες και τ' άλλο χύσ' το
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται ει τη τραπέζη επί των αρνουμένων να βάλωσι ζωμού. Αν η παροιμία έχει και μεταφορική έννοια δεν ηδινήθημεν να εξακριβώσυμεν