Αναζήτηση
Αποτελέσματα 391-400 από 698
Τον γάϊδαρον 'κι κρούει το παλάν' κρούει
(1931)
Δε δέρνει το γάϊδαρο, δέρνει το σαμάρι...
Επί του αντί του αληθούς ενόχου τιμωρούντος ταπεινότερον και αναίτιον υφιστάμενον αυτού ή και άλλον παντελώς αθώον...
Επί του αντί του αληθούς ενόχου τιμωρούντος ταπεινότερον και αναίτιον υφιστάμενον αυτού ή και άλλον παντελώς αθώον...
Η κοιλί' ατ' πολλά παίρ
(1918)
ΚΜ 75: Η κοιλιά του δέχεται πολλά|}|Ερμηνεία: Επί του πλεονέκτου και άρπαγος ή του ανεχομένου και υπομένοντος τας δυσκολίας του βίου...
Αμόλα μελάνι!
(1950)
Κατά μεταφοράν από ζώα τινά της θαλάσσης, τα οποία προ του κινδύνου εκκρίνουν μελάνι και ούτω καθιστάμενα αφανή υπό του θολουμένου ύδατος φεύγουν αόρατα πλέον και σώζονται, ενεγγήθη η ανωτέρω φράσις σημαίνουσα φύγε, γίνου άφαντος...
Τον παίρνω για κορόιδο, 'ς το κορόιδο
(1950)
Η πρώτη φράσις είναι ευνόητος...
Σημαίνει τον θεωρώ ως κορόιδο και επομένως τον σκώπτω. Η δευτέρα ελέχθη αρχικώς τον παίνω σαν το κορόιδο και βραχυλογικώς 'ς το κορόϊδο...
Κοροίδο = Πβ. Όσα έγραψαμεν περί της λέξεως Δελτ. 4, 108...
Σημαίνει τον θεωρώ ως κορόιδο και επομένως τον σκώπτω. Η δευτέρα ελέχθη αρχικώς τον παίνω σαν το κορόιδο και βραχυλογικώς 'ς το κορόϊδο...
Κοροίδο = Πβ. Όσα έγραψαμεν περί της λέξεως Δελτ. 4, 108...
Ατό η καλομάννα μ' πα εξέρ' ατο
(1929)
Αυτό και η γιαγιά μου το ξέρει. Προς τον αγνοούντα πράγμα πασίγνωστον ή προς τον καυχώμενον ότι γνωρίζει τι σπουδάιον, όπερ όμως είναι ανάξιον λόγου και γνωστόν εις όλους. Παραλλαγή “΄ξέρ΄ αν (το ξεύρει) Κοτ....
Ζαρωτά κάθκα κι ορθά κρίσον
(1918)
ΠΜ 77: καθκά, Τραπεζ. ΑΠ 177: ίσα. Στραβά κάτσε και σωστά κρίνε. Προς τον σκοπίμως δι' ίδιον ή αλλότριον συμφέρον μη γνωμοδοτούντα δικαίως επί διαφοράς υφισταμένης μεταξύ αυτού και άλλου ή ετέρων δύο...
Να εμαρουκούντον, το κρέας ατ' 'κ' εφαγίουτον
(1931)
Και να αναχάραζε το κρέας του δεν τρωγόταν...
Επί ανθρώπου αηδούς και απαισίου...
Επί ανθρώπου αηδούς και απαισίου...
Μιλάει μονοσύλλαβα
(1950)
Ερμηνεία: Επί ανθρώπου αποφεύγοντος την πολυλογίαν και μόλις προφέροντος λέξεις μεμονομένας, αι οποίαι προσπίπτουν εις τον ακούοντα ως συλλαβαί, ακούεται η ανωτέρω φράσις. Λέγεται και μιλάει με μισές λέξεις. Η φράσις φαίνεται ότι είναι της λογίας...
Κύριε των δυνάμεων!
(1950)
Η εκκλησιαστική αυτή φράσις λέγεται ως επίκλησις εις τον ύμνον της Τεσσαρακοστής “Κύριε των δυνάμεων, μεθ' ημών γενού... Κύριε των δυνάμεων ελέησον ημάς!” Παρανοηθείσα όμως και παρασυσχετισθείσα προς το μέγας ει Κύριε! Ελέχθη εις δήλωσιν εκπλήξεως...
Που 'κι νουνίζ' όνταν κάθεται, θαυμάσκεται όνταν σκούται
(1931)
Ερμηνεία: Όποιος δεν σκέπτεται όταν κάθεται, θαυμάζει όταν σηκώνεται...
Παραλλαγή: Που 'κι τερεί και κάθεται, θαυμάσκεται και σκούται...
Παραλλαγή: Που 'κι τερεί όνταν κάθεται, θαυμάετ΄όνταν σ'κούται...
Παραλλαγή: Που 'κι τερεί και κάθεται, θαυμάσκεται και σκούται...
Παραλλαγή: Που 'κι τερεί όνταν κάθεται, θαυμάετ΄όνταν σ'κούται...