Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Έγλυψα τη γη σαν την προβατίνα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Υπέφερα πολύ εως ότου αναλάβω εκ της ασθενείας -
Έεις συ, έχου κι γω. Έχου γω, το 'χου μοναχός μ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Ερμηνεία: Τη τα σα είναι εμά. Τα εμά όμως όχι σα -
Έεις σύ, έχου κι γώ, έχου ΄γω, το ΄χου μοναχός μου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Το δικό σου το θέλω, το δικό μου δεν το δίνω και τούτο είναι παροιμία -
Έεις σφλιά να ξιφλουδίσου; - Στουμ πόλιμου τφέκια δε δανείζνι!
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη, όταν ζητά τις παρά τινός όργανον ή εργαλείον δια να συντελεύση τι ή και ξένην βοήθειαν -
Έζ Νικόας εν dου σειμωνού η μέση
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο Άι-Νικόλας είναι του χειμώνα η μέση -
Έθακα το νερό σην ασότη
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Έβαλα το νερό στ' αυλάκι -
Έκαμένε τον Ιορδάνη στο κρασί
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Έβαλε νερό εις το κρασί και το ενόθευσε -
Έκανε κι΄ η κόττα κώλο κι έχεσε τον κόσμον όλο
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926) -
Έκλασεν η νύφη, σκόλασεν ο γάμος
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1926)Λέγεται προς παύοντας την διασκέδασιν εν καιρώ γάμου, διότι απεχώρησεν η νύμφη