Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Λουκάτος, Δημήτριος Σ."
-
Φόβος Δημητρίου κι αγίου Νέστορος
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1957) -
Φότεζ να μη τσαλdεις το θύρι, το θύρι τζο νοίζεται
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Αν δε χτυπήσεις την πόρτα, η πόρτα δεν ανοίγεταιΕ. Ίναι το ευαγγελικό : Κρούετε και ανοιγήσεται. Ματθ. Ζ΄ 7 -
Φύε 'ς το τσουφάλι μου!
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Φύγε από το κεφάλι μου -
Φύλα' ο Θεός τον ασεβή, σ' ώρα που δεν τ' ορπίζει
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Όπως και στη Βίβλο -
Φυλάξου Ζακυθηνό από τη γυναίκα σου, και Κεφαλονίτη από τα λεφτά σου
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952) -
Φώλιν τζο σει, βο τζο σει
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Φώλι δεν έχει αυγό,αυγό δεν έχει.Αν δεν βάλεις φώλο-ψεύτικο αυγό στην κότα,δε γεννάει.Έτσι κι οι δουλειές,χρειάζονται κεφάλαιο ή βοήθεια.Λεβ.252 -
Χάνεις κόπο και σαπούνι σαπουνίζοντας γουρούνι
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1936)Για τους αδιόρθωτους. -
Χάρ α νομάτ' σο βυνάτον dου κορά 'α ποίτσει τ' όργον dου
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Ο κάθε άνθρωπος σύμφωνα με τη δύναμη του θα κάμει τη δουλειά του, ερμηνεία: να μη ζητάμε παραπάνου απ' ότι μπορεί ο καθένας να δουλέψει -
Χάρ σαμού θωρείς λύκου 'χνάρε, 'ς ες το νου σου σα πράματα
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Κάθε που βλέπεις λύκου αχνάρια, να έχεις το νού σου στα πρόβατα -
Χάρει τον καλόν καιρό, γιατ' ο κακός δε λείπει
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952) -
Χάρει, μάννα, τον υιό σου, κι' αδερφή, τον αδερφό σου, όσο νά' ρτ' η κιουκιουρίστα κ' η κρεβατομουρμουρίστρα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Κιουκιουρίστα και κρεβατομουρμουρίστρα είναι η νύφη, που βρίσκει ευκαιρία να μουρμουρίζη στον άντρα της χίλια-δυό δικά της, ξέχωρ' από τη μάννα του και την αδερφή του. Παλική (Ανώη) -
Χάρκες κλαί' του τσεινού τον ψόφο
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Καθένας κλαίει το δικό του πεθαμένο -
Χαρ σαμού θωρώ αν gαό, τα τάρτε μ' εν' gατό
Λουκόπουλος, Δημήτριος; Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1951)Κάθε που βλέπω κάτι ωραίο, τα ντέρτια μου γίνοντ' εκατό//Αυτό τολέγαν και στο χορό οι Φαρασιώτες για τις όμορφες -
Χαράς εκείνο το χωριό, πόχει μονάχα ένα ζουρλό
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952) -
Χαράς εκείνον το γονιό, που τόνε θάψ' ο γιός του
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952) -
Χαράς τα Γέννα τα στεγνά, τα Φώτα Χιονισμένα και τη Λαμπρή βρεχάμενη, χαράς τα τά σπαρμένα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Γέννα=τα Χριστούγεννα -
Χαράς το το κακό, που θα 'ρτη μοναχό του.
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)Γιατί συνήθως ακολουθούνε κι άλλα -
Χαράς τον άντρα το ζεστό, και τη γυναίκα κρύα
Λουκάτος, Δημήτριος Σ. (1952)