Πλοήγηση Παροιμίες ανά Κείμενο
Αποτελέσματα 133136-133155 από 135781
-
Των Αγίων Αποστόλω τα παπούτσα και στο δρόμο
(1963)Η στο νώμο. Δηλαδή: Είναι ώρα για την εξοχή. Παλαιότερα πηγαίνανε κατά την εποχήν αυτή στις αγροικίες για να μείνουν όλο το καλοκαίρι. Βλ. Και προηγούμενη, π.χ. Άλλοτες των Αγίων Αποστόλω 'τονε τα φασόλι απάνω στη βεdεμα ... -
Των αγίων Σαράντα, σαράντα να φας, σαράτα να πιής και σαράντα να στρώσης να κοιμηθής
(1938)Στην Άνδρο συνηθίζουν πήττα με σαράντα χορταρικά. Γι αυτό και την αποκαλούν χορταρόπηττα. Λένε δε και την παροιμία -
Των ακρι(β)ώ τα πράματα οι χαροκόποι τρώτ τα
(1935)Των φιλάργυρων αι περιουσίαι μετά θάνατον διασπαθίζονται -
Των ακριβώ τα πράματα τα τρων οι χαροκόποι
(1963)Ή οι χαράμηδες τρώ da. Δηλαδή: Την περιουσία, που κάνει ή έχει και συντηρεί ο τσιγκούνης, θα τη σπαταλήση κάποιος γλεντζές κληρονόμος -
Των ακριβώ τα πράματα, οι χαροκόποι τρων τα
(1938)Οι φιλάργυροι σε όλην τους τη ζωη κάνουν οικονομίες για να σχηματίσουν περιουσίαν, την οποίαν γλεντούν μετά τον θάνατο. -
Των ακριβώ τα στόματα σε χαροκόπου χέρια
(1915)Παραλλαγή ταύτης είναι: "μάζωνε τσιγγούνη μου κι εγώ τα ξεμπερδεύω".