Προστέθηκαν πρόσφατα

Αποτελέσματα 3061-3080 από 6798

Πως ένα Χριστιανός δεν έγινε Τούρκος

Ένας χριστιανός είχι φίλουν ένα Ντιρβίση. Μνια μέρα θέλησι ου χριστιανός να συβουλευτή τουν Ντιρβίση, αν θα κάμη καλά να γίνη Τούρκος κι έτσι να ξιφύγη τη σκλαβιά. Ου Ντιρβίσης, καλός άνθρουπους και καλός φίλους, που ξερε τι τύχη περιμένει τουν φίλουν του, τουν συβούλιψι να κοιμηθή μια νύχτα ‘ς ένα τζιαμί κι την άλλη την ημέρα να πααίνη να τουν συβουλευτή. Ου χριστιανός έκαμι κείνου που του πε ου...

Καψάλης, Γεράσιμος (1918)
Στις Τσούκες. Εδώ λένε πως βγαίνουν σμιρδάκια. Η πρόληψις για τα σμιρδάκια είναι διαδεδομένη εις όλην εις όλην την Γορτυνίαν. Άλλοι τσοπάνηδες μούπαν πως το σμιρδάκι είναι σα σκυλί απάνω κάτω, άλλοι στο Ζυγοβίστι πως είναι σαν αλεπού (ίδια αλεπού). Άλλος στη Βυτίνα πως είναι κάτι τι σα γάτα. Αυτά φαίνουνται ιδίως τη νύχτα και πηδάνε άξαφνα απάνω στα πρόβατα τα καβαλλάνε, τα σφίγγουν δυνατά κι’έτσι...

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Μικρός ήμουνα περίπου δέδεκα χρόνια. Είχμαε τσομπάνο στα πρόβατα και μου έστειλε ο αδερφός μου να πάω γω στα πρόβατα ν’αλλάξη ο τσομπάνος. Μετά είχε περάσει ώρα. Περίπου από δώδεκα είχε φύγει μία. Με περίμεναν στο σπίτι αλλά ο τσομπάνος δεν είχε ρθή. Μετά κίνησε ο μεγάλος αδερφός μου και ήρθε. Κινώ να φύγω να ρθώ για το χωριό. Μόλις προχώρησαν τα πεντακόσια μέτρα ήταν ένα εκκλησάκι μοναχό της Αγίας...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Σ τγ Κόκκιν' βρύσ' τς Σ'νίστας ένας ήσκιους κι ακόμα μέχρι σήμερου κι σκούζ' έτσ' σα σκ'λάκ' κι προυγγάνι τα γίδια κι γλέπς απο να μπλούκ' κι ψουφάνι τα είκουσ' πράματα. Αλλά νιά βουλά έβγινι ταχτικώτερα. Του κυν'γάν τα σκ'λιά, ταλ χτάνι, αλλά άνθρουπους δεν μπουρεί να του ιδή. Αυτό του πράμα λέιτι ήσκιους. Και την ανωτέρω παράδοσιν ήκουσα και κατέγραψα εν Σινίστα της Ναυπακτίας.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Ντιβέτσ'κας

Ο ντεβέτσικας κατα τας επικρατούσας δοξασίας εν Λιδωρικίω και τοις περιχώροις ποιμενικοίς συνοικισμοίς είναι ξωτικό παρουσιαζόμενον υπό μορφήν διαφόρων ζώων εις τα εκ προβάτων ποίμνια και επιφάρον όλεθρον. Αναμφιβόλως είναι ο αλλαχόθι ως ήσκιος χαρακτηριζόμενος και εξαιρετικώς εν Μικρά Παλούκοβα ως Κολοπάνης.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Από λάβωμα παθαίνουν τα πρόβατα όταν έρχεται ο τρισκατάρατος και τα μαρκαλάει. Πηγαίνει και μαρκαλάει τα καλύτερα πρόβατα. Και όποιο πρόβατο μαρκαλήση, εκείνο ψοφάει. Και γίνεται τότε ο τρισκατάρατος σαν άσπρο ζαγάζρι. Πολλοί και τον βλέπουνε τότε. Και αν σφάξη ο τσομπάνος κανένα πρόβατο από κείνα όπου έπεθε λάβωμα δια να το φάγη, τότε χειρότερα παθαίνουν και τα πρόβατα και αυτός ο ίδιος. Πρέπει όμως...

Γιαμαλίδης, Χρ. (1916)
Μια φορά ο μπαμπάς μου στα πρόβατα εκεί που τα είχε το βράδυ στο μαντρί παρουσιάστηκε ένα μαύρο με μεγάλο τρίχωμα και ένα χέρι πάλι τριχωτό και ένα χέρι πάλι τριχωτό του έκλεισε το στόμα. Πρωτίτερα όμως το είχε πυροβολήσει. Μετά απο δέκα λεπτά περίπου τον άφισε.

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
ΤΟ ΜΩΡΟ ΠΟΥ 'ΓΙΝΕ ΣΚΥΛΟΣ

Κάποτε ψαρεύαν στο Βρέκαστρο κάτ'ψαράδες τ'νύχτα κι ακούσαν πίσω απ' τ'ς βράχ' ένα μωρό κ'ήκλαιγε. Πάνε και βλέπουν ένα μωρό στ'ν ακροθαλασσιά. Μόλις όμως το σ'κώσαν, το μωρό γίν'κε σκύλος και μετά άρχισε να μακραίν', να μεγαλών. Το ξορκίσαν και χάθ'κε. Είταν Αγελλούδα.

Φλωράκης, Αλέκος Ε. (1971)
Στη Λούτσα. Είναι βουνό. Κ’εδώ βγαίνουν σμιρδάκια, που τα λένε και στοιχειό. Σύμφωνα, μ’άλλες παραδόσεις για τα σμιρδάκια, αυτά φανερώνουνται στο μέρος που έχουν σκοτώσει κάποιο. Τότε αι σχετικαί παραδόσεις συγχέονται πολλές φορές με την παράδοση που φωνάζει το αίμα. Στο μέρος που έχουν σκοτώσει κάποιο φαίνεται πότε φωτιά, πότε γίδα, πότε σκυλί. Όποιος το δεί και σκιάζεται, μπορεί να τον πάρη συγκοπή....

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Εδώ λένε πως βγαίνουν σμερδάκια αυτά κατά τη διήγηση χωρικού :<Το φαντάζουν παιδάκι μικρό βρυκολακιασμένο/ Ένα μέρος φοβίζει τον κόσμο, ένα μέρος προσβάλνει τα πράματα και ψοφάνε.>

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Δύο τσοπαναραίοι. Φύλαγα εγώ εκεί ένα μποστάνι. Μου έκλεβαν πουπόνια και εγώ παρακλούθησα. Αυτοί οι δύο επιτήδειοι. Έβγαλαν και τα ρούχα και ήρθαν να κλέψουν πεπόνια. Μπήκαν μέσα στο μποστάνι. Ο ένα ήλθε να δή άν κοιμόμασταν. Μετά φοβήθηκαμε εσκεπάστηκαμεν φοβηθήκαμεν. Κάποιος είπε ότι βγαίνουν φαντάσματα εκεί κάτω. Τότε η γυναίκα που ήταν ούπε να μη μιλήσω. Το γυμνό ήταν φάντασμα. Πήραν 3 καρπούζια...

Δευτεραίος, Άγγελος Ν. (1965)
Ου ήσκιους

Ου ήσκιους που ποκιώνουντι τα πράματα είνι ένας άντρας θεργιουμένους μι φοτανέλλις περιποιημένις καλά ή κανένα ζώουν,σκύλους,βόιδ. Κι άμα πιρνάει πέρα οι κάνα λαγγάδ σκηματίζει κι γένιτι ένα αλλόκουτο πράμα ή δε μπορεί μα του γνουρίσι κανείς. Πααίν'ς τα πράματα κι σα να τα μαρκαλάη κι αυτά βτίσκουντι 'ςτου γρέκ' ήτοις του στάλου ψόφγκα. (πράματα=ποίμνια, θεργιομένους=θεριωμένος, υψηλός, μέγας, ρωμαλέος,...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Κουλουπάν'ς

Κουλουπάν’ς είνι ξουτκό ήτανε ναι βουλά κι πάινι κι μαρκάλαι τα πράματα κι ψόφαγαν. Κ’έβγινι’ς τγ κακή σ΄παρα τα Ουξυούλις. Ώμοιαζι σα σκ΄λί, σάμ πρόβατου.. κι βέλαζι σα βόιδ, σα γιλάδ.. έβγινι τα νύχτα παρά δε. (Κατά ρην υπαγόρευσιν των ανωτέρω ο διηγούμενος με ηρώτησε) : τι σι παρθινεύουν αυτά τα πράματα να τα μάθς ; Ο αλλαχόθι ως ήσκιος χαρακτηριζόμενος, εν Μικρά Παλούκοβα της Ναυπακτίας, ορεινώ...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1914)
Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα)

Ρωμαίος, Κωνσταντίνος Α. (1926)
Μιαν κοπανιά γιάγερνε νύχτα στο χωριό ντου ένας. Στη λαγγάδα θωρεί ένα ριφάκι χάμαι κι εκοιτούντονε μες στη μέση του δρόμου. Μωρέ το κακορίζικο κενονέ το ριφάκι! Σάικα κανείς βουσκός πέρασε κι εξενέρισε το κακορίζικο κι επόμεινε πίσω απου τα οζά. Να το πάρω θέλω ‘γω κάν το γυρέψη ταχυτέρον κανείς του το δίδω. Πεζέφνει και παίρνει το στα γόνατά ντ’απάνω κι ήρχεξε και το κανάκιζε : ‘’Έ το ριφάκι μου...

Λιουδάκη, Μαρία (1938)
Τα καλλικαντζούρια στην Τερπίτσα

Έρχονται την παραμονή τα Χριστούγεννα. Δηλ. Την παραμονή έρχεται ο κουτσός την άλλη μέρα έρχονται και τ'άλλα, αλλ'αυτά δεν είναι κουτσοί. Κάθονται δώδεκα μέρες και γυρίζουν μέσα το χωριό. Του Σταυρού, που πέφτουν οι σταυροί στα νερά, φεύγουν <με τα κάλανδρα>. Τις δώδεκα μέρες που μένουν το βράδυ για να τα διώχνουν, καίνε στις φωτιές αγριοκερασιά, στο σταχτοόλο βάνουν μια λούρα, για να χορεύουν τα...

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1948)
Είναι μερικές μαύρες συκιές κοντά σε μια χούνη. Εδώ βγαίνουν σμιρδάκια, τα οποία ενταύθα παριστάνονται σα μικρά παιδιά έως 2-3 χρονών. Αυτά βγαίνουν γυμνά και φωνάζουν παράξενα.

Σακελλαριάδης, Χαρίλαος (1930)
Χαμόδρακας (ο)= Φανταστικόν τι ζώον, το οποίον πιστεύεται εύ καιρώ νυκτός έρχεται εις πάμνιον προβάτων και εκβαίνει αυτών.

Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)
Τα σμερδάκια

Τα σμερδάκια έναι αληθινά. Εγώ τα είδα με τα μάτια μου. Έκαν’ένας χειμώνας βαρύς και φύγαν ούλοι, εγώ όμως δεν τάδιωξα τα πρόβατα, τα κράτησα εδεπά στο Μιανιάκι. Και μια νύχτα χούνη έκατσα και τάκουσα το σμερδάκι, πούφευγε απ’τη βαθειά χούνη σκούζοντα πέρασε στο Κοντβούνι και σκαπέτηκε στο Κοντογόνι. Ήγλεπα ναι φωτιά λαμπάδα κι άκουγα ουά-ουά! Βαθειά χούνη είναι, καθώς πααίνουμε στη Βελανιδιά στο...

Τσάκωνα, Μαγδαληνή Κ. (1938)
Τα τελώνια εν Μάνη έχουσι ιδιότητα ή μάλλον δύνανται να διαιρεθώσιν κ τελωνία της ξηράς κ’ εις τελώνια της θαλάσσης. Τα Τελώνια της ξηράς του αέρος είνε πνεύματα, όντα φανταστά αφαιρούντα τον τε ανθρώπων. Όθεν όταν λέγωσι τον πήραν τα τελώνια εννοούσιν ότι αφηρέθη τον νοού. Κει πάς δε μωρή άνθρωπος τελώνιο καλείται υβριστικές. Φαίνεται όμως ότι και εν Μάνη επικρατεί η πίστη ότι τα τελώνια κατοικούσαν...

Νεστορίδης, Κ. (1921)

Παραδόσεις: Πρόσφατες εγγραφές

Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα) ﻿

Χαμόδρακας (ο)= Φανταστικόν τι ζώον, το οποίον πιστεύεται εύ καιρώ νυκτός έρχεται εις πάμνιον προβάτων και εκβαίνει αυτών. ﻿

Το στοιχειό που λαβώνει τα πρόβατα, τα γίδια, είναι το Λάβωμα ή Γιδολάβωμα (αντίστοιχον πρός τον λαικόν αρχαίον Πάνα)

Χαμόδρακας (ο)= Φανταστικόν τι ζώον, το οποίον πιστεύεται εύ καιρώ νυκτός έρχεται εις πάμνιον προβάτων και εκβαίνει αυτών.