Αναζήτηση
Αποτελέσματα 301-400 από 10069
Ένα μυαλό κι' αυτό ρωμαίικο
(1908)
Έρχεται από τα βουνά
Επί τελείως απείρων. Il semble gu' il vienne de l' autre c' est un homme de l'autre monde...
Παππά πιδί, διαόλ' αγγόν'
(1915)
Αν ινιάσης τογ Γεννάρην, τζ'αι διολίσης τομ Μάρτην, σπείρε το τζ'αι τον Άουστον
(1965)
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Γιάννης κερνάει και Γιάννης πίνει
(1922)
Επί του καθ' εαυτόν οινοποτάζοντος
Έχει τραχανά απλωμένο
(1957)
Εννοείται “στο σκοινί” όπως την λέτε αλλού την παροιμία και που στα Βούρλα μάλλον το παραλείπουνε. Το εφαρμόζανε για όσους αντιμετωπίζανε μια κατάσταση με αφελή μακαριότητα. Η αρχή της παροιμίας πρέπει να αποδοθεί πράγματι, ...
Απήλωτα τάβαλε
(1888)
Δηλαδή, εχέσθη
Ανεμομαζώματα, δαιμονοσκορπίσματα
(1943)
Ιστορία Σκύρου, σελ. 166, Κατζιούλη 214(φ. 9α) και Παπαγεωργίου...
Τα σφύριξε
(1924)
Απέθανε
Στειλιάρη αξεφλούδιστο είναι
(1924)
Στέκω στ' αστάσλια.
(1921)
Σαν Τούρκοι (ηύξηνταν)
(1922)
Ερμ. Επί προώρου αναπτύξεως πτηνών, ζώων κλπ.
Γερός (είναι) σαν τ' άλογο τ' Αλεξάνδρου
(1877)
Ερμηνεία: Απάντησις επί ερωτήσεως περί της υγείας ακούντος προσώπου, διαισθάνουσας ότι έχει καλής, ως τον περιοώνυμων Βουκέφαλον
Άσπαρτα και αθέριστα, πόσα μόδια γίνονται;
(1910)
Επί πραγμάτων αδυνάτων
Ντο εν του καμελίν ορθόν να έτον και η γούλα αθε;
(1881)
Ερμηνεία: Επί ελαττώματος εκείνου, όστις ουδέν προτέρημα έχει
Αστιβές στο ντράφο να τσοι μέσα
(1928)
Όταν μια δουλειά είναι κακοκαμωμένη
Άσχημε, χρυσέ μου άντρα τι καλό θα πρωτοφάμε ...
(1958)
Οι άσχημοι συνήθως προσπαθούν να σαγηνεύσουν δια του πλούτου, της νοικοκυρωσύνης και της εργατικότητος
Αστιβές στο ντράφο να τσοι κάτω
(1928)
Όταν μια δουλειά είναι κακοκαμωμένη
Έστραψι και βρόντιοι
(1889)
Δέσε με εδώ και λύσε με εκεί
Κατά διόρθωσιν: Λύσε με απ' εδώ και δέσεμε εκεί
Έχ' η τρίχα ήσκιου κι του μυρμήγης χουλή κη μύγα σπλήνα
(1918)
Ερμηνεία: Και ο καθενέστερος πιεζομένης δύναται να χάση την υπομονήν του ή και τα ελάχιστα ενίοτε πολλά δύναται
Ερκώθης που τον άρκονταν δήννει σε που την γλώσσαν
(1954)
Εχρεώθης απ' τον πλούσιο, σε δένει από την γλώσσα
Άσχημε, χρυσέ μου άντρα τι καλό θα πρωτοφάμε ...
(1963)
Οι άσχημοι συνήθως προσπαθούν να σαγηνεύσουν δια του πλούτου, της νοικοκυρωσύνης και της εργατικότητος
Όπου έχει άσπρο στο πουγγί, πτάνει ψάρια στο βουνί
(1949)
100 άσπρα = 1 παράς
Αρτςβούρτς τα λάχανα κι μπάλα τα ζουγκάρια
(1914)
Σημ. ζουγκάρι = είδος λαχάνου
Οι απεθαμμένοι με τς απεθαμμένους και ζωντανοί με τς ζωντανούς
(1903)
Ερμηνεία: Επί των εκ πένθους μη συμμετεχόντων της κοινής ευθυμίας
Τα Νικολοβάρβαρα
Τον Δεκέμβριον, πλησίον της χειμερινής τροπής (9 Δ/βρίου) εκσπούν θύελλαι από όλας τας διευθύνσεις, στερεούμεναι τελικής ως καλαιγίγοντας Β και ΒΑ ανέμους...
Σαράντα φας, σαράντα πιης, σαράντα μετανώσης
(1876)
Την εορτή των αγίων 40 μαρτύρων, 9 Μαρτίου...
Παίναε τον καλό, να γίνη καλύτερος παίναε τον κακό, να γίνη χειρότερος
(1952)
Επηρεασμένος από τη Βίβλο...
Παροιμ. 9, 8...
Παροιμ. 9, 8...
Τσ' εννιά του Μαρτιού, είτε σκύλος κούντουρος στ' αμπέλι
(1952)
Ερμηνεία: Στις 9 του Μάρτη είναι πια αναπτυγμένα τα μπουμπούκια τ' αμπελιού, και το παραμικρό πέρασμα τα βλάφτει, είτε= ούτε (πολύ συχνό στα κεφαλονίτικα), κούντουρος= με κομμένη ουρά...
Από μικρόν ως μεγάλο
(1876)
Α' βάση 5, 9, 30, 2, 19...
Είναι στ' Αμήν
Εγγύς του τέλους είναι τι έφτασα στ' αμήν, βρίσκομαι στο αμήν, εις το τέλος, 9η τινές αλογιώτερη λέγουν: είναι στο νύν και αεί=περί το τέλος)...
Άντρα θέλου 'γω το βράδι τσ' ας μην έχη ο λύχνος λάδι
(1908)
Πρβλ. Πολ. Εν λ. Αρ. 9...
Ένα καί στόν αγκαθό καμένο
(1958)
Ο αγκαθός = γωνιά ψωμί, αγκωνή. Σάν τό ψωμί, πού καίεται στήν αγκωνή του. Μιά γυναίκα έψησε, έκανε 9-10 ψωμιά. Μιά γειτόνισσα έρριξε 1 δικό της ψωμί στό φούρνο. Εκείνη μέ τά 10 τά 'βγαλε εν τάξει. Εκείνη μέ τό 1 είπε: “Ένα καί στόν αγκαθό καμένο...
Εν έππεσεν ο ζάχαρις 'ς το νερόν
(1924)
Ουδεμία ανάγκη σπουδής. Κυρ.: δεν έπεσεν η ζάχαρις 'ςτο νερόν, ώστε να είναι φόβος, μήπως λειώση αμέσως και επομένως να είναι ανάγκη μεγίστης σπουδής. Ανάλογος την σημ. η ανωτ. π. εν λ. άνεμος “Εν επήρεν ο άνεμος ταγκάλια” ΣΚ. Β' 278, αρ. 9...
Ίσα Γιάννης, ίσα Χασάνης
(1923)
Βεν. Παρ. 117 Ι 9...
Εν τω ναώ εργάζεστε, εν τω ναώ τραφήσεστε
(1952)
Αργοστόλι. Φράση από τις επιστολές του Παύλου (Α' Κορινθ. 9, 13). Ερμηνεία: Όπου δουλεύει κανείς, εκεί έχει και το δικαίωμα να ζητή τη συντήρηση του...
Από τσ' Αγίας Άννας, αξαιν' η μέρα νιά γατοπατησιά
(1952)
Δηλαδή, από τις 9 Δεκεμβρ....
Αξαίνω (αυξάνω), μεγαλώνω...
Νιά = μιά (πολύ συνηθισμένο στην κεφαλονίτικη γλώσσα)...
Αξαίνω (αυξάνω), μεγαλώνω...
Νιά = μιά (πολύ συνηθισμένο στην κεφαλονίτικη γλώσσα)...
Σαράντα αγίοι ήτανε, κι' ο καθένας έκλαιε τον πόνο του
(1952)
Ίσως από τους αγίους Σαράντα (9 Μαρτίου)...
Σαράντα φάει, σαράντα πιε, σαράντα δώσε για την ψυχή σου
(1877)
Ερμηνεία: Λέγεται εις τας 9 Μαρτίου, εορτήν των Τεσσαράκοντα μαρτύρων...
Εβούλλωσεν του τα ο δκιάολος
(1940)
Πιστεύεται ότι του φιλαργύρου τα χρήματα είναι κατηραμένα και φέρουσι δυστυχίαν. Ίδε “ ακριβός ” 9, του οποίου προφανώς είναι βραχυλογία...
Ας αϊ Γιώργη το σουγκάτο (σφουγγάτο) παλαλού γιένεν (εκόστισε ακριβά)
(1937)
Επί των δαπανούντων πολλά ευτελή πράγματα
Άγιον τάξον και μωρόν μη τάγης
(1928)
Αγίου τάξε και μωρού μη τάξης.
Κερ. Επί επιμόνου και οχληράς απαιτήσεως μικρού παιδιού προς εκπλήρωσιν δοθείσης υποσχέσεως.
Τάξεως και μη δόσεως και ποτέ κακό δεν παθαίνεις
(1910)
Τάζω= υπόσχομαι
Τάξιμον, τάξις= υπόσχεσις
Περί εκείνου όστις φρόνιμης ποτών τάζει, δηλ. υπόσχεται, αλλά δεν δίδει και είναι πάντοτε κερδισμένος.
Σαν εν ταιριάζαμε εν συμπεθεριάζαμε
(1919)
Επί αναλογίας.
Κατουτημένα κι ακατούρητα
Συνοδεύεται από κείμενο ...
Δέ δίν' ούτε φωτιά
(1913)
Η ούτε τή θέρμη του. = είναι πολύ φιλάργυρος
Άδεια είχε το μουνί και μάζωνε αγγάρεια
Ερμηνεία: Επί των αέργων των εις άχρηστα ασχολουμένων
Εκ των αρχόντων η αναρχιά
(1876)
Μακαρία η οδός
Τί γίνεται ο Αναστάσης; Ο αναστάσης; Τώρα ο Αναστάσης! Μακαρία η οδός (απέθανε)