Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Σακελλαριάδης, Χ."
-
Ο Θεός από το μάτι της βελόνας μπορεί να μας περάση ούλους
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Ο Θεός από τον κώλο μπορεί να μας περάση ούλους
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Ο Θεός δεμ πίνει κρασί
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Δηλαδή ο Θεός δεν λησμονεί τίποτε και θα ανταποδώσει όλες τις αδικίες. Παραπλήσια παροιμία: Αργεί ο Θεός και σκάει ο φτωχός -
Ο καλός λαγός σε μεγάλο κουμάσι κάθεται
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των πλουσίων και εκ καλού γένους καταγομένων, των ζώντων αξιοπρεπώς, αναλόγως του πλούτου των και της καλής καταγωγής των -
Ο κουμπάρος τηγ κουμπάρα δυο φορές την εβδομάδα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η σημασία της παροιμία ευνόητος εν έχη και μεταφορικήν αγνοούμεν -
Ο κώλος είνι κόλαση και το μουνί πηγάδι και όποιος κόλο δε γαμεί στραβός πάει στου Άδη
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ασελγες αξίωμα των παιδεραστών -
Ο λαγός με τ' αμάξι κυνηγιέται και με το μπαμπάκι σφάζεται
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται όταν επιτυγχάνεται τι αθορύβως -
Ο παππάς παππά δε θέλει
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Λέγεται η παροιμία προκειμένου περί επαγγελματικής αντιζηλίας -
Ο παππάς σπίτι σε σπίτι κι' άλλος στου παππά το σπίτι
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Ερμηνεία: Λέγεται επί των απατωμένων συζύγων, οίτινες όμως ούτε καν υποπτεύονται την απιστίαν της συζύγου των -
Ο Πιλάτος πιλατίζει
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται προκειμένου περί κακού ανδρός, κακού παιδιού, όπερ καταστεναχωρεί δια των πράξεών του τους γονείς του ή την κοινωνίαν εν γένει -
Ο πολύ καλός είναι γάϊδαρος
Σακελλαριάδης, Χ. -
Ο Ρωμιός ς' το κατουρημα συφωναει και ς' τημ περιέργεια
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Λαϊκή αντίληψης περί του Ρωμιού -
Ο τσουκαλάς όπου θέλει κολλά το λαήνι
Σακελλαριάδης, Χ. (1917) -
Ο χρόνος πάει κι' έρχεται κι' η Κυριακή δεν έρχεται
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί των αναμενόντων ανυπομόνως τι -
Ό,τι έχει 'στο χαλάκι, έχει και 'στηγ καρδούλα
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Λέγεται επί ανθρώπων ειλικρινών και ούχι υποκριτών -
Ό,τι έχω ατός μου, το λέ' τ' αντρός μου
Σακελλαριάδης, Χ. (1919)Η παροιμία λέγεται επί εκείνων, οίτινες αποδίδουσιν εις τους άλλους ελαττώματα, τα οποία αυτοί οι ίδιοι έχουσι κατά μείζονα βαθμόν -
Ό,τι ο κόσμος κι' ο Κουμάς
Σακελλαριάδης, Χ.Ερμηνεία: Όταν τις εν γενικής αμηχανία παραπονείται έτιδε και φοβήται δια το μέλλον