Πλοήγηση ανά Συλλογέα "Ζήσης, Ευστράτιος"
-
Κλαίει το πιάτο
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Όταν ευρίσκετο εις επισφαλές μέρος και υπήρχε κίνδυνος να σπάση -
Κλαίει το ποτήρ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1941)Όταν εν αντικείμενον από αυτά (ποτήρι, οιάτο) ευρίσκετο εις επισφαλές μέρος και υπήρχε κίνδυνος να σπάση -
Κοdέβ' να κάμ' το γίσωμα dούbα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Πλησιάζει ν' αποθάνη (κοντεύει). Έλεγαν και: Έκαμε το γίσωμα dούbα. Όταν απέθνησκε κανείς. Ελέγετο μάλλον διά τους γέροντας ή αναπήρους -
Κόρη μου, και αν άργησες, το νέο τον εδιάλεξες
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Ειρωνική φράσις δι εκείνους που επερίμεναν πολύ, δια να νυμφευθούν και εις το τέλος ενυμφεύοντο με ευτελώς ασημάντους -
Κότα πάπια το Γενάρη κόκορα τον Αλωνάρη
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Αι όρνιθες και αι πάπιαι έλεγον ότι είναι νοστιμώτεραι τον Ιανουάριον, ενώ οι πετεινοί τον Ιούλιον -
Κόψ' του νερό, να μαραθούν τα λάχανα
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Όταν, λόγω δυστυχήματος, μια οικογένεια εστερείτο των μέσων βιοπορισμού της -
Κόψε ξύλο, κάμ' Αdών' κι από πλάτανο Μανώλ', κι αν bής και δια το Γάνν' ό,τι ξύλο να 'ναι κάν'
Ζήσης, Ευστράτιος (1937) -
Κοντή γυναίκα πέρδικα, ψηλή καραμαντάνα, ψηλός άντρας γενίτσαρος, κοντός πομπή και γάνα
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Κούd'ρο δί φτάν' διπλό αρτιρdιζ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Αρτιρdίζ' = αυξάνει. Όταν κανείς περιήρχετο εις αδιέξοδον -
Κούdηρ, κούdηρ τη gλωστή σ' να περάσ' το μαστορή σ' να κ'μηθής με τη κυρά σ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Κουτρούλια πάει στα λάχανα, κουτρούλια μαγειρεύει, κι' έχασε τη λεbίδα του κι πάει κι τ'νε γυρεύει
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Ειρωνικώς δι' όσους ανεκατεύοντο εις εργασία, που δεν ήσαν της ειδικότητός των -
Κρέας ωμό κι ψάρ' ψ'μένο
Ζήσης, Ευστράτιος (1939)Επίστευον ότι το κρέας είναι νοστιμότερον όταν δεν ψηθή καλά, ενώ το ψάρι πρέπει να ψηθή καλώς -
Κυρά μαμή κι γιάτραινα, τη θυγατέρα σ' να 'παιρνα!
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Συνοδεύεται από κείμενο ... -
Λαγός πιπέρι έσπερνε, κακό στην κεφαλή του
Ζήσης, Ευστράτιος (1938)Η παροιμίαι ελέγετο ούτως και επιστεύετο κακώς ότι ο λαγός σπέρνοντας πιπέρι κάμνει κακόν εις εαυτόν, διότι θα τον καρυκεύσουν με αυτό, όταν τον φονεύσουν και τον μαγειρεύσουν. Αλλά ούτως η παροιμία είναι εσφαλμένη, ως και ... -
Λίγο το πισκέσ' κι πολλή η γι' αγάπ'
Ζήσης, Ευστράτιος (1937)Το έλεγαν φιλότιμοι άνθρωποι που μολονότι ήθελαν να κάμνουν πολύτιμα δώρα στους φίλους των, δεν είχαν τα απαιτουμενα και πρόσφεραν το ταπεινό τους δώρο