Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 13-32 από 89
-
Η γίδα όταν θέλ΄ να φάη ξύλο, πάει και ξέται σ΄ τζουμπάν΄ το dεγνέκ(ι)
(1937)Το έλεγαν για τα παιδιά, όταν ενοχλούσαν τους μεγαλυτέρους των, ζητώντας πράγματα που δεν ήταν δυνατόν να τους δοθούν, ή απλώς τους πείραζαν για να τους κάμουν να θυμώσουν -
Η ζούλεια νά 'ταν ψώρα θα λα γεμίσ' η χώρα
(1937)Την έλεγαν συνήθως διά τα παιδιά, που ζήλευαν αναμεταξύ των -
Η Θεός αψηλά είναι, αμά χαμ' λά βλέπ'
(1937)Συνήθως ελέγετο όταν κάποιος, άλλοτε ισχυρός και άδικος εδυστυχεί -
Η καθένας για τον εαυτό τ' , ο Θεός για όλους
(1937)Το έλεγαν για να μη βοηθήσουν ανθρώπους δυστυχείς, προς τους οποίους είχαν κάποια ηθική υποχρέωση -
Η κατάρα είναι γαϊδάρα κι πάει στου ν'κοκύρ'
(1937)Την έλεγαν για εκείνους που καταργιούνταν τους άλλους και πάθαιναν οι ίδιοι. Έλεγαν δε γαϊδάρα, από την ανυποληψία που έτρεφαν σ' αυτά τα εργατικά και χρήσιμα ζώα -
Η νύφ' μας η καματερή του Σαββάτ' από βραδύ
(1937)Όταν καμιά νεόνυμφη ήταν οκνηρή, κα ιτις δουλειές τις ανέβαλε διαρκώς για την τελευταία στιγμή -
Ή εσύ να πεθάν΄ς ή εγώ να χηρέψω
(1937)Μάλλον αστείο που λέγονταν μεταξύ των συζύγων σε στιγμές αμηχανίας. Πάντοτε όμως λέγονταν, ότι κάποιος άλλος το είπε. Π.χ. “Που μας ήρτανα τα παραμύθια, που κι ο Α έλεγε : Έτσι καθώς γίν΄καμε, μαρή γ΄ναίκα, ή εσύ να πεθάνης ... -
Ηύρε η νύφ' του γυνί πίσω σ' bόρτα
(1937)Η παροιμία αυτή που συνηθίζονταν πολύ στο Αυδήμι, προέρχεται από την εποχή που υπήρχε γεωργία στο χωριό. Γιατί τα τελευταία χρόνια, που έλειπε ολότελα η γεωργία και συνεπώς και τα γεωργικά εργαλεία, ήταν αδύνατο να εξηγηθή ... -
Θάμασμα, μωρέ Μανώλ', δυό σταφύλια σ' ένα κλήμα!
(1937)Η παροιμία αυτή λέγοταν ή με προσποιητό θαυμασμό ή ερωτηματικά, και αφορούσε τοις ανθρώποις οι οποίοι εκπλήττονταν με σύνηθη πράγματα -
Θε να σε κάμω 'να βρακί κόκκινο και σαλένιο όποτε θέλω να το 'χω κι όποτε να το δένω
(1937)Το έλεγαν για λογαριασμό του τρίτου, ο οποίος ήθελε να έχει υποχείριον κάποιον άλλον. Κ λέξη σαλένιο σημαίνει μάλλινο -
Θέλ΄ να το ΄χ το κούτελο να κατεβάζ΄ ψείρες
(1937)Δηλαδή : ο λαός πιστεύει ότι ο άνθρωπος γίνεται ό,τι από φύση του είναι -
Κάθουμαι απάν στα βιλόνια
(1937)Δηλαδή, έχω στεναχώρια και ανυπομονησία μεγάλη και ναμένω απόφαση ή κάποιον άνθρωπο, από τον οποίον εξαρτώνται ζωτικώτατα συμφεροντά μου. Λεγόνταν συνηθέστερα σε τρίτο πρόσωπο: “κάθεται απάν στα βιλόνια” -
Κάλλιο να 'χω 'γώ πατός μου, παρά μάννα κι αδερφός μου
(1937)Η παροιμία αυτή φανερώνει τη σκληρότητα των πλούσιων συγγενών, οι οποίοι δεν αντιλαμβάνονται τη δυστυχία των πλησιέστερων συγγενών των -
Καημένος (ή φτωχός) είναι ή διάβολος
(1937)Ερμηνεία: Ίνα μη κακοτυχίζουν ανθρώπους, χωρίς να υπάρχη λόγος -
Κατά τα εργατά του αλληλούϊα
(1937)Ερμηνεία: Όταν το τέλος κανενός ήταν ανάλογο με τις πράξεις του. Λέγοντας όμως μόνον για τις κακές πράξεις -
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καραμαντάνα, ψηλός άντρας γενίτσαρος, κοντός πομπή και γάνα
(1937)Συνοδεύεται από κείμενο ...