Πλοήγηση ανά Ευρετήριο πηγών
Αποτελέσματα 56-75 από 89
-
Πάει για το Καπερναούμ
(1937)Όταν πένθησε κανένας πολύ γέρο ή μωρό παιδί, που ο θανατός του δεν ήταν μεγάλη απώλεια -
Παπαντή, γιουρτουλάρ καπαντή
(1937)Ερμηνεία: Έλεγαν έτσι, γιατί την υπαπαντή και την επόμενη εορτή του Αγ. Συμεών (3 Φεβρ.) ετελείωσαν οι γιορτές. Οι γιορτές αυτές άρχισαν από του Αγ. Δημητρίου. Δεύτερη μεγάλη γιορτή ερχόταν των Ταξιαρχών, που στο Αυδήμι ... -
Πέθαν΄ η γ΄ναίκα μ΄, πάει η μ΄σός η κόσμος· πέθανα κ΄ ιγώ, πάει ούλος ο κόσμος
(1937)Την άκουσα από άτεκνο σύζυγο. Εκδηλώνεται η μεγάλη πίστη και αγάπη προς την οικογένεια. Δηλαδή ότι ο άνδρας με τη γυναίκα του αποτελούν ολόκληρο κόσμο, και με το θάνατο του ενός χάνεται ο μισός ο κόσμος -
Πέρσ' ψόφ'σε φέτο βρώμ'σε
(1937)Όταν κανείς ήθελε ν' ανακινήση παλαιά υπόθεση, που είχε ξεχαστή από όλους -
Ποιος παπάς, ποιος σύντεκνος
(1937)Ερμηνεία: Όταν ήταν κάτι τι πολύ λίγο, από το οποίο έπρεπε να φάγουν ή να πιούν πολλοί -
Πως τ΄ ανεβαίνουν τα βουνά και πως τα καγγελίζουν ... οι καημένοι οι φτωχοί!
(1937)Ερμηνεία : Αυτή η ιστορία ήταν ειρωνική για τους νεοπλούτους, οι οποίοι προσποιούνταν τον λεπτεπίλεπτο και δεν μπορούσαν να βαδίσουν ανηφορικούς δρόμους και να κάνουν βαρειές δουλειές, τις οποίες όμως πριν πλουτήσουν ... -
Σα μ'τζούρ'κο σκ'λί
(1937)Όταν κανείς λερώνεται, χωρίς να το καταλάβη, λέγει ο ίδιος την παροιμία: Γίν'κα σα μ'τζούρ'κο σκ'λί, δηλαδή όπως ο σκύλος όταν μουτζουρωθή -
Σαν έκαμνανα ούλες οι μέλισσες μέλ', θαλά κάμνα κ' οι σκατομπουρμούν'
(1937)Σκατοbούρbουνοι ή κερατάδες ήταν τα μεγάλα μαύρα μαμούδια, τα οποία κατά τους θερινούς μήνας κυλούσαν μέσα στους αγροτικούς δρόμους βώλους από τα περιττώματα των ζώων. Θέλει να πη ότι ο κάθε άνθρωπος δεν είναι και ικανός ... -
Σαράdα πάν', σαράdα κάτ'
(1937)Πίστευαν για τον κοκίτη, ότι επί σαράντα ημέρας οξύνεται και επί σαράντα καταπραΰνεται -
Σαράdα φας, σαράdα πιής, σαράνdα δώσ' για την ψυχή σ'
(1937)Λέγονταν την ημέρα των αγίων Σαράντα Μαρτύρων, διότι αυτήν την ημέρα ζύμωναν κι έψηναν στο σάτσι αλαγίτες και ήταν συνήθεια να μοιράζουν και για την ψυχή τους -
Σκάλες κατεβάζ' σκάλες ανεβάζ'
(1937)Εννοείται ο Θεός, ο οποίος εξυψώνει και καταβαραθρώνει τους ανθρώπους -
Σούdαι μ'λιές, σούdαι φ'τειές, σούdαι κι' οι κουκουροφ'τειές
(1937)Ελέγετο όταν καμμιά γυναίκα της κατωτέρας τάξεως, προσπαθούσε να μιμηθή τον στολισμόν και τας πράξεις των πλουσιοτέρων της -
Τ' Λεμονή τ' αbέλ' λο τ' Παμπούρ η φ'τγειά γομίσανε οι κάδοι κι' όλα τα βουτσιά
(1937)Το τετράστιχο αυτό το έλεγαν οι Αυδημιώτες ειρωνικά, γιατί αυτά τ' αμπέλια ήταν τα μικρότερα συνέπιπτε δε και ν' αντικρύζουν -
Τα κακομαζωμένα μ' σα κι μ' σα κι τα κακομαζωμένα, πάει η νοικοκύρ'ς μαζί
(1937)Ο λαός πιστεύει αφ' ενός ότι το άδικο πληρώνεται αφ' ετέρου έχει υπόψη του πόσο δύσκολα μπορεί να διατηρηθή μια περιουσία, έστω και με κόπους αποκτημένη