Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκόπουλος, Δημήτριος"
-
Γειά σ', Διάνη – Κουτσάνια καθαράω – Τι κάν'ς; - Πνάω και τα τρώω
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Όταν άλλα λέμε κι άλλα μας απαντάει ένας -
Γελάει ο τόπος
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1927)Ερμηνεία: Υποχώσκει η καλωσύνη της γής, ύστερα από κακοκαιρία -
Γι αυτό είμαστι καλούερ', ταηκούμ' ένας τουν άλλουν
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1923)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Γι' αυτό έκαψα τ'γ καλύβα μ', να μη μι τρών οι ψύλλοι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Ερμηνεία: Προς απαλλαγήν μου από βασάνου τινός εστερήθην ουσιώδους τινός πράγματος -
Γι' αυτό η γναίκα έχ' πουλλά μαλλιά γιάτ' έχ' λίγ' γνώσ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922) -
Γι' αυτό τρώει το φείδ' για να πουνέσ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Εις αλγούντα ψυχικώς κατόπιν θανατου -
Γίν'κε για τα κρουκίδια
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις, λεγομένη δια τίνα όστις δεν δύναται να αναλάβη εκ της ασθενείας -
Γίν'κε για του κούτσουρου
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις, ετρελλάθη, έπαθε διατάραξιν φρενών. Εις την μονήν Προύσου “Παναγία Προυσιώτισσα”', εντός του ναΐσκου υπάρχει κορμός δένδρου επί του οποίου είναι ευσφηνωμένοι κρίκοι, από την οποίαν δένουν τους, προς ... -
Γίν'κι αυγό του κιφάλι τ'
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Παροιμιώδης φράσις επί ανθρώπου όστις επάεη την κόμην μέχρι χρωτός -
Γίνηκα σε ξέσκεπο σπίτι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1928)Όταν δύναται να πράξη τις ελευθέρως άνευ υπολογισμού ωρισμένων συνθηκών -
Γίρι ήλιου, γίρι
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1925)Λέγεται προς εκείνον που περιμένει στην εξοχή χωράει στο λιβάδι να του φέρον το φαγητό του μεσημεριού και αργοπορούν. Το αυτό εκφράζεται και με τη φράση = Σήμερα θα ιδής τουν ψύλλον να πδάη στ' ράχ' = ο ήλιος στη ράχη ... -
Για τμ πουμπή τ' σταυραϊτου γάμσι κι συ χιλώνα
Λουκόπουλος, Δημήτριος (1922)Την παροιμία την είπε γυνή την είπε γυνή εν Αρτοτίνη διηγουμένη ότι και οι αδύνατοι της επετέθησαν, αφού είχε το ατύχημα να χάση τον άνδρα της -
Για το αγίασμα της Ε Σοφίας έλεγαν πως στην πηγή μέσα ήταν μια κούνια παιδιού κρεμασμένη. Εκεί ήρθε η Αγία Σοφία με μωρό στην αγκαλιά, φεύγοντας από την Πόλη, όταν την πήραν οι Τούρκοι. Για να κρύβεται το μικρό στην κούνια, το κρέμασε σ’ αυτή τη σπηλιά μέσα. Ύστερα βγήκε πολύ νερό και το παιδί απόμεινε ψηλά κρεμασμένο μέσα στην κούνια. Υπνώνει ακόμα το μωρό, ώσπου ναρθη ο καιρός του να στερέψη το...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949) -
Για τον Άι Αντώνη είναι γνωστή στους Φαρασιώτες η παρακάτω παράδοση. Τη διηγείται ο Φαρασιώτης Δημητρόγλου, του Κορβαράση ο Κοσμάς: Λέγανε πως ο Άι Αντώνης έμπασε το διάβολο μέσα στο μπρίκι και τον έσκασε. Ο διάβολος ήταν υπηρέτης τ’ Άι Αντώνη κι εκτελούσε τις διαταγές του. Στη λειτουργία ήταν πάντα μαζί του. Όταν ο Άι Αντώνης έβγανε τ’ Άγια, ο διάβολος πήγαινε κοντά. Κάποτε όμως εκεί που γύριζαν...
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Πετρόπουλος, Δημήτριος (1949)