Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 19-38 από 89
-
Ή εσύ να πεθάν΄ς ή εγώ να χηρέψω
(1937)Μάλλον αστείο που λέγονταν μεταξύ των συζύγων σε στιγμές αμηχανίας. Πάντοτε όμως λέγονταν, ότι κάποιος άλλος το είπε. Π.χ. “Που μας ήρτανα τα παραμύθια, που κι ο Α έλεγε : Έτσι καθώς γίν΄καμε, μαρή γ΄ναίκα, ή εσύ να πεθάνης ... -
Ηύρε η νύφ' του γυνί πίσω σ' bόρτα
(1937)Η παροιμία αυτή που συνηθίζονταν πολύ στο Αυδήμι, προέρχεται από την εποχή που υπήρχε γεωργία στο χωριό. Γιατί τα τελευταία χρόνια, που έλειπε ολότελα η γεωργία και συνεπώς και τα γεωργικά εργαλεία, ήταν αδύνατο να εξηγηθή ... -
Θάμασμα, μωρέ Μανώλ', δυό σταφύλια σ' ένα κλήμα!
(1937)Η παροιμία αυτή λέγοταν ή με προσποιητό θαυμασμό ή ερωτηματικά, και αφορούσε τοις ανθρώποις οι οποίοι εκπλήττονταν με σύνηθη πράγματα -
Θε να σε κάμω 'να βρακί κόκκινο και σαλένιο όποτε θέλω να το 'χω κι όποτε να το δένω
(1937)Το έλεγαν για λογαριασμό του τρίτου, ο οποίος ήθελε να έχει υποχείριον κάποιον άλλον. Κ λέξη σαλένιο σημαίνει μάλλινο -
Θέλ΄ να το ΄χ το κούτελο να κατεβάζ΄ ψείρες
(1937)Δηλαδή : ο λαός πιστεύει ότι ο άνθρωπος γίνεται ό,τι από φύση του είναι -
Κάθουμαι απάν στα βιλόνια
(1937)Δηλαδή, έχω στεναχώρια και ανυπομονησία μεγάλη και ναμένω απόφαση ή κάποιον άνθρωπο, από τον οποίον εξαρτώνται ζωτικώτατα συμφεροντά μου. Λεγόνταν συνηθέστερα σε τρίτο πρόσωπο: “κάθεται απάν στα βιλόνια” -
Κάλλιο να 'χω 'γώ πατός μου, παρά μάννα κι αδερφός μου
(1937)Η παροιμία αυτή φανερώνει τη σκληρότητα των πλούσιων συγγενών, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τη δυστυχία των πλησιέστερων συγγενών των -
Καημένος (ή φτωχός) είναι ή διάβολος
(1937)Ερμηνεία: Ίνα μη κακοτυχίζουν ανθρώπους, χωρίς να υπάρχη λόγος -
Κατά τα εργατά του αλληλούϊα
(1937)Ερμηνεία: Όταν το τέλος κανενός ήταν ανάλογο με τις πράξεις του. Λέγοντας όμως μόνον για τις κακές πράξεις -
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καραμαντάνα, ψηλός άντρας γενίτσαρος, κοντός πομπή και γάνα
(1937)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Λίγο το πισκέσ' κι πολλή η γι' αγάπ'
(1937)Το έλεγαν φιλότιμοι άνθρωποι που μολονότι ήθελαν να κάμνουν πολύτιμα δώρα στους φίλους των, δεν είχαν τα απαιτουμενα και πρόσφεραν το ταπεινό τους δώρο -
Μεσ' σ' θάλασσα θα τ' νή β'τήξω
(1937)Λεγόταν από τις μάννες που τα παιδιά τους τύχαινανε να ερωτευτούν κορίτσια όχι άμεπτων ηθών -
Μην τα κ'μνες, γαϊδάρα, να μη στα τραγουδώ. Μήτε παπά φοβούμαι, μήτε πνευματικό
(1937)Συνοδεύεται από κείμενο... -
Μιγάλο το καράβ' μιγάλα τα νερά τ' μ'κρό το καράβ' μικρά τα νερά τ'
(1937)Εννοούσαν ότι οι ευκατάστατοι έχουσι και περισσοτέρους κινδύνους και μεγαλυτέρας φροντίδας -
Μπαμπά μ', όταν μ' ορμήνευες, εβδομηdαδυό τσι μετρούσα
(1937)Λεγόνταν για τους νεαρούς και αργοσχόλους ανθρώπους, οι οποίοι αποφεύγουν να κουράσουν τη σκέψη των -
Μπαμπά μ', όταν μ' ορμήνευες, εβδομηdαδυό τσι μετρούσα σ' μ'λαριού μας
(1937)Λεγόνταν για τους νεαρούς και αργοσχόλους ανθρώπους, οι οποίοι αποφεύγουν να κουράσουν τη σκέψη των